สวัสดีค่ะ จขกท.อยากมีคนปรึกษา อยากมีที่ปรึกษา จะบอกว่าเป็นเรื่องความรักรึเปล่า ก็คงจะใช่ เป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องความรัก ...
จขกท. ก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง ที่ใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป ต้องมีสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความรักรึเปล่า มันคงเป็นเรื่องธรรมดา
ตามปกติแล้ว ตัวเองเป็นคนที่กลัวในเรื่องพวกนนี้อยู่ เห็นเพื่อนบางคนเจ็บช้ำ เสียน้ำตา บางคนก็สมหวัง บางคนก็รักๆเลิกๆ แล้วไปมีคนใหม่ บางคู่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน บางคู่ทะเลาะกันทุกวัน แต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม แต่บางคู่ที่ดูเหมือนจะหวานรักกันจนมองไม่เห็นทางที่จะเลิกกัน แต่สุดท้าย...ก็ต้องจากกัน TT
ยอมรับว่า จขกท. เป็นคนที่ประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้น้อยมากก เป็นคนที่น่าตาดี มีคนมาจีบก็เยอะ ( ...- - จะว่าหลงตัวเองก็ได้นะ ) แต่ก็คิดเสมอว่า ที่เห็นๆอยู่บางทีเขาอาจจะแค่ชอบในความน่ารัก รูปลักษณ์ภายนอกของเราเท่านั้น เราก็ไม่สนใจอะไร
จนวันนึง เพื่อน จขกท. คนนึงรู้จักกันมานาน มาบอกว่าชอบ .....( ก็ตกใจไปสักพัก ) แต่ผลหลังจากวันนั้น มันทำให้เราคิดอะไรหลายๆอย่าง บวกกับทุกสิ่งที่เพื่อนทำให้เราที่ผ่านๆมา ความรู้สึกมันแปลกไปจากคนอื่น ลองเปิดโอกาสสักครั้งให้กับคนนี้ ... จนหลายวันต่อมา เขาก็ขอเราเป็นแฟน ก็ตอบตกลงไป เขาเป็นคนที่น่ารัก ร่าเริงตลอดเวลา แสดงบทบาทเก่งโดยเฉพาะทำหน้าตลกๆจนทำให้เรายิ้ม เป็นคนที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ รักและให้เกียรติ จริงใจเสมอ ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหน แก้ปัญหาต่างๆ คอยให้คำปรึกษามาตลอด เวลาที่ร้องไห้จะมาทำหน้าตลกๆจนยิ้มทั้งน้ำตาแล้วลืมความเศร้าา ^__^
ตลอดเวลาที่คบกันที่ผ่านมา มีความสุข แล้วทำให้เข้าใจอะไรหลายสิ่งๆ หลายๆอย่างมากขึ้น เกี่ยวกับเรื่องความรัก ความห่วงใย ความเป็นห่วง ความคิดถึง ความซื่อสัตย์ต่อกันและกัน มันทำให้ชีวิตเราเปลี่ยน เพื่อนก็ทักมาว่าเราดูสดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อน เหมือนคนละคน เพราะเมื่อก่อนเราจะเรียบร้อย พูดน้อย เงียบๆขรึมๆอยู่แต่กับหนังสือ ไม่ค่อยมีชีวิตชีวา ยอมรับว่าคนๆทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปดีขึ้น ..............แต่มันไม่ได้แบบที่เราคิด เราเริ่มรู้สึกกับเขาแปลกๆไป ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราคุยกันน้อยลงทุกวัน ต่างคนต่างไม่เข้าใจกันและกันในบางเรื่อง ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น นั่นคือ เรารู้สึกไม่แน่ใจว่าเรารักเขารึเปล่า ?? คบกันมา 8เดือนกว่า(แต่เวลามันก็คงไม่ได้มีความหมายอะไรหรอก) มันรู้สึกแย่ลงทุกวันๆ รวมถึงความกดดันหลายๆอย่างทำให้เราคิดแบบนั้นด้วยละมั้ง ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาก่อน บางครั้งที่คบๆกันอยู่ อาจจะเป็นแค่ความเพียงความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน (ไม่รู้ว่าคิดไปได้ยังไง)
จนถึงวันนั้น วันที่ตัดสินใจบอกเลิกเขา เพราะเราเองไม่แน่ใจว่ารักเขาจริงๆรึเปล่า (เฮออ คิดแล้ว มันก็เศร้าTT) หลังจากนั้น ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป แต่ก็คุยกันผ่านไลน์ ผ่านเฟสกันปกติ มีช่วงนึงเขามาขอคืนดีกับเรา เขามาขอโทษกับทุกสิ่งที่ทำผิดไป (แต่เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะทุกครั้งที่เราคิดว่าเขาทำผิด เราก็ให้อภัยตลอด) เราสงสารเขามากเลย แต่คำว่าสงสารมันคงน้อยไป เพราะเขาก็เริ่มไม่ใช่คนเดิมที่ร่าเริงแจ่มใส (จขกท เองก็เหมือนๆกันTT) หลายเดือนแล้วที่เลิกกัน แต่เราก็ยังคุยๆกันตลอดในฐานะเพื่อนกัน แล้วก็ห่างกันไปสักพักนึง จนวันนึง พี่ชายของเขา ขอร้องให้เราช่วยเป็นคนติวหนังสือ ในเขาเพราะเรื่องเรียนของเขาแย่ลงมาก ในใจเราก็คิดเป็นห่วง ไม่กล้าจะปฏิเสธ เลยต้องติวให้ (แต่ก็รู้สึกลำบากใจหน่อย) ในเมื่อเรื่องมันเป็นอย่างนี้ หลายคนก็สงสัยทำมเราไม่กลับมาคืนดีกัน ...มันไม่ใช่แค่นั่นสิ ตอนที่เรามีปัญหาเรื่องความรักพวกนี้ เรามักไปปรึกษาเพื่อนสนิทผู้หญิงคนนึง จนวันที่เราบอกเลิกกัน(เพื่อนไม่ได้ยุให้เลิกนะ มีแต่ห้ามเรามากกว่า ) เราชอบแกล้งทำเป็นกุกกิ๊กกับเพื่อนคนนี้ หวังจะให้เขาคนนั้นเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบผู้หญิงด้วยกัน (อยากให้เขาตัดใจจากเราซะ ไม่อยากให้ต้องมาคิดพึงวันก่อนๆ แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากอะไร) พอนานๆไปมันเริ่มไม่ใช่แล้ว จากการแกล้งเหมือนจะกลายเป็นความจริง ด้วยความที่สนิทกันมากและใกล้ชิดกันตลอดกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นทำท่าทีเขิล และงอน แล้วก็หึงเวลาที่เราไปติวให้เพื่อน(เขาคนนั้น) จนวันนึงมาาบอกว่ารักเรา (เราอึ้งไปสักพักใหญ่) ในขณะที่เราเองกำลังไปปรึกษาเรื่องที่เราจะคืนดี ....... มันกลับกลายเป็นว่า ถ้าเราเลือกที่จะคบกับคนๆนั้น เราจะเสียเพื่อนอีกคนไปเพื่อนที่เรารักและสนิทมากที่สุด TT (ก็ไม่เคยคิดจะเป็นแบบนี้)
.
.
ทุกวันนี้ จขกท ตัดสินใจที่จะไม่บอกใคร ว่าเรายังรักเขาอยู่ (เพิ่งมารู้ตัว แต่คงทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้เราต่างคนต่างไม่มองหน้ากัน ไม่ทักกัน เราก็รู้อยู่นะ ว่าเขายังรักเราอยู่ TT ) ส่วนเพื่อนผู้หญิงคนนี้ ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้คบกัน ไม่ได้ห่างกัน แต่ในใจต่างก็รู้กันและกันว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเราไม่ได้รักเขาในแบบ....@^#% ) อีกอย่างที่สำคัญที่สุด คือการเรียนตอนนี้เราเรียนอยู่ ก็ควรจะตั้งใจในเรื่องนี้มากกว่า TT
เราพยายามลืมเขาหลายครั้ง พยายามไม่คิด แต่เหมือนมันยิ่งทำให้เรานึกถึงเขาตลอดเวลา นึกถึงวันก่อนๆ เราร้องไห้มากกว่าทุกวัน จนถึงวันนี้ที่จริงเป็นวันครบรอบวันที่เราเป็นแฟนกัน มันยิ่งทำให้น้ำตาเราไหล ป่านนี้ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นยังไงบ้าง (แต่เราก็ได้แค่คิด) TT
................จขกท. อยากปรึกษากับทุกคน ว่า จขกท ควรจะทำยังไงต่อไปดี ...? ( บางสิ่งบางอย่างมันไม่สมควรตรงไหนบ้าง หรือเรื่องไหนไม่ดีช่วยแนะนำมาได้เลยนะ จะนำไปปรับปรุงแก้ไข ) จากนี้ต่อไป เราจะเลือกหนทางไหน ทำยังไงให้ลืมเขา หรือเรากลับมาคบกัน หรือเลือกที่จะเรียนมากว่า TT
ปัญหา ที่เรียกว่า "ความรัก" รึเปล่า
จขกท. ก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง ที่ใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป ต้องมีสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความรักรึเปล่า มันคงเป็นเรื่องธรรมดา
ตามปกติแล้ว ตัวเองเป็นคนที่กลัวในเรื่องพวกนนี้อยู่ เห็นเพื่อนบางคนเจ็บช้ำ เสียน้ำตา บางคนก็สมหวัง บางคนก็รักๆเลิกๆ แล้วไปมีคนใหม่ บางคู่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน บางคู่ทะเลาะกันทุกวัน แต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม แต่บางคู่ที่ดูเหมือนจะหวานรักกันจนมองไม่เห็นทางที่จะเลิกกัน แต่สุดท้าย...ก็ต้องจากกัน TT
ยอมรับว่า จขกท. เป็นคนที่ประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้น้อยมากก เป็นคนที่น่าตาดี มีคนมาจีบก็เยอะ ( ...- - จะว่าหลงตัวเองก็ได้นะ ) แต่ก็คิดเสมอว่า ที่เห็นๆอยู่บางทีเขาอาจจะแค่ชอบในความน่ารัก รูปลักษณ์ภายนอกของเราเท่านั้น เราก็ไม่สนใจอะไร
จนวันนึง เพื่อน จขกท. คนนึงรู้จักกันมานาน มาบอกว่าชอบ .....( ก็ตกใจไปสักพัก ) แต่ผลหลังจากวันนั้น มันทำให้เราคิดอะไรหลายๆอย่าง บวกกับทุกสิ่งที่เพื่อนทำให้เราที่ผ่านๆมา ความรู้สึกมันแปลกไปจากคนอื่น ลองเปิดโอกาสสักครั้งให้กับคนนี้ ... จนหลายวันต่อมา เขาก็ขอเราเป็นแฟน ก็ตอบตกลงไป เขาเป็นคนที่น่ารัก ร่าเริงตลอดเวลา แสดงบทบาทเก่งโดยเฉพาะทำหน้าตลกๆจนทำให้เรายิ้ม เป็นคนที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ รักและให้เกียรติ จริงใจเสมอ ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหน แก้ปัญหาต่างๆ คอยให้คำปรึกษามาตลอด เวลาที่ร้องไห้จะมาทำหน้าตลกๆจนยิ้มทั้งน้ำตาแล้วลืมความเศร้าา ^__^
ตลอดเวลาที่คบกันที่ผ่านมา มีความสุข แล้วทำให้เข้าใจอะไรหลายสิ่งๆ หลายๆอย่างมากขึ้น เกี่ยวกับเรื่องความรัก ความห่วงใย ความเป็นห่วง ความคิดถึง ความซื่อสัตย์ต่อกันและกัน มันทำให้ชีวิตเราเปลี่ยน เพื่อนก็ทักมาว่าเราดูสดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อน เหมือนคนละคน เพราะเมื่อก่อนเราจะเรียบร้อย พูดน้อย เงียบๆขรึมๆอยู่แต่กับหนังสือ ไม่ค่อยมีชีวิตชีวา ยอมรับว่าคนๆทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปดีขึ้น ..............แต่มันไม่ได้แบบที่เราคิด เราเริ่มรู้สึกกับเขาแปลกๆไป ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราคุยกันน้อยลงทุกวัน ต่างคนต่างไม่เข้าใจกันและกันในบางเรื่อง ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น นั่นคือ เรารู้สึกไม่แน่ใจว่าเรารักเขารึเปล่า ?? คบกันมา 8เดือนกว่า(แต่เวลามันก็คงไม่ได้มีความหมายอะไรหรอก) มันรู้สึกแย่ลงทุกวันๆ รวมถึงความกดดันหลายๆอย่างทำให้เราคิดแบบนั้นด้วยละมั้ง ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาก่อน บางครั้งที่คบๆกันอยู่ อาจจะเป็นแค่ความเพียงความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน (ไม่รู้ว่าคิดไปได้ยังไง)
จนถึงวันนั้น วันที่ตัดสินใจบอกเลิกเขา เพราะเราเองไม่แน่ใจว่ารักเขาจริงๆรึเปล่า (เฮออ คิดแล้ว มันก็เศร้าTT) หลังจากนั้น ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป แต่ก็คุยกันผ่านไลน์ ผ่านเฟสกันปกติ มีช่วงนึงเขามาขอคืนดีกับเรา เขามาขอโทษกับทุกสิ่งที่ทำผิดไป (แต่เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะทุกครั้งที่เราคิดว่าเขาทำผิด เราก็ให้อภัยตลอด) เราสงสารเขามากเลย แต่คำว่าสงสารมันคงน้อยไป เพราะเขาก็เริ่มไม่ใช่คนเดิมที่ร่าเริงแจ่มใส (จขกท เองก็เหมือนๆกันTT) หลายเดือนแล้วที่เลิกกัน แต่เราก็ยังคุยๆกันตลอดในฐานะเพื่อนกัน แล้วก็ห่างกันไปสักพักนึง จนวันนึง พี่ชายของเขา ขอร้องให้เราช่วยเป็นคนติวหนังสือ ในเขาเพราะเรื่องเรียนของเขาแย่ลงมาก ในใจเราก็คิดเป็นห่วง ไม่กล้าจะปฏิเสธ เลยต้องติวให้ (แต่ก็รู้สึกลำบากใจหน่อย) ในเมื่อเรื่องมันเป็นอย่างนี้ หลายคนก็สงสัยทำมเราไม่กลับมาคืนดีกัน ...มันไม่ใช่แค่นั่นสิ ตอนที่เรามีปัญหาเรื่องความรักพวกนี้ เรามักไปปรึกษาเพื่อนสนิทผู้หญิงคนนึง จนวันที่เราบอกเลิกกัน(เพื่อนไม่ได้ยุให้เลิกนะ มีแต่ห้ามเรามากกว่า ) เราชอบแกล้งทำเป็นกุกกิ๊กกับเพื่อนคนนี้ หวังจะให้เขาคนนั้นเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบผู้หญิงด้วยกัน (อยากให้เขาตัดใจจากเราซะ ไม่อยากให้ต้องมาคิดพึงวันก่อนๆ แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากอะไร) พอนานๆไปมันเริ่มไม่ใช่แล้ว จากการแกล้งเหมือนจะกลายเป็นความจริง ด้วยความที่สนิทกันมากและใกล้ชิดกันตลอดกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นทำท่าทีเขิล และงอน แล้วก็หึงเวลาที่เราไปติวให้เพื่อน(เขาคนนั้น) จนวันนึงมาาบอกว่ารักเรา (เราอึ้งไปสักพักใหญ่) ในขณะที่เราเองกำลังไปปรึกษาเรื่องที่เราจะคืนดี ....... มันกลับกลายเป็นว่า ถ้าเราเลือกที่จะคบกับคนๆนั้น เราจะเสียเพื่อนอีกคนไปเพื่อนที่เรารักและสนิทมากที่สุด TT (ก็ไม่เคยคิดจะเป็นแบบนี้)
.
.
ทุกวันนี้ จขกท ตัดสินใจที่จะไม่บอกใคร ว่าเรายังรักเขาอยู่ (เพิ่งมารู้ตัว แต่คงทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้เราต่างคนต่างไม่มองหน้ากัน ไม่ทักกัน เราก็รู้อยู่นะ ว่าเขายังรักเราอยู่ TT ) ส่วนเพื่อนผู้หญิงคนนี้ ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้คบกัน ไม่ได้ห่างกัน แต่ในใจต่างก็รู้กันและกันว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเราไม่ได้รักเขาในแบบ....@^#% ) อีกอย่างที่สำคัญที่สุด คือการเรียนตอนนี้เราเรียนอยู่ ก็ควรจะตั้งใจในเรื่องนี้มากกว่า TT
เราพยายามลืมเขาหลายครั้ง พยายามไม่คิด แต่เหมือนมันยิ่งทำให้เรานึกถึงเขาตลอดเวลา นึกถึงวันก่อนๆ เราร้องไห้มากกว่าทุกวัน จนถึงวันนี้ที่จริงเป็นวันครบรอบวันที่เราเป็นแฟนกัน มันยิ่งทำให้น้ำตาเราไหล ป่านนี้ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นยังไงบ้าง (แต่เราก็ได้แค่คิด) TT
................จขกท. อยากปรึกษากับทุกคน ว่า จขกท ควรจะทำยังไงต่อไปดี ...? ( บางสิ่งบางอย่างมันไม่สมควรตรงไหนบ้าง หรือเรื่องไหนไม่ดีช่วยแนะนำมาได้เลยนะ จะนำไปปรับปรุงแก้ไข ) จากนี้ต่อไป เราจะเลือกหนทางไหน ทำยังไงให้ลืมเขา หรือเรากลับมาคบกัน หรือเลือกที่จะเรียนมากว่า TT