สวัสดีค่ะ

ขอออกตัวก่อนว่า ปกติไม่ได้ชอบดูหนังแนวหม่อมน้อย ไม่ได้ว่าไม่ดีนะ แต่ชอบพวกหนังแปลกๆมากกว่า
แต่ได้ไปดูวันนี้ เพราะมารดาอยากดู เลยซื้อตั๋ว Royal charity gala แพงหน่อยพันห้า แต่ว่ารายได้สบทบทุน
เข้าโครงการอะไรสักอย่างของพระเทพ ช่วยคนไข้ศิริราชด้อยโอกาสแต่ต้องใช้การรักษาเทคโนโลยีขั้นสูง

งานนี้เป็นงานร่วมระหว่าง ศิริราช พารากอน และสหมงคลฟิมล์ เลยเจอดาราเยอะมากกกกก
บางคนแสดงในนั้น บางคนเคยแสดงกะหม่อมน้อย เช่นมาริโอ้ บางคนน่าจะมาดูเฉยๆ เช่น โดม ใบเตย
เริ่มแรก ก็มีมินิคอนเสริต ครึ่งชั่วโมงโดย the star ประมาณสิบคน ร้องกันคนละท่อนสองท่อน

เข้าเรื่องหนัง


เนื่องจากเราไม่ได้ชอบแนวนี้ โทนของหนังก็ยังทำให้เราไม่ได้อินไปมากเท่าไร

แต่ว่า

พอสิบห้านาทีผ่านไป คิ้วเริ่มขมวด เริ่มมียิ้มมุมปาก

กลายเป็นว่า แววตา ท่าทาง การแสดง ของพี่ขวัญ ในร่างลูกเสี้ยวไทย เบลเยี่ยม

มันทำให้เรา ลืมชื่อ นิว ชัยพล ไปเลยอ่ะ

เหมือนกับว่า เรื่องแผลเก่า เรากำลังดูและเอาใจช่วยพี่ขวัญตลอดเวลา

เคยสงสัยว่า ปกติหม่อมน้อย เป็นคนที่ชอบมุมกล้องสวยๆ เป๊ะๆ

ท้องนา ก็ต้องเป็นตอนที่ฟ้าสีนี้ นาสีนี้เท่านั้น

นักแสดงส่วนใหญ่จะมีใบหน้าที่สวยงาม ทั้งมุมตรงและมุมข้าง

แต่ทำไม๊ ทำไม เลือกนิว ชัยพล มาเป็นพระเอกเต็มตัวทั้งๆที่เล่นมาสองสามเรื่องเอง

วันนี้เข้าใจแล้ว ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้เก่งแต่เดิม หรือ หม่อมน้อยโค้ชเก่ง น่าจะเป็นทั้งสองอย่าง

ขอชื่นชมอย่างยิ่ง

คนอื่นๆ เช่น ใหม่ดาวิกา สินจัย การแสดงคงไม่ต้องพูดถึง และเดอะสตาร์ทั้งสิบกว่าชีวิต ก็ทำได้น่ารัก น่าชัง




อ่านถึงตอนนี้ บางคนอาจจะคิดเหมือนเราตอนแรกๆว่า นี่ไม่ใช่หนังแนวฉัน  นิว ชัยพลก็ไม่ได้ปิ๊ง ควรไปดูไหม

สำหรับเรา อีกข้อดีข้อหนึ่งที่น่าจะเป็นส่ิงที่เราประทัปใจพอๆกันหรือมากกว่า การแสดงของนิว คือ

โทนหนังแบบดราม่าๆ แบบตั้งใจๆ ของหม่อมน้อย ที่อาจจะไม่ค่อยถูกจริตใครนี่แหละ มันทำให้ข้อคิดจากหนัง ชัดเจนขึ้นมาก

หรือพูดอีกอย่างคือ

สอนคนได้มาก

เราดูเรื่องนี้แล้วได้อะไรหลายๆอย่าง ได้เตือนตัวเอง ที่มีบางมุมเหมือนพี่ขวัญ บางมุมที่เจอสภาพแวดล้อมอย่างเรียม
แล้วก็อดจะเป็นอย่างเรียมไม่ได้  อยากหันกลับไปทำอะไรให้กับคนที่อยู่รอบๆให้ดีขึ้นหลายๆ อย่าง

สุดท้าย ก็ยังไม่ได้ชอบหนังโทนนี้ แต่โคดดีใจเลย ที่ได้ดู


ขอชื่นชมหม่อมน้อย และนักแสดง ทีมงาน ทุกท่านค่ะ