ผมมาทำงานที่จ.ตรังมีประกันสังคมที่รพ.ตรัง เมื่อหัวค่ำคืนที่12 ส.ค.ที่ผ่านมา
ผมออกกำลังแลัวลงเท้าผิดจังหวะ ทำให้เจ็บตรงบริเวณเอ็นร้อยหวาย
ทำให้ปวดมากรอดูอาการซักคืน เช้าวันต่อมา13 ส.ค.ก็ไม่ดีขึ้นจึงตัดสินใจ
ไปหาหมอที่รพ.ตรัง พบหมอกระดูกและข้อ และทำให้ได้พบกับหมอเวร
สมมติชื่อนพ.อ. ตอนรอคิวตรวจเป็นที่รู้กันว่ารพ.หลวงนั้นคุณต้องทำใจ
ต้องใช้เวลานานมาก แต่สำหรับหน้าห้องหมอคนนี้คนไข้ได้เรียกตรวจ
เร็วมากเร็วจริงๆ เพราะผมสังเกตุดูแต่ละคนที่เข้าตรวจใช้เวลาไม่เกิน
2นาทีต่อคนจริงๆ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก จนกระทั่งถึงคิวผม ถึงได้ถึง
บางอ้อ...ว่าทำไมมันรวดเร็วนัก คือหมอเค้าอ่านข้อมูลจากพยาบาลหน้า
ห้องที่ทำการซักประวัติอาการเจ็บของเรา  ของผมแจ้งว่าเจ็บบริเวณ
เอ็นร้อยหวายสาเหตุจากการออกกำลังผิดจังหวะ  ตอนที่ผมเข้าไปพบ
หมอเค้าถามคำเดียวว่าเจ็บตรงไหน ผมก็ชี้ให้ดูตรงเอ็นร้อยหวาย แล้วแก
ก็พูดว่า..น่าจะเป็นเก๊าท์ คุณดื่มเหล้ามากไป... แล้วยื่นใบสั่งยาให้ผม
โดยมียาลดกรดในกระเพาะ แคลเซียม อีกอย่างอะไรผมจำไม่ได้ พร้อมกับไป
ฉีดยาแก้ปวด1เข็ม  คือใช้เลาตรวจไม่ถึง2นาทีจริงๆ  แต่ที่ทำให้ผมเงิบ
เพราะคำว่าน่าจะเป็นเก๊าท์  ทั้งๆที่ผมก็แจ้งสาเหตุไปแล้ว  สรุปผมเป็นเก๊าท์
ไม่รู้จะบอกไงดีถึงความรู้สึกที่ต้องได้เจอกับคนที่มีอาชีพหมอแบบคนนี้
แกมีคลีนิคส่วนตัวด้วย หมอที่รักษาคนไข้ในรพ.ของหลวงทำไมจึงยังไม่
เคยขาดคนประเภทนี้ซักที คือจะเต็มที่ถ้าไปที่คลีนิคส่วนตัวแต่ถ้างานหลวง
ทำงานห่วยแตก....ทุเรศจริงๆ ..ขอระบายหน่อยนะคงไม่ว่ากัน