ปู่ผมเป็นโรคชราครับนอนติดเตียงแบบใส่แพมเพิสเลยแต่แกลุกขึ้นยืนได้เดินได้ไม่กี่ก้าวแต่ไม่รู้ทำไมเวลาถามกินข้าวมั๊ยก็จะสายหัวพูดเบากว่าไม่กินยิ้มทุกครั้งแต่ก็พอเอาให้ก็กินตอนตอนเอายาให้กินก็ยิ้มแล้วก็หัวเราะไม่รู้ทำไมลุงที่ดูอยู่ก็ถามหัวเราะทำไมแกไม่ตอบก็ยิ้มอย่างเดียวพอเอายาหอบให้พ่นก็ไม่พ้นนั้งยิ้มหัวเราะกับยาเวลาถามอะไรก็ยิ้มอย่างเดียวไม่ยอมตอบผมต้องบังคับให้พูดถึงจะพูดแล้วก็นั้งยิ้มอีกกอ่นหน้านี้แกก็ปกติพูดไรสภาพจิตก็ปกติทั่วไปแต่ตั้งแต่นอนติดเตียงก็เป็นแบบนี้เลยไปโรงบาลไปตรวจหมอก็ง่าไม่เป็นไรสอบถามผู้รู้หน่อยครับทำไงให้หาย