ทาคายามะกำลังฝึกการขับรถไฟจำลองอยู่ในบ้าน พร้อมกับบ่นเรื่องที่ไม่น่าตามซากุไรไปด้วยเลย เพราะแบบนั้นเลยทำให้เขาถูกกักบริเวณภายในบ้าน ชัชโชที่มาหาทาคายามะที่ห้อง บอกว่าเพราะแบบนั้นเลยทำให้ KiHa 52 ปลอดภัยนะ ก่อนจากกันทาคายามะบอกว่าเขาจะชดเชยเรื่องที่เขาพลาดทริปแน่ๆ แต่ชัชโชบอกว่าทาคายามะปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว ก่อนกลับเข้าบ้านทาคายามะหยิบจดหมายจากตู้หน้าบ้านมาดู ก่อนจะตกใจกับจดหมายฉบับหนึ่ง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


     โคอุมิที่มาออกกำลังด้วยเหตุผลที่ว่าอยากจำกัดเนื้อส่วนเกิน (แต่เหมือนจะมีบางส่วนที่เอาไม่ออก) มาจะเอ๋กับอิดะพอดี (จากที่คุยกันดูเหมือนว่า K4 ทั้งทีมจะถูกกักบริเวณภายในบ้านกันหมด จากเหตุการณ์เมื่อตอนก่อน)  โคอุมิขอโทษอิดะทั้งที่เธอมาออกกำลังแบบนี้ แต่นั่นเพราะอยากทำตัวให้มีประโยชน์ อิดะเลยแซวว่า กับทาคายามะคุงงั้นเหรอ ทำเอาโคอุมิเขินและรีบปฏิเสธไปว่ากับ K4 ต่างหาก



     ทาคายามะที่กำลังโทรหาซากุไรไม่มีคนรับ เลยโทรหาโคอุมิแทน ซากุไรเองที่พึ่งเห็น miss call จากทาคายามะ ก็ออกอาการซึนว่าจะโทรกลับดีไหม แต่ก็เหลือบไปเห็นโคอุมิที่กำลังวิ่งลงทางใต้ดินไป
     ทาคายามนัดกับโคอุมิที่หน้าสถานีและขอโทษที่โทรเรียกออกมากะทันหัน โคอุมิเองก็บอกไม่เป็นไร แต่ว่าตอนนี้พวกเราถูกกักบริเวณอยู่ ไปหาที่คนไม่พลุกพล่านดีกว่า



     ในที่ไหนสักแห่ง โคอุมิถามว่าต้องการให้เธอช่วยเรื่องอะไรเหรอ ทาคายามะจึงยื่นซองจดหมายเมื่อเช้าให้ และบอกว่านี่อาจจะเป็นการกลั่นแกล้ง แต่โคอุมิบอกว่าอาจจะเป็นคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่อาชิโอะก็ได้ (ในตอน 5) ระหว่างที่คุยกันอยู่เจ้าเทตสึ (มาสคอตของ JNR) ก็โผล่เข้ามา ทาคายามะบอกให้รีบไปที่อื่นดีกว่า พร้อมจับมือโคอุมิและวิ่งออกไป ระหว่างทางโคอุมิเห็นตัวเองในกระจกแล้วนึกถึงตอนเด็ก ตอนที่คุณปู่ของเธอจูงมือเธอไปที่ไหนสักแห่ง




    พอวิ่งไปได้สักพัก ด้วยความเหนื่อยก็เลยหยุดพักกันก่อน และไม่รู้ว่าวิ่งมาถึงที่ไหนกันแล้ว ทาคายามะฉุกคิดขึ้นได้ว่าถ้าคนร้ายที่อาชิโอะมีผู้สมรู้ร่วมคิดแสดงว่าเขาอาจจะถูกสะกดรอยตามอยู่ก็ได้ โคอุมิก็คิดขึ้นได้ว่าอาโออิก็อาจจะถูกตามด้วยเช่นกันก็เลยโทรหา ซากุไรเองระหว่างที่กำลังรับโทรศัพท์จากโคอุมิก็เกิดลมพัดจนต้องเอามือปิดกระโปรงและก็ทำมือถือร่วงไป โคอุมิที่ได้ยินเสียงในโทรศัพท์ก็คิดว่าเกิดอะไรขึ้นสักอย่างกับอาโออิแล้ว



     คราวนี้เป็นฝ่ายโคอุมิที่จูงมือทาคายามะพยายามหลบผู้คนไปในที่ที่ไม่ค่อยเตะตา ระหว่างที่วิ่งไปริมถนนบังเอิญไปเห็นอิวาอิซูมิในรายการแข่งกินแกงกระหรี่ซะงั้น จนทาคายามะบ่นว่าไม่เข้าใจความหมายของคำว่าถูกกักบริเวณภายในบ้านหรือไง



     ซากุไรที่มาซ่อมมือถือบังเอิญเห็นทาคายามะกับโคอุมิที่อยู่ฝั่งตรงข้ามพอดี และคิดว่าทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่ (ภาพที่เห็นคือกำลังจับมือกันอยู่) ไม่เข้าใจความหมายของคำว่าถูกกักบริเวณภายในบ้านหรือไง ว่าแล้วซากุไรก็ชักปืนขึ้นมาเล็งใส่ทาคายามะ แต่ยังไม่ทันได้ยิงเจ้าเทตซึก็มาขวางไว้ก่อน ทำให้กระสุนผ่านหน้าทาคายามะไปโดนตุ๊กตาหน้าร้านหล่น โคอุมิเห็นแบบนี้ก็คิดว่าเป็นสไนเปอร์และรีบพาทาคายามะวิ่งไป (ที่ไม่เข้าใจคือทำไมต้องซบก่อน 1 ที... ผกก.อวย ผกก.อวยสินะ) ซากุไรพยายามจะวิ่งข้ามถนนตามไป แต่เจอกับตำรวจสาวเป่านกหวีดใส่บอกให้หยุด




     ทาคายามะที่ถูกโคอุมิที่จูงมือวิ่งหนีอยู่รู้สึกเหมือนมีใครตามมา แต่โคอุมิบอกอย่าหันไป จริงๆ ที่ตามมาคือซากุไรที่ถูกตำรวจสาวไล่ตามอยู่นั่นเอง ทั้งคู่วิ่งมาจนสุดท้ายและกำลังปืนข้ามรั้วเหล็กกันอยู่ โคอุมิปีนลงมาได้อย่างปลอดภัยแต่ถูกรั้วฉีกกระโปรงไปนิดหน่อย ทาคายามะที่ปีนตามลงมาทีหลัง เกิดเซตอนโดดลงจากรั้วและล้มไปทางโคอุมิ สุดท้ายทั้งคู่ก็ลงไปกองบนกล่องอาหารแมว (โคอุมิทำไมทำหน้าเจ้าเล่ห์ขนาดนี้)




     โคอุมิบอกว่าให้ลองโทรหาหัวหน้าอิดะดูเผื่อจะช่วยอะไรได้ ทาคายาะมะลองโทรแต่ไม่ติด และจู่ๆ ก็มีกระถางต้นไม้ตกลงมาเกือบโดนหัวทาคายามะ ทาคายามะที่ตกใจคิดว่ามีใครรู้ตำแหน่งเข้าได้ยังไง โคอุมิคิดว่ามือถืออาจจะเป็นตัวบอกตำแหน่งก็ได้ เลยให้ทิ้งมือถือไว้แล้ววิ่งหนีกันต่อ
     ตัดมาที่ด้านหัวหน้าอิดะที่นั่งจีบกาแฟกับหัวหน้าโกวโนะอยู่ สาเหตุที่ทาคายามะโทรไม่ติดเพราะมือถือของอิดะแบตหมดนั่นเอง และตอนนี้กำลังให้โกวโนะสอนชาร์ตแบบใช้ถ่านอยู่



     กลับมาทางด้านทาคายามะและโคอุมิที่หลบแถวๆ ที่จอดรถก็เจอกับกองทัพแมววิ่งไล่ ทั้งคู่พยายามวิ่งหนีทาคายามะงงว่าทำไมแมวถึงวิ่งตาม และมีแมวตัวหนึ่งกระโดดใส่ทาคายามะ แต่โคอุมิกระโจนใส่ทาคายามะก่อนจึงหลบแมวได้ แล้วโคอุมิก็อธิบายด้วยท่ายืนที่ค่อมหัวทาคายามะอยู่ว่า เธอเคยอ่านหนังสือเจอเรื่องการฝึกแมวให้เป็นนักฆ่าคล้ายๆ กับการฝึกสุนัขตำรวจ แมวพวกนี้อาจจะเป็นแบบนั้น และคิดว่าแมวพวกนี้คงจะตามกลิ่นมาแน่ๆ ว่าแล้วโคอุมิก็ถอดเสื้อของเธอโยนออกไป พอแมวจึงวิ่งไปรุมที่เสื้อของเธอ เธอจึงพาทาคายามะวิ่งไปอีกทาง



     ด้านซากุไรที่ปีนรั้วตามมาก็เจอกับมือถือของทาคายามะหล่นอยู่ที่ใกล้ๆ กล่องอาหารแมว และเจอเสื้อของโคอุมิด้วย
     กลับมาทางทาคายามะ โคอุมิที่กระโปรงเกี่ยวกับกิ่งไม้ทำให้แหวกมากขึ้นกว่าเดิม และยังมีแมวตามมาได้อีก ทั้งคู่จึงวิ่งหนีไปอีกรอบ



     ทั้งคู่วิ่งมาถึงพิพิธภัณฑ์การขนส่ง แต่ก็ยังมีแมวตามมาอีก คราวนี้โคอุมิตัดสินใจถอดกระโปรงเพื่อใช้ล่อพวกแมวก่อนจะวิ่งตามทาคายามะเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ แต่ทั้งคู่ไม่ได้สังเกตถึงความผิดปรกติว่าที่ประตูมีรอยกระจกถูกทุบเพื่อไขประตูเข้ามา



     พอเข้ามาด้านใน โคอุมิคิดว่าแมวเป็นแผนล่อให้ทาคายามะมาที่นี่หรือเปล่า แต่ทาคายามะบอกคิดมากไปแล้ว โคอุมิจึงเข้ากอดแขนทาคายามะและบอก เธอกลัวว่าจะสายไปถ้าเกิดปัญหา ยิ่งถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับทาคายามะแล้วละก็ เธอคง... ทั้งคู่จ้องตากันสักพักแล้วก็เขินกันเอง



     ซากุไรที่กำลังตามหาพวกทาคายามะอยู่ ก็จะเอ๋กับอิดะและหัวหน้าโกวโนะ และก็ไม่พ้นโดนตำหนิเรื่องทั้งที่ถูกกักบริเวณภายในบ้าน แต่ดันออกมาเตร็ดเตร่ข้างนอก ระหว่างที่คุยกันหัวหน้าโกวโนะก็ได้รับโทรศัพท์ว่า สัญญาณเตือนภัยในพิพิธภัณฑ์การขนส่งดังขึ้น



     ในพิพิธภัณฑ์ทาคายามะที่กำลังสนุกกับการคุยเรื่องรถไฟที่มีในพิพิธภัณฑ์และกำลังเดินดูนู่นดูนี่ ก็ถูกโคอุมิดึงชายเสื้อไว้ เธอบอกว่าเดี๋ยวจะคลาดกัน ทาคายามะขอโทษพร้อมถามว่าโคอุมิเคยมาที่นี่สินะ โคอุมิตอบว่าใช่แล้วจู่ๆ ก็เข้ามาซบอกทาคายามะและถามว่าจำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 8 ปี 3 เดือนกับอีก 14 วันก่อนได้ไหม ทาคายามะที่กำลังงงว่าเรื่องเมื่อ 8 ปีก่อนคืออะไร ระหว่างที่กำลังสบตากันอยู่นั้นก็มีคนต้องสงสัยสวมหน้ากากเข้ามา



     ด้านซากุไรกับหัวหน้าอิดะก็มาถึงหน้าพิพิธภัณฑ์พอดี แล้วก็เจอกับแมวที่มาพร้อมกับกระโปรงของโคอุมิ ทางด้านทาคายามะที่กำลังวิ่งหนีชายสวมหน้ากากกันอยู่ โคอุมิโดนชายคนหนึ่งจับได้แต่ทาคายามะเข้าไปกระแทกตัวคนที่จับโคอุมิไว้และช่วยเธอมาได้ ซึ่งระหว่างที่กำลังวิ่งหนีซากุไรที่อยู่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ก็เห็นเข้าพอดี พอเห็นว่าพวกที่ไล่ตามทาคายามะเป็นคนร้ายแน่ๆ โกวโนะเลยบอกรีบไปกันเลย ทาคายามะเปิดประตูห้องเก็บของและบอกให้โคอุมิเข้าไปหลบข้างใน แต่พอหันกลับมาก็พบว่าเสื้อของโคอุมิไม่อยู่แล้ว โคอุมิก็ได้แต่บอกว่าอย่ามอง



     ทาคายามะบังคับให้โคอุมิเข้าไปซ่อนข้างในห้องส่วนตัวเขาจะป้องกันคนร้ายจากด้านนอก ซึ่งโคอุมิไม่ยอมพยายามที่จะออกมา ทาคายามะบอกเขาขอโทษเรื่องวันนี้ เป็นความผิดของเขาที่ทำให้โคอุมิมาอยู่ในอันตราย แล้วถ้าโคอุมิบาดเจ็บและเกิดเกลียดรถไฟเพราะเรื่องนี้ล่ะก็ เขาคงไม่ยกโทษให้ตัวเองเด็ดขาด นี่เป็นปัญหาที่เขาจะต้องรับผิดชอบ



     คนร้ายสวมกากที่กำลังจะตึบทาคายามะ ก็เจอกับซากุไรที่มาจากด้านหลังและโดนเตะสอยร่วงภายในดอกเดียว พร้อมกับอิดะที่เดินมาเข้าล็อกแขนคนร้ายไว้ ส่วนคนร้ายอีกคนก็เจอกับโกวโนะจับทุ่มชุดเดียวจอด ระหว่างที่กำลังคิดว่าจบเรื่องแล้ว ซากุไรก็วิ่งพร้อมหมัดพุ่งเข้าใส่ทาคายามะพร้อมกับตะโกนว่า เจ้าคนโรคจิต ด้วยเสียงตุ๊บที่หนักมาก เลยทำให้อิดะกับโกวโนะแปลกใจกันเล็กน้อยว่าเกิดอะไรขึ้น



     โคอุมิที่อยู่ในห้องก็คิดถึงตัวเองสมัยเด็ก ที่หลงทางเข้าไปในห้องแล้วเกิดออกไม่ได้ขึ้นมา แต่ก็มีเสียงเคาะประตูจากข้างนอก บอกว่าเขาเรียกคนมาช่วยแล้วไม่ต้องห่วง โคอุมิถามชื่อของเด็กชายที่มาช่วยเธอ พร้อมกับประตูที่เปิดออกภาพของเด็กชายคนนั้นซ้อนทับภาพของทาคายามะในปัจจุบันที่กำลังเปิดประตูให้โคอุมิออกมา



     โคอุมิที่ออกมาได้ก็โผเข้ากอดทาคายามะทันที เธอบอกทาคายามะช่วยเธอไว้อีกแล้ว (นี่ปักแฟล็กมา 8 ปี กันเลยทีเดียว) ซากุไรที่อยู่ข้างหลังก็ตะโกนใส่ทาคายามะว่า ทำไมฮารุกะถึงมีสภาพแบบนี้ อธิบายมาเดี๋ยวนี้เลย ทาคายามะพยายามจะอธิบายเพราะเกิดจากแมว โคอุมิก็ซบซึ้งเนียนอยู่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทาคายามะก็เลยโดนหมัดซากุไรไปตามระเบียบ



     หลังจากจับคนร้ายได้แล้วทาคายามะก็อธิบายว่าเขาถูกแมวจู่โจมและก็ยื่นจดหมายให้ดู พอซากุไรเปิดอ่านจริงๆ ปรากฏว่าเป็นจดหมายจากบริษัทประกันชีวิต แต่ทาคายามะก็ยังสงสัยว่าแล้วสไปเปอร์ที่ยิงเขาล่ะเป็นใคร จนซากุไรต้องรีบปฏิเสธว่าอาจจะเข้าใจผิดกันก็ได้ โคอุมิที่ถึงคำพูดของทาคายามะตอนเด็กๆ ที่ว่า อย่าเกลียดรถไฟเพราะเรื่องนี้เลยพร้อมกับยิ้มให้เธอ โคอุมิจึงพูดกับทาคายามะในตอนนี้ว่า ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะความรู้สึกของเธอจะไม่เปลี่ยนเพราะเรื่องแบบนั้นแน่นอน พร้อมกับยิ้มให้ทาคายามะ