ในคฤหาสถ์ของบิชามอนบนสวรรค์
- เสียงเรียกบิชามอนของเอบิสึตัวน้อยด้วยคำว่า "ยัยโรคจิต" หลุดออกมาได้แค่ครึ่งคำ บิชามอนก็หันควับกลับมามองทันที เอบิสึตัวน้อยจึงเปลี่ยนสรรพนามใหม่เป็น "บิชามอนซัง" แทนด้วยท่าทางไม่ทุกข์ร้อน วันนี้เขามาเยี่ยมอิวามิ(อดีตผู้นำทางของเอบิสึรุ่นที่แล้ว)เสร็จแล้ว จึงตั้งใจจะมาลาบิชามอนก่อนกลับพร้อมกับขอโทษที่เขามารบกวนบ่อยๆ แต่บิชามอนกลับกล่าวคำขอโทษออกมาเช่นกัน เพราะจนถึงตอนนี้เธอก็ยังจับตัวผู้ใช้อาคมตัวจริงไม่ได้เสียที
- ถึงแม้บิชามอนจะพูดอย่างนั้น แต่เอบิสึตัวน้อยก็ขอบคุณเธออยู่ดี และยังบอกอีกว่าเอบิสึรุ่นที่แล้วโชคดีมากๆ บิชามอนยังไม่ยอมรับคำขอบคุณของเอบิสึตัวน้อยเท่าไหร่นัก และบอกว่าคำขอบคุณนี้น่าจะเอาไว้บอกกับยาโตะมากกว่า เพราะยาโตะเป็นคนช่วยเอบิสึออกมาจากโยมิ ส่วนตัวเธอนั้นไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง และนั่นทำให้เธอต้องมองยาโตะใหม่ เพราะยาโตะถือเป็นเพื่อนตายของเอบิสึเลยทีเดียว
- เมื่อเอบิสึตัวน้อยได้ยินว่าเอบิสึรุ่นก่อนกับยาโตะเป็นเพื่อนกัน เขาก็หันไปถามคุนิมิ ผู้นำทางใหม่ของตนทันทีว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันจริงหรือเปล่า แต่คุนิมิกลับตอบแบบอ้ำอึ้งๆ จนทำให้บิชามอนอดบ่นไม่ได้
"นี่ ... เวลาตอบอย่าทำท่าทางอึกอักสิ"
"อ๊ะ ... เปล่าครับ ... คือผมกับท่านยาโตะเพิ่งจะเคยเจอกันที่โยมิเท่านั้นเอง ..."
"ความจริงแล้วท่านยาโตะลงมาที่โยมิตามการไหว้วานของคุณพ่อของเขาน่ะครับ ..."
- เมื่อรถที่มารับเอบิสึและคุมินิขับออกไปแล้ว บิชามอนก็ถามคาซึมะว่ารู้เรื่องพ่อของยาโตะหรือเปล่า ซึ่งแน่นอนว่าคาซึมะก็ไม่รู้เรื่องนี้และเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกัน
ที่บ้านของโคฟุคุ
- ยาโตะที่กำลังสำรวจบาดแผลรอบตัวยูกิเนะอยู่ก็ต้องตกใจ เมื่อรู้ว่ายูกิเนะได้แผลและบาดเจ็บจากการต่อสู้กับโนระเต็มตัวไปหมด แต่ยูกิเนะก็ยังคงทำหน้ารำคาญยาโตะอยู่เหมือนเดิม และบอกว่าเขาชำระแผลด้วยน้ำมนต์หมดแล้ว นอกจากนั้นแผลก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย เขาไม่เป็นอะไรมากหรอก แต่ถึงแม้ยูกิเนะจะพูดแบบนั้น ยาโตะก็ยังอดแสดงสีหน้ารู้สึกผิดออกมาไม่ได้อยู่ดี
"ว่าแต่นายนั่นแหละ ในระหว่างที่ฉันกับโนระกำลังสู้กันอยู่ นายทำอะไรที่ไหนมาหา !? พูดความจริงมาซะ !!"
"... ไปจีบฮิโยริมาครับ !"
"อะ ... ไอ้บ้าชุดวอร์มนี่ ฉันจะฆ่าแก !!!"
"ทั้งๆที่ฉันกำลังอยู่ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเนี่ยนะ !!" (ยูกิเนะกระหน่ำฟาดยาโตะด้วยไม้ตบฟูก ...)
- หลังจากยูกิเนะตบยาโตะจบไปคอมโบนึงแล้ว ยาโตะก็บอกว่าเขาจะย้ายบ้านไปอยู่บนสวรรค์ เมื่อยูกิเนะได้ยินว่าจะต้องย้ายไปอยู่บนสวรรค์ที่มีพื้นที่ทั้งเล็กทั้งรกร้างแบบนั้น เขาก็ปฏิเสธไม่ยอมย้ายทันที และถ้าสาเหตุที่ยาโตะต้องการย้ายไปคือเรื่องที่โนระมาทำร้ายเขาแล้วล่ะก็ เขาก็คิดว่ายาโตะกังวลมากเกินไปแล้ว ... (เนื่องจากทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ ทั้งคู่จึงไม่ทันสังเกตเห็นฮิโยริที่โผล่หน้ามาทักทายทางหน้าต่าง)
"... จะว่าไป ความลับของเทพหมายถึงอะไรหรือ ?"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ยาโตะบอกว่าเมื่อวานเขาไปเจอกับท่านพ่อมา จากนั้นก็เปิดรูปของท่านพ่อให้ยูกิเนะดู (ยูกิเนะเดินข้างไปข้างในเล็กน้อย ทำให้ฮิโยริไม่ยินบทสนทนาเรื่องที่ท่านพ่อคือฟูจิซากิ)
"ตอนนี้อยู่ในร่างนี้ หมอนี่แหละที่ใช้ให้โนระไปทำงานหลายอย่าง"
"ทั้งเรื่องที่ฆ่าเอบิสึและขโมยพู่กันแห่งโยมิไปก็คือหมอนี่แหละ"
"แต่ฉันกลับไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ ..."
"เพราะท่านพ่อเป็นคนน่ากลัวมากหรือ ..."
"... ก็ใช่นะ แต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอก"
"ฉันเป็นเทพเจ้าที่เกิดจากความปรารถนาของท่านพ่อ"
"ถ้าหากทำให้ท่านพ่อหายไป ดีไม่ดีฉันก็อาจจะหายตามไปด้วยก็ได้"
- ทั้งๆที่ยาโตะไม่เคยอยู่ในความทรงจำของมนุษย์คนไหนเลย แต่ก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นร้อยๆปี นั่นก็เพราะมีท่านพ่อเพียงคนเดียวที่ยังจำเขาได้อยู่ เพราะฉะนั้นเขาจึงยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม เพราะสำหรับเขาแล้ว ท่านพ่อถือเป็นตัวตนเปรียบได้กับสายใยชีวิตเลยทีเดียว ... ยาโตะหลอกยูกิเนะว่าความลับของเทพคือเรื่องต้นกำเนิดของเทพ เป็นเรื่องที่ไม่ควรถาม และกำชับไม่ให้ยูกิเนะพูดเรื่องนี้อีก
- ยาโตะเล่าเรื่องที่เขาคุยกับท่านพ่อต่อ นั่นก็คือเรื่องที่ท่านพ่อบอกว่าอยากได้ยูกิเนะไปเป็นอาวุธเทพ ทั้งยังชมว่ายูกิเนะขยันและสามารถเปลี่ยนแปลงตัวยาโตะได้อีกต่างหาก เมื่อยูกิเนะได้ยินว่ามีคนที่รู้ซึ้งถึงความพยายามของเขาด้วย เขาก็ทำหน้าตาดีใจออกนอกหน้าขึ้นมาทันที ยาโตะเลยต้องกำชับใหม่อีกรอบว่าถ้ายูกิเนะเจอคนหน้าเหมือนในรูปก็ให้ลากเส้นเขตแดนใส่แล้วรีบแจ้งตำรวจทันที (เหมือนสอนลูกเวลาเจอคุณลุงน่าสงสัยเลยวุ้ย ...) ยูกิเนะบอกว่าเขาก็ไม่อยากกลายเป็นโนระเหมือนกัน เมื่อยาโตะได้ยินอย่างนั้น เขาก็ทำหน้าตาดีใจจนเอฟเฟ็คแสงด้านหลังแยงตายูกิเนะทันที เพราะเขาดีใจมากที่ยูกิเนะเป็นเด็กดีเลยพุ่งเข้าไปจับหัวยูกิเนะพร้อมกับเหงื่อมือ ...
- ฮิโยริที่แอบฟังอยู่ข้างนอกรู้ว่ายาโตะโกหกเรื่องที่บอกว่าต้นกำเนิดของเทพคือความลับของเทพ และเธอก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลที่ยาโตะต้องปิดบังอยู่ดี ... ฮิโยริตัดสินใจกลับบ้านไปก่อน โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่าขณะที่เธอกำลังปีนหลังคาบ้านโคฟุคุอยู่นั่น ฟูจิซากิก็กำลังแอบมองเธออยู่
ที่ศาลเจ้าเทนจิน
- เด็กที่กำลังเล่นบอลอยู่ที่หน้าศาลเจ้าถูกมารเข้าสิง และถูกบังคับให้เดินเข้าไปในศาลเจ้าเทนจิน จนเข้าไปในห้องที่คุกาฮะ อดีตหมอยาของบิชามอนถูกคุมขังอยู่ แต่ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะทำอะไร ซึยุก็ปรากฎตัวขึ้นและบอกให้มารไสหัวออกไปจากศาลเจ้าซะ เด็กที่ถูกมารสิงนิ่งไปซักครู่หนึ่ง จากนั้นมารก็พุ่งออกมาจากตัวเด็กและหมายจะทำร้ายซึยุทันที แต่มันก็ไม่สามารถทำได้ เพราะมายุที่หลบอยู่หลังประตูลากเส้นเขตแดนฆ่ามันเสียก่อน (ส่วนเด็กที่ถูกสิงปลอดภัยดี)
- ก่อนที่มารตัวนั้นจะตาย ซึยุพยายามถามถึงชื่อคนที่ตั้งชื่อให้มัน แต่มันกลับไม่ตอบเธอ และบอกว่ามันมารับคนที่ชื่อคุกาฮะเท่านั้น ... เทนจินมาตรวจสอบตรงจุดที่มารตาย จากนั้นก็สั่งให้มายุคลายผนึกของคุกาฮะออก แต่ให้อยู่ในขอบเขตที่เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
"ฮะ ฮะ ฮะ ท่านพ่อไม่เพียงแต่บังคับได้เฉพาะพวกมาร แม้แต่บังคับพวกมนุษย์ก็ทำได้แล้วสินะ"
"ซาคุ (ชื่อที่เทนจินตั้งให้คุกาฮะ) เธอควรรู้ตัวเอาไว้นะ เกรงว่าพ่อของเธอจะไม่ได้มาช่วยเธอหรอก แต่จะมาปิดปากเธอต่างหากล่ะ"
- เทนจินและซึยุออกมานั่งที่บริเวณรอบนอกของศาลเจ้า ซึยุรู้สึกไม่ค่อยดีเกี่ยวกับสิ่งที่มารตัวนั้นพูดก่อนจะตายซักเท่าไหร่ ส่วนเทนจินนึกถึงเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับความลับของเทพเข้า ... (น่าจะหมายถึงซากุระ)
ที่บ้านของโคฟุคุ
- ตอนเช้าของอีกวัน เนื่องจากอากาศร้อนจัดบวกกับยาโตะไม่ยอมให้ยูกิเนะออกไปไหน ยูกิเนะจึงเอาหน้าจ่อพัดลมพร้อมกับพูดว่า "พวก-เรา-สอง-คน-ว่าง-โคตรๆ" ส่วนยาโตะนั่งพิงเบาะรองนั่งจนรู้สึกง่วงๆขึ้นมาบ้างแล้ว ... ฮิโยริมาหาทุกคนที่บ้านของโคฟุคุเช่นเคย แต่วันนี้ร้านขายของชำของโคฟุคุและไดโกคุไม่เปิด จึงไม่มีใครอยู่ที่ร้านเลยซักคน เธอเห็นเพียงยาโตะนั่งหลับอยู่เท่านั้น (ส่วนยูกิเนะอาศัยช่วงที่ยาโตะหลับ หนีออกไปแล้ว~) เธอเข้าไปนั่งข้างๆยาโตะ พลางคิดถึงเรื่องความลับของเทพที่ยาโตะไม่ยอมบอกยูกิเนะ และการปิดบังความลับนั้นโดยบอกว่าเป็นการปกป้องยูกิเนะไปด้วย จนสุดท้ายเธอก็เคลิ้มหลับไปอีกคน แต่เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นมาเธอกลับ ...
'ที่นี่คือ ... ? เด็กคนนั้น ดวงตาคู่นั้น ยาโตะ ... ? '
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- (น่าจะไทม์สคิปมานิดนึง) ขณะที่ยาโตะตัวน้อยกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นซากรุะขนาดใหญ่และขีดเขียนบนพื้นดินตามประสาเด็กอยู่คนเดียวนั้น มีเสียงของคนคนหนึ่งดังขึ้นจนเขาต้องหันกลับไปมอง
"เอ่อ ... ช่วยมอบนามให้กับข้าได้หรือไม่ ?"
'ยาโตะ ... ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครน่ะ ... ? '
ตอนนี้เสียดายเวลามากๆค่ะ เพราะความจริงแปลจีนมาตั้งแต่วันที่ 8 แล้ว แต่เราเพิ่งได้ลายแทงมาเมื่อวานเองค่ะ ...
ตอนนี้เป็นอีกตอนที่รายละเอียดเยอะมากๆ และมีหลายรูปที่อยากลง ... แต่แค่นี้ก็ลงไปเยอะแล้วล่ะค่ะ
แอบฮาท่านพ่อในลุคสิงห์นักปั่นเล็กน้อย ฮ่าาา แต่สีหน้าตอนเล่าถึงท่านพ่อของยาโตะนี่ดูเครียดมากๆเลย ...
แต่ว่า ... ยาโตะยอมรับแล้วใช่ไหม ว่าไปจีบฮิโยริน่ะ !!! ส่วนยาโตะน้อยน่ารักมาก ... การกระทำแบบซื่อๆก็น่ากลัวมากเช่นกัน ...
ส่วนมายุหรือโทโมเนะนำสายสร้อยนาฬิกาพกที่ได้มาจากคุณยาย มาคล้องเป็นสร้อยข้อมือแล้วด้วยนะคะ
ป.ล.ว่าจะทำสปอยโนซากิตอนที่ 6 ซะหน่อย ... หมดแรงแล้ววว
[spoil] Noragami ตอนที่ 45
ในคฤหาสถ์ของบิชามอนบนสวรรค์
- เสียงเรียกบิชามอนของเอบิสึตัวน้อยด้วยคำว่า "ยัยโรคจิต" หลุดออกมาได้แค่ครึ่งคำ บิชามอนก็หันควับกลับมามองทันที เอบิสึตัวน้อยจึงเปลี่ยนสรรพนามใหม่เป็น "บิชามอนซัง" แทนด้วยท่าทางไม่ทุกข์ร้อน วันนี้เขามาเยี่ยมอิวามิ(อดีตผู้นำทางของเอบิสึรุ่นที่แล้ว)เสร็จแล้ว จึงตั้งใจจะมาลาบิชามอนก่อนกลับพร้อมกับขอโทษที่เขามารบกวนบ่อยๆ แต่บิชามอนกลับกล่าวคำขอโทษออกมาเช่นกัน เพราะจนถึงตอนนี้เธอก็ยังจับตัวผู้ใช้อาคมตัวจริงไม่ได้เสียที
- ถึงแม้บิชามอนจะพูดอย่างนั้น แต่เอบิสึตัวน้อยก็ขอบคุณเธออยู่ดี และยังบอกอีกว่าเอบิสึรุ่นที่แล้วโชคดีมากๆ บิชามอนยังไม่ยอมรับคำขอบคุณของเอบิสึตัวน้อยเท่าไหร่นัก และบอกว่าคำขอบคุณนี้น่าจะเอาไว้บอกกับยาโตะมากกว่า เพราะยาโตะเป็นคนช่วยเอบิสึออกมาจากโยมิ ส่วนตัวเธอนั้นไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง และนั่นทำให้เธอต้องมองยาโตะใหม่ เพราะยาโตะถือเป็นเพื่อนตายของเอบิสึเลยทีเดียว
- เมื่อเอบิสึตัวน้อยได้ยินว่าเอบิสึรุ่นก่อนกับยาโตะเป็นเพื่อนกัน เขาก็หันไปถามคุนิมิ ผู้นำทางใหม่ของตนทันทีว่าทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันจริงหรือเปล่า แต่คุนิมิกลับตอบแบบอ้ำอึ้งๆ จนทำให้บิชามอนอดบ่นไม่ได้
"นี่ ... เวลาตอบอย่าทำท่าทางอึกอักสิ"
"อ๊ะ ... เปล่าครับ ... คือผมกับท่านยาโตะเพิ่งจะเคยเจอกันที่โยมิเท่านั้นเอง ..."
"ความจริงแล้วท่านยาโตะลงมาที่โยมิตามการไหว้วานของคุณพ่อของเขาน่ะครับ ..."
- เมื่อรถที่มารับเอบิสึและคุมินิขับออกไปแล้ว บิชามอนก็ถามคาซึมะว่ารู้เรื่องพ่อของยาโตะหรือเปล่า ซึ่งแน่นอนว่าคาซึมะก็ไม่รู้เรื่องนี้และเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกัน
ที่บ้านของโคฟุคุ
- ยาโตะที่กำลังสำรวจบาดแผลรอบตัวยูกิเนะอยู่ก็ต้องตกใจ เมื่อรู้ว่ายูกิเนะได้แผลและบาดเจ็บจากการต่อสู้กับโนระเต็มตัวไปหมด แต่ยูกิเนะก็ยังคงทำหน้ารำคาญยาโตะอยู่เหมือนเดิม และบอกว่าเขาชำระแผลด้วยน้ำมนต์หมดแล้ว นอกจากนั้นแผลก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย เขาไม่เป็นอะไรมากหรอก แต่ถึงแม้ยูกิเนะจะพูดแบบนั้น ยาโตะก็ยังอดแสดงสีหน้ารู้สึกผิดออกมาไม่ได้อยู่ดี
"ว่าแต่นายนั่นแหละ ในระหว่างที่ฉันกับโนระกำลังสู้กันอยู่ นายทำอะไรที่ไหนมาหา !? พูดความจริงมาซะ !!"
"... ไปจีบฮิโยริมาครับ !"
"อะ ... ไอ้บ้าชุดวอร์มนี่ ฉันจะฆ่าแก !!!"
"ทั้งๆที่ฉันกำลังอยู่ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเนี่ยนะ !!" (ยูกิเนะกระหน่ำฟาดยาโตะด้วยไม้ตบฟูก ...)
- หลังจากยูกิเนะตบยาโตะจบไปคอมโบนึงแล้ว ยาโตะก็บอกว่าเขาจะย้ายบ้านไปอยู่บนสวรรค์ เมื่อยูกิเนะได้ยินว่าจะต้องย้ายไปอยู่บนสวรรค์ที่มีพื้นที่ทั้งเล็กทั้งรกร้างแบบนั้น เขาก็ปฏิเสธไม่ยอมย้ายทันที และถ้าสาเหตุที่ยาโตะต้องการย้ายไปคือเรื่องที่โนระมาทำร้ายเขาแล้วล่ะก็ เขาก็คิดว่ายาโตะกังวลมากเกินไปแล้ว ... (เนื่องจากทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ ทั้งคู่จึงไม่ทันสังเกตเห็นฮิโยริที่โผล่หน้ามาทักทายทางหน้าต่าง)
"... จะว่าไป ความลับของเทพหมายถึงอะไรหรือ ?"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ยาโตะบอกว่าเมื่อวานเขาไปเจอกับท่านพ่อมา จากนั้นก็เปิดรูปของท่านพ่อให้ยูกิเนะดู (ยูกิเนะเดินข้างไปข้างในเล็กน้อย ทำให้ฮิโยริไม่ยินบทสนทนาเรื่องที่ท่านพ่อคือฟูจิซากิ)
"ตอนนี้อยู่ในร่างนี้ หมอนี่แหละที่ใช้ให้โนระไปทำงานหลายอย่าง"
"ทั้งเรื่องที่ฆ่าเอบิสึและขโมยพู่กันแห่งโยมิไปก็คือหมอนี่แหละ"
"แต่ฉันกลับไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ ..."
"เพราะท่านพ่อเป็นคนน่ากลัวมากหรือ ..."
"... ก็ใช่นะ แต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอก"
"ฉันเป็นเทพเจ้าที่เกิดจากความปรารถนาของท่านพ่อ"
"ถ้าหากทำให้ท่านพ่อหายไป ดีไม่ดีฉันก็อาจจะหายตามไปด้วยก็ได้"
- ทั้งๆที่ยาโตะไม่เคยอยู่ในความทรงจำของมนุษย์คนไหนเลย แต่ก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นร้อยๆปี นั่นก็เพราะมีท่านพ่อเพียงคนเดียวที่ยังจำเขาได้อยู่ เพราะฉะนั้นเขาจึงยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม เพราะสำหรับเขาแล้ว ท่านพ่อถือเป็นตัวตนเปรียบได้กับสายใยชีวิตเลยทีเดียว ... ยาโตะหลอกยูกิเนะว่าความลับของเทพคือเรื่องต้นกำเนิดของเทพ เป็นเรื่องที่ไม่ควรถาม และกำชับไม่ให้ยูกิเนะพูดเรื่องนี้อีก
- ยาโตะเล่าเรื่องที่เขาคุยกับท่านพ่อต่อ นั่นก็คือเรื่องที่ท่านพ่อบอกว่าอยากได้ยูกิเนะไปเป็นอาวุธเทพ ทั้งยังชมว่ายูกิเนะขยันและสามารถเปลี่ยนแปลงตัวยาโตะได้อีกต่างหาก เมื่อยูกิเนะได้ยินว่ามีคนที่รู้ซึ้งถึงความพยายามของเขาด้วย เขาก็ทำหน้าตาดีใจออกนอกหน้าขึ้นมาทันที ยาโตะเลยต้องกำชับใหม่อีกรอบว่าถ้ายูกิเนะเจอคนหน้าเหมือนในรูปก็ให้ลากเส้นเขตแดนใส่แล้วรีบแจ้งตำรวจทันที (เหมือนสอนลูกเวลาเจอคุณลุงน่าสงสัยเลยวุ้ย ...) ยูกิเนะบอกว่าเขาก็ไม่อยากกลายเป็นโนระเหมือนกัน เมื่อยาโตะได้ยินอย่างนั้น เขาก็ทำหน้าตาดีใจจนเอฟเฟ็คแสงด้านหลังแยงตายูกิเนะทันที เพราะเขาดีใจมากที่ยูกิเนะเป็นเด็กดีเลยพุ่งเข้าไปจับหัวยูกิเนะพร้อมกับเหงื่อมือ ...
- ฮิโยริที่แอบฟังอยู่ข้างนอกรู้ว่ายาโตะโกหกเรื่องที่บอกว่าต้นกำเนิดของเทพคือความลับของเทพ และเธอก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลที่ยาโตะต้องปิดบังอยู่ดี ... ฮิโยริตัดสินใจกลับบ้านไปก่อน โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่าขณะที่เธอกำลังปีนหลังคาบ้านโคฟุคุอยู่นั่น ฟูจิซากิก็กำลังแอบมองเธออยู่
ที่ศาลเจ้าเทนจิน
- เด็กที่กำลังเล่นบอลอยู่ที่หน้าศาลเจ้าถูกมารเข้าสิง และถูกบังคับให้เดินเข้าไปในศาลเจ้าเทนจิน จนเข้าไปในห้องที่คุกาฮะ อดีตหมอยาของบิชามอนถูกคุมขังอยู่ แต่ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะทำอะไร ซึยุก็ปรากฎตัวขึ้นและบอกให้มารไสหัวออกไปจากศาลเจ้าซะ เด็กที่ถูกมารสิงนิ่งไปซักครู่หนึ่ง จากนั้นมารก็พุ่งออกมาจากตัวเด็กและหมายจะทำร้ายซึยุทันที แต่มันก็ไม่สามารถทำได้ เพราะมายุที่หลบอยู่หลังประตูลากเส้นเขตแดนฆ่ามันเสียก่อน (ส่วนเด็กที่ถูกสิงปลอดภัยดี)
- ก่อนที่มารตัวนั้นจะตาย ซึยุพยายามถามถึงชื่อคนที่ตั้งชื่อให้มัน แต่มันกลับไม่ตอบเธอ และบอกว่ามันมารับคนที่ชื่อคุกาฮะเท่านั้น ... เทนจินมาตรวจสอบตรงจุดที่มารตาย จากนั้นก็สั่งให้มายุคลายผนึกของคุกาฮะออก แต่ให้อยู่ในขอบเขตที่เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
"ฮะ ฮะ ฮะ ท่านพ่อไม่เพียงแต่บังคับได้เฉพาะพวกมาร แม้แต่บังคับพวกมนุษย์ก็ทำได้แล้วสินะ"
"ซาคุ (ชื่อที่เทนจินตั้งให้คุกาฮะ) เธอควรรู้ตัวเอาไว้นะ เกรงว่าพ่อของเธอจะไม่ได้มาช่วยเธอหรอก แต่จะมาปิดปากเธอต่างหากล่ะ"
- เทนจินและซึยุออกมานั่งที่บริเวณรอบนอกของศาลเจ้า ซึยุรู้สึกไม่ค่อยดีเกี่ยวกับสิ่งที่มารตัวนั้นพูดก่อนจะตายซักเท่าไหร่ ส่วนเทนจินนึกถึงเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับความลับของเทพเข้า ... (น่าจะหมายถึงซากุระ)
ที่บ้านของโคฟุคุ
- ตอนเช้าของอีกวัน เนื่องจากอากาศร้อนจัดบวกกับยาโตะไม่ยอมให้ยูกิเนะออกไปไหน ยูกิเนะจึงเอาหน้าจ่อพัดลมพร้อมกับพูดว่า "พวก-เรา-สอง-คน-ว่าง-โคตรๆ" ส่วนยาโตะนั่งพิงเบาะรองนั่งจนรู้สึกง่วงๆขึ้นมาบ้างแล้ว ... ฮิโยริมาหาทุกคนที่บ้านของโคฟุคุเช่นเคย แต่วันนี้ร้านขายของชำของโคฟุคุและไดโกคุไม่เปิด จึงไม่มีใครอยู่ที่ร้านเลยซักคน เธอเห็นเพียงยาโตะนั่งหลับอยู่เท่านั้น (ส่วนยูกิเนะอาศัยช่วงที่ยาโตะหลับ หนีออกไปแล้ว~) เธอเข้าไปนั่งข้างๆยาโตะ พลางคิดถึงเรื่องความลับของเทพที่ยาโตะไม่ยอมบอกยูกิเนะ และการปิดบังความลับนั้นโดยบอกว่าเป็นการปกป้องยูกิเนะไปด้วย จนสุดท้ายเธอก็เคลิ้มหลับไปอีกคน แต่เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นมาเธอกลับ ...
'ที่นี่คือ ... ? เด็กคนนั้น ดวงตาคู่นั้น ยาโตะ ... ? '
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- (น่าจะไทม์สคิปมานิดนึง) ขณะที่ยาโตะตัวน้อยกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นซากรุะขนาดใหญ่และขีดเขียนบนพื้นดินตามประสาเด็กอยู่คนเดียวนั้น มีเสียงของคนคนหนึ่งดังขึ้นจนเขาต้องหันกลับไปมอง
"เอ่อ ... ช่วยมอบนามให้กับข้าได้หรือไม่ ?"
'ยาโตะ ... ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครน่ะ ... ? '
ตอนนี้เสียดายเวลามากๆค่ะ เพราะความจริงแปลจีนมาตั้งแต่วันที่ 8 แล้ว แต่เราเพิ่งได้ลายแทงมาเมื่อวานเองค่ะ ...
ตอนนี้เป็นอีกตอนที่รายละเอียดเยอะมากๆ และมีหลายรูปที่อยากลง ... แต่แค่นี้ก็ลงไปเยอะแล้วล่ะค่ะ
แอบฮาท่านพ่อในลุคสิงห์นักปั่นเล็กน้อย ฮ่าาา แต่สีหน้าตอนเล่าถึงท่านพ่อของยาโตะนี่ดูเครียดมากๆเลย ...
แต่ว่า ... ยาโตะยอมรับแล้วใช่ไหม ว่าไปจีบฮิโยริน่ะ !!! ส่วนยาโตะน้อยน่ารักมาก ... การกระทำแบบซื่อๆก็น่ากลัวมากเช่นกัน ...
ส่วนมายุหรือโทโมเนะนำสายสร้อยนาฬิกาพกที่ได้มาจากคุณยาย มาคล้องเป็นสร้อยข้อมือแล้วด้วยนะคะ
ป.ล.ว่าจะทำสปอยโนซากิตอนที่ 6 ซะหน่อย ... หมดแรงแล้ววว