ถ้าเปรียบเทียบวงการละครและหนังบ้านเรามีข้อบกพร่องจุดหลักเลยคือการที่คนไทยมีค่านิยมว่านักแสดงบทพระเอกนางเอกต้องอายุน้อยต้องเด็กต้องไม่แก่ทำให้อายุการเป็นนางเอกและพระเอกของนักแสดงในเมืองไทยสั้นกว่าเมืองนอก ยิ่งนักแสดงหญิงที่อายุสี่สิบขึ้นไปที่ยังเป็นนางเอกยิ่งแทบไม่มีเลย ตรงกันข้ามกับเมืองนอกที่อายุสี่สิบขึ้นไปก็ยังรับบทพระเอกนางเอก แต่ก็เป็นบทที่เหมาะสมกับวัย โดยข้อแตกต่างของวงการบ้านเรากับต่างประเทศอีกข้อคือบ้านเราทำละครจากนิยาย ซึ่งนิยายส่วนใหญ่ของบ้านเรามักมีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรักของหนุ่มสาว ทำให้หาบทสำหรับพระนางอายุสี่สิบขึ้นได้ยากต่างจากเมืองนอกที่เขียนบทโทรทัศน์ขึ้นมาเองเพื่อนักแสดงเหล่านี้ และเมืองนอกมีละครที่หลากหลายกว่าเช่นละครสืบสวน แนวอาชีพ ถึงเวลายังที่คนไทยต้องเปลี่ยนค่านิยมและทัศนคติยังเพื่อให้วงการละครบ้านเราพัฒนาและไปไกลกว่าเดิม เราควรมาสนใจที่บทบาทการแสดงมากกว่าอายุของนักแสดง
ปล งดเสี่ยมกันนะครับ กระทู้นี้