ก็นะฮะ ตามหัวข้อ

มีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง รู้จักกันมานานแล้ว ต่างคนต่างเคยมีแฟนมาก่อน
แต่ของจขกท.ไม่ยั่งยืนเท่าไหร่ แฟนคนแรกคบได้ไม่นาน เพราะจูนไม่ตรงกัน (เคยมีแฟนคนเดียว --* คานทองมั้ยล่ะ)
คิดละเศร้า)
ทางเพื่อนก็คบมาไม่กี่คน

มีอยู่เหตุการณ์นึงที่ทำให้จขกท.เริ่มหวั่นไหว (เริ่มชอบเพื่อนสนิทนั่นเอง 55555)
เหตุการณ์นั้นก็คือ แกล้งหลอกเพื่อนว่าคบกันเป็นแฟน แล้วก็อำเพื่อนในกลุ่มไปซักพักแล้วค่อยเฉลยในวงเหล้* (กะเอาฮา ดันแป้ก แต่ทางนี้ดิ เริ่มคิดจริงละ)
ระหว่างอำเพื่อนก็มีแนวร่วมบางคนที่รู้ เพราะจะได้ช่วยแกล้งถูก กูพูดไปตอนนั้นแบบไม่ได้คิดอะไรว่า "โถ้ ไม่มีทางคบกันจริงๆหรอก 5555" (พูดไปได้เนอะเรา --*)
แต่ประเด็นคือ ดันคิดจริงอ่ะดิ ดันชอบไปแล้ว

หลังจากนั้นก็คุยแกล้งๆกันบ้าง ตามประสาเพื่อน
อยู่มาวันนึง นึกครึ้ม เลยลองคุยจริงๆจังๆ
ผ่านไปซักพักทางนั้นก็บอกมาประมาณว่า "เท่าที่เคยคุยๆมาทั้งหมด มีแกโอเคที่สุดแล้ว คงเพราะนิสัยคล้อยๆกันมั้ง 5555"
ทางนี้ก็ดีใจสิครับ

ควรทำไงดี? นี่คือไฟเขียวรึเปล่า ควรเดินหน้าแบบรุกหนักไหม ยังไง?

ปล.เคยได้ยินมาว่า การคบกับเพื่อนสนิทมีข้อเสียเยอะ แบบว่า รู้ไต๋กัน แถยาก
ปล.ของปล. อยู่ปี1กันทั้งคู่