หากใครรู้จักผม จะรู้ว่าผมเข้ากับคนง่าย ที่ผ่านมาผมเลยมีเพื่อนมาก ไม่ว่าจะผู้หญิง หรือผู้ชาย

สมัยเรียนมหาลัย ผมมักจะคอยเตือน เพื่อนผู้หญิงในกลุ่มเสมอ
ถึงการวางตัว การพูดคุย การใช้คำพูด กับเพื่อนผู้ชาย ว่า
อย่าไปเกินเลย หรือ ดูก๋ากั่น จนเกินพอดี
เพราะผู้ชายส่วนมาก (ไม่ทั้งหมด) ถ้าเห็นว่าผู้หญิงเล่นด้วยได้
ก็มักจะเลยเถิด อาจจะมีทั้ง ตั้งใจ และ ไม่ตั้งใจ

ส่วนผู้หญิง หากมีผู้ชายมาคุยด้วย เล่นด้วย แล้วดูว่าเลยเถิด เริ่มดูเป็นการไม่ให้เกียรติ
ผู้หญิงก็เลือกได้ที่จะไม่เล่นด้วย ไม่ยุ่ง ไม่สุงสิง ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทนคบต่อไป

แต่อะไรคือเหตุผล ถ้าหากฝ่ายหญิงเลือกที่จะคบกับผู้ชายประเภทนี้ต่อไป ?

ผมขอยกตัวอย่าง เชิงสมมติ ใช้เป็นบทสนทนาระหว่างฝ่ายชาย และหญิง คู่หนึ่ง
หากเราได้ ยินได้ฟัง ทั้งหมด เราอาจจะรู้ได้ว่า เพราะอะไร
และ ฝ่ายไหน เป็นฝ่าย "ต้องการ" ให้มีการสนทนาในรูปแบบนั้น

หลังจากบทสนทนานี้
ทั้งผู้หญิง และ ผู้ชาย ก็สนทนากันในรูปแบบ 18+ 20+ เลยไปถึงแบบที่ลึกซึ้งมากมาก
เพราะฝ่ายชายมองว่า สามารถคุยได้ โดยฝ่ายหญิงไม่ว่าอะไร แถมคุยด้วยแบบชอบใจ
(ไม่ขอนำมาลง เพราะไม่ผ่านแน่นอนครับ)
แต่แล้วกลับมีการ นำบางข้อความ มากล่าวหาฝ่ายชายให้เสียหาย

จากเหตุการณ์นี้ สมควร ไม่สมควร ใครผิด ใครถูก คงบอกยากครับ
ต้องแล้วแต่ว่า มุมมองของใคร จะมองว่า สมควร ไม่สมควร ใครถูก ใครผิด
ก็คงจะเหมือนกับที่ว่า ถ้าไม่มีการขาย ก็ไม่มีการซื้อ แล้วถ้าไม่มีคนซื้อ ใครจะมาขาย
เถียงกันไม่จบสิ้นครับ

แค่อยากฝากไว้ให้พิจารณากันครับ