คลิกอ่านของเมื่อวานนี้ก่อนนะครับ
http://ppantip.com/topic/32446218
สักวา ผ่านมาได้ หลายสัปดาห์ ถึงเวลา ชายชรา ต้องอาสัญ
เมื่อสุดท้าย ก็ต้องตาย วายชีวัน ขึ้นสวรรค์ สู่ชั้นฟ้า นภาลัย
ชายหนุ่มเขา เศร้าใจ ไร้ผู้เฒ่า ที่คอยเล่า เรื่องราว เหงาไฉน
แกคอยบอก นอกหน้าต่าง เป็นอย่างไร เหมือนเป็นแสง ส่งแรงใจ ให้พลัง
หนุ่มอยากดู นอกหน้าต่าง บ้างเหมือนกัน ข้างนอกนั้น มันคงสวย ด้วยความหวัง
ขอย้ายเตียง เคียงหน้าต่าง สร้างพลัง ถ้าแพทย์สั่ง นั่งเมื่อไหร่ ได้ดูวิว
พยาบาล จัดการให้ มาย้ายเตียง ข้างหน้าต่าง ได้ฟังเสียง ลมพัดฉิว
อยากเชยชม ลมพัดไหว ใบไม้ปลิว เขานับนิ้ว หิวกระหาย ได้แต่รอ
ที่สุดจึง ถึงกำหนด ที่แพทย์สั่ง ไขเตียงตั้ง นั่งได้แล้ว หรือครับหมอ
รีบนั่งไป ในทันที ไม่รีรอ โลกสวยใส แค่ไหนหนอ จะขอดู
ไม่อยากเชื่อ เมื่อมองออก นอกหน้าต่าง เห็นแค่เพียง ตึกเคียงข้าง อย่างอดสู
ไม่เห็นมี วิวงดงาม ให้ตามดู ตอนยังอยู่ ปู่เห็นสวย ด้วยเหตุใด
พยาบาล จึงขานไข ให้คำตอบ แม้ปู่หอบ ยังปลอบคุณ คุณรู้ไหม
สองตาปู่ ดูไม่เห็น แม้แสงไฟ ปู่พูดไป ใช่เห็นวิว ทิวเขางาม
ตอนคุณย้าย มาอยู่ใหม่ ปู่ไม่เห็น คุณบ่นเอา เช้ายันเย็น แกเค้นถาม
ว่าคุณป่วย เป็นอะไร ให้ว่าความ ฉันจึงเล่า เม้าไปตาม ความเป็นจริง
แกเห็นว่า อายุคุณ วัยรุ่นอยู่ คอหักมา น่าอดสู หดหู่ยิ่ง
อัมพาต ทั้งร่างกาย ไม่ไหวติง ไม่อยากทิ้ง ให้คุณอยู่ อย่างหมดไฟ
จึงสรรค์สร้าง นอกหน้าต่าง โลกอย่างสวย ก่อนแกม้วย อยากช่วยหนุน ให้คุณไหว
ช่วยพูดเพิ่ม เสริมพลัง กำลังใจ ให้ต่อสู้ ดูโลกไป ให้นานๆ
ไม่สำคัญ ว่าท่านเห็น เป็นเช่นไร ที่สำคัญ คือพูดไป ให้ฟังหวาน
พูดดีด้วย จะช่วยแก้ สถานการณ์ ทุกข์ทรมาน ซมซานอยู่ ดูจางไป
เป็นแมงเม่า หุ้นเราอาจ ขาดทุนยับ อาจละเหี่ย เมื่อเสียทรัพย์ เกินรับไหว
เห็นเพื่อนเม่า เขาถึงฆาต พลาดพลั้งไป ช่วยพูดเพิ่ม เสริมแรงใจ ให้กันเอย
โทษทีนะครับ เผอิญงานเข้าเยอะ เลยมาช้าไปนินุง
หัวใจของเรื่องที่ผมอยากสื่อถึงเพื่อนพี่น้องทุกท่าน อยู่ในบาทนี้ครับ
“ไม่สำคัญ ว่าท่านเห็น เป็นเช่นไร ที่สำคัญ คือพูดไป ให้ฟังหวาน ”
สิ่งที่เราเห็น มันจะเลวร้ายอย่างไร ก็สำคัญอยู่หรอกครับ
แต่ที่สำคัญกว่า อยู่ที่ว่าเราจะคิด เราจะพูดออกไปว่าเห็นอะไรครับ
ถ้าเห็นแย่ คิดแย่ แล้วพูดแย่ๆอีก ก็ยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ สิ่งแวดล้อมแย่ คนฟังก็แย่ตามไปด้วย
ถ้าเห็นแย่ แต่คิดดี พูดดี ก็ช่วยทำให้สถานการณ์ดีขึ้น สิ่งแวดล้อมดีขึ้น คนฟังดีมีความสุขขึ้นได้นะครับ
แม้แต่ปู่ที่ตาบอดมองไม่เห็นอะไร หัวใจวายใกล้จะตาย หายใจก็ยังลำบาก ยิ่งพูดยิ่งปลอบก็ยิ่งเหนื่อยหอบแทบตาย
แต่คุณปู่ก็คิดดี พยายามพูดดี จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆ ที่หมดไฟไปแล้ว กลับมีกำลังใจในการมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ครับ
ขอให้ทุกท่านคิดดี พูดดี แล้วก็จะโชคดีเองแหละครับ
<[^_^]> สักวา ผ่านมาได้ หลายสัปดาห์.....ถึงเวลา ชายชรา ต้องอาสัญ (ต่อจากเมื่อวาน)
เมื่อสุดท้าย ก็ต้องตาย วายชีวัน ขึ้นสวรรค์ สู่ชั้นฟ้า นภาลัย
ชายหนุ่มเขา เศร้าใจ ไร้ผู้เฒ่า ที่คอยเล่า เรื่องราว เหงาไฉน
แกคอยบอก นอกหน้าต่าง เป็นอย่างไร เหมือนเป็นแสง ส่งแรงใจ ให้พลัง
หนุ่มอยากดู นอกหน้าต่าง บ้างเหมือนกัน ข้างนอกนั้น มันคงสวย ด้วยความหวัง
ขอย้ายเตียง เคียงหน้าต่าง สร้างพลัง ถ้าแพทย์สั่ง นั่งเมื่อไหร่ ได้ดูวิว
พยาบาล จัดการให้ มาย้ายเตียง ข้างหน้าต่าง ได้ฟังเสียง ลมพัดฉิว
อยากเชยชม ลมพัดไหว ใบไม้ปลิว เขานับนิ้ว หิวกระหาย ได้แต่รอ
ที่สุดจึง ถึงกำหนด ที่แพทย์สั่ง ไขเตียงตั้ง นั่งได้แล้ว หรือครับหมอ
รีบนั่งไป ในทันที ไม่รีรอ โลกสวยใส แค่ไหนหนอ จะขอดู
ไม่อยากเชื่อ เมื่อมองออก นอกหน้าต่าง เห็นแค่เพียง ตึกเคียงข้าง อย่างอดสู
ไม่เห็นมี วิวงดงาม ให้ตามดู ตอนยังอยู่ ปู่เห็นสวย ด้วยเหตุใด
พยาบาล จึงขานไข ให้คำตอบ แม้ปู่หอบ ยังปลอบคุณ คุณรู้ไหม
สองตาปู่ ดูไม่เห็น แม้แสงไฟ ปู่พูดไป ใช่เห็นวิว ทิวเขางาม
ตอนคุณย้าย มาอยู่ใหม่ ปู่ไม่เห็น คุณบ่นเอา เช้ายันเย็น แกเค้นถาม
ว่าคุณป่วย เป็นอะไร ให้ว่าความ ฉันจึงเล่า เม้าไปตาม ความเป็นจริง
แกเห็นว่า อายุคุณ วัยรุ่นอยู่ คอหักมา น่าอดสู หดหู่ยิ่ง
อัมพาต ทั้งร่างกาย ไม่ไหวติง ไม่อยากทิ้ง ให้คุณอยู่ อย่างหมดไฟ
จึงสรรค์สร้าง นอกหน้าต่าง โลกอย่างสวย ก่อนแกม้วย อยากช่วยหนุน ให้คุณไหว
ช่วยพูดเพิ่ม เสริมพลัง กำลังใจ ให้ต่อสู้ ดูโลกไป ให้นานๆ
ไม่สำคัญ ว่าท่านเห็น เป็นเช่นไร ที่สำคัญ คือพูดไป ให้ฟังหวาน
พูดดีด้วย จะช่วยแก้ สถานการณ์ ทุกข์ทรมาน ซมซานอยู่ ดูจางไป
เป็นแมงเม่า หุ้นเราอาจ ขาดทุนยับ อาจละเหี่ย เมื่อเสียทรัพย์ เกินรับไหว
เห็นเพื่อนเม่า เขาถึงฆาต พลาดพลั้งไป ช่วยพูดเพิ่ม เสริมแรงใจ ให้กันเอย
โทษทีนะครับ เผอิญงานเข้าเยอะ เลยมาช้าไปนินุง
หัวใจของเรื่องที่ผมอยากสื่อถึงเพื่อนพี่น้องทุกท่าน อยู่ในบาทนี้ครับ
“ไม่สำคัญ ว่าท่านเห็น เป็นเช่นไร ที่สำคัญ คือพูดไป ให้ฟังหวาน ”
สิ่งที่เราเห็น มันจะเลวร้ายอย่างไร ก็สำคัญอยู่หรอกครับ
แต่ที่สำคัญกว่า อยู่ที่ว่าเราจะคิด เราจะพูดออกไปว่าเห็นอะไรครับ
ถ้าเห็นแย่ คิดแย่ แล้วพูดแย่ๆอีก ก็ยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ สิ่งแวดล้อมแย่ คนฟังก็แย่ตามไปด้วย
ถ้าเห็นแย่ แต่คิดดี พูดดี ก็ช่วยทำให้สถานการณ์ดีขึ้น สิ่งแวดล้อมดีขึ้น คนฟังดีมีความสุขขึ้นได้นะครับ
แม้แต่ปู่ที่ตาบอดมองไม่เห็นอะไร หัวใจวายใกล้จะตาย หายใจก็ยังลำบาก ยิ่งพูดยิ่งปลอบก็ยิ่งเหนื่อยหอบแทบตาย
แต่คุณปู่ก็คิดดี พยายามพูดดี จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆ ที่หมดไฟไปแล้ว กลับมีกำลังใจในการมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ครับ