เรากับเพื่อนเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แล้วต้องอยู่หอ เพราะมหาลัยอยู่ต่างจังหวัดค่ะ กว่าจะได้กลับบ้านก็สุดสัปดาห์ เรารู้จักกันมาตั้งแต่ปี1 จนถึงปี4 เวลาเรียน กินข้าว ไปเที่ยว ดูหนังเราก็จะไปด้วยกันตลอด ไปกับเพื่อนคนอื่นๆบ้าง หรือไปด้วยกัน2คนก็มี

ก่อนหน้านี้ก็เล่นกันปรึกษาเรื่องเรียน เรื่องนั้นเรื่องนี้มาตลอด จนมารู้สึกตัวอีกทีว่าตกหลุมรักเพื่อนตอนไหนก็ไม่รู้ค่ะ5555 มันเหมือนเป็นความรู้สึกดีๆให้กัน คอยห่วงกันตลอด จนอยู่ดีๆมาหลงรักได้ยังไงก็ไม่รู้5555 เราก็ไม่เคยมองว่าเพื่อนหล่อหรืออะไรเลย ยังด่ากันด้วยซ้ำว่าหน้าแบบนี้ไม่เอาทำแฟนหรอก5555แต่สุดท้ายเรากลับรักมันซะงั้น

หลังจากนั้นก็เรียนจบ เราทำงาน มันเรียนต่อปริญญาโท ห่างกันมาหลายเดือน จนเราคิดว่าเราคงเฉยๆกับมันแล้ว พอเมื่อ2-3วันก่อน ได้ไปเที่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน4คน 1ในนั้นมีมันอยู่ด้วย พอเราเห็นหน้า ไปเที่ยวด้วยกันบ้าๆบอๆกันเหมือนเดิม  ความรู้สึกนั้นมันกลับมาอีกแล้ว คราวนี้จะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะห่างไปนาน แล้วกลับมาความคิดก็โตขึ้นมากันบ้างแล้ว เลยรู้สึกว่า นี่แหละ คนที่อยู่ใกล้ตัวมาตลอด ดีกับเราตลอดนี่แหละ คือผู้ชายที่ตามหามานาน......



แต่ติดที่ว่ามันเป็นเพื่อน เพื่อนผู้ชายที่สนิทที่สุด คุยได้ทุกเรื่อง เพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุดที่เราเคยเจอมา เรารักมันมากในฐานะเพื่อน แต่ตอนนี้เราไม่ได้คิดแค่ในฐานะนี้แล้ว ....  เราควรทำไงค่ะ กลัวบอกไปความสัมพันธ์ที่เป็นเพื่อนมาหลายปีจะพังลงด้วย....

อาจจะพิมพ์ผิดบ้างนะคะ เพราะพิมพ์ในมือถือ

ปล. ตอนนี้เพื่อนก็ยังโสด เราก็ยังโสดเหมือนกัน ^^