จะให้ลูกกราบพระคงไม่ได้
หากผ้าเหลืองนั้นห่มกายคนฆ่าพ่อ
จะกี่บุญก็ล้างบาปไม่เคยพอ
น้ำตาลูกยังเอ่อคลอทุกค่ำคืน

ก่อการร้ายสมควรตายใครป้ายสี
ฆ่าในนามของความดีใครขมขื่น
ร่างของพ่อแตกกระจายด้วยแรงปืน
เพียงเพราะพ่อหยัดยืนอุดมการณ์

กี่ความตายไม่ปรากฏในบทสวด
กี่ดวงใจยังเจ็บปวดไม่เลยผ่าน
จีวรใครชุ่มเลือดไปนิพพาน
ทิ้งศพพ่อเป็นพยานบรรลุธรรม

อรหันต์ของลูกร่างแหลกเหลว
ด้วยข้อหาคนเลวจึงถูกย่ำ
ก้มลงกราบคราบเลือดเพื่อจดจำ
จะกี่ชาติไม่ลืมคำฆาตกร