คือผมอยากรู้จักผู้หญิงคนนึงครับ 3 ปีที่แล้ว
เราพบกันครั้งแรกที่สถาบันสอนพิเศษ sup'k
ตอนนั้นผมแอบชอบเธอ แต่ไม่กล้าคุยด้วย เรียนด้วยกันทั้งเทอม
แต่ผมไม่กล้าแม้สบตา จำได้เธอเคยคุยกับผมประโยคแรกและประโยคเดียว "ชีทอันนี้ไปเอาข้างล่างใช่ป่ะ" ผมจำได้และไม่เคยลืม
ผมไม่กล้าแม้แต่เดินไกล้ กลับบ้านบีทีเอสทางเดียวกัน เธอลงศาลาแดง

ผมขี้อายครับ เธอเรียนอัสสัมชัญศึกษา แต่ผมเป็นแค่เด็กวัด
แรกๆผมก็นึกว่าแค่ชอบแค่หลง แต่นานไป
ทำไมผมไม่มองผู้หญิงคนไหนเลย
เพื่อนๆพี่หลายคนถามว่ามีแฟนยัง ก็บอกว่าไม่มี
ส่วนใหญ่ก็ไม่เชื่อกัน และถามว่า"จะเก็บซิงไว้ชิงโชคหรอ" 555

และมันเข้าปีที่4 แล้ว ที่ผมยังเพ้อเจ้อ ยังหวังว่าจะเจอซักวัน
มีวันนึงเจอเธอที่โรบินสันบางรัก เห็นถือถุงบีทูเอส
หลังจากเรียนจบคอร์สนั้นไม่นาน
แต่ก็ไม่กล้าไปคุยอยู่ดี เชื่อไหมครับ
ผมไปโรบินสันทุกวันหลังเลิกเรียนไปชั้นสามชั้นบีทูเอส
หวังจะเจออีกครั้งแต่ก็ไม่เจอ
จนเวลาผ่านไป3ปีไกล้ปีที่4 ก็ยังไม่เจอ

เพื่อนๆบอกผมเพ้อเจ้อ หาคนใหม่ดีกว่า แต่ผมกลับรู้สึกว่า ชีวิตนี้ ต้องคนนี้เท่านั้น หาเฟสเธอ พิมชื่อลงไปไทยอังกฤษก็ไม่เจอ

เคยเห็นชื่อเธอได้วนศาสตร์เกษตร กับเทคนิคสัตวแพทย์ ตอนช่วงสอบเข้ามหาลัย ฝากเพื่อนไปหาก็ไม่เจอ

ใครพอรู้จักได้โปรดบอกผมที อย่างน้อยถ้าเธอไม่เปิดใจ ก็ยังดีกว่าผมมาเสียใจที่ไม่ลองคุยก่อนแบบนี้ เธอคนนั้นชื่อ "ธัญญ่า"ครับ