บั๊ดด๊อก&บั๊ดดี้...ตอนที่2 : ปริศนา?


     ปังๆ…ปังๆ…ไอ้ปลากิมๆๆๆๆๆ

….เสียงเคาะประตูห้องของกิม ทำให้เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นขึ้นมา พร้อมกับใบหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์ซักเท่าไหร่ เค้าไม่ต้องเดาเลยว่าใครกันที่มาเคาะประตู นอกเสียจากนายคิมคนเดียวเท่านั้นที่เรียกชื่อเค้าแบบนี้ กิมลุกลงจากเตียงเพื่อที่จะไปเปิดประตูห้อง เค้าเหลือบไปมองนาฬิกาที่ผนังห้อง เที่ยงคืนกว่าแล้ว!! เด็กหนุ่มเปิดประตูออกไปก็พบว่าเป็นนายคิมจริงๆที่มาเคาะประตูห้องของเขาในเวลาดึกขนาดนี้!!

“ยังไม่นอนอีกหรอเนี่ย” นายคิมเอ่ยปากถามพร้อมกับส่งรอยยิ้มทะเล้นๆมาให้กิม หากแต่กิมไม่ทะเล้นด้วยในเวลานี้ มีแต่ใบหน้าขมวดคิ้วแสดงความไม่พอใจตอบกลับไป!!

“ก็มาเคาะซ๊ะขนาดนี้ใครจะไปหลับได้หล่ะ มีอะไรก็ว่ามา” กิมถามฝ่ายตรงข้ามด้วยน้ำเสียงปนความรำคาญนิดๆ

“ก็ไม่มีไรหรอก ลองมาเคาะดูเผื่อยังไม่นอน เราเพิ่งไปเล่นเกมส์กลับมาอ่ะ”

“ใครถาม?” กิมเอ่ยปากถามนายกิม ทำเอาฝ่ายนั้นชะงักไปเหมือนกัน

“เออๆ ไม่มีใครถามหรอก นี่อยากบอกเองแหล่ะ ไปนอนก็ได้ว๊ะ เจอทีไรคิ้วขมวดเป็นเลขแปดทุกที” หนุ่มคิมบ่นแล้วก็เดินหันหลังกลับห้องไป!! กิมก็ได้แต่ส่ายหน้าแล้วก็กลับเข้ามาในห้องเพื่อนอนต่อ!!

….เด็กหนุ่มตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เค้าอาบน้ำแล้วก็แต่งตัวออกไปเรียน ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเพียงอาทิตย์แรกของการเปิดภาคเรียน แต่เค้าก็ยังไม่ค่อยชินกับการแต่งตัวในชุดนักศึกษาอยู่ดี ชุดที่เค้าชื่นชอบที่จะใส่ก็คือเสื้อชอร์ปสีแดงเลือดนกของคณะเค้านั่นเอง เพียงแค่สวมกางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้าใบ เสื้อยืดข้างในแล้วก็คลุมทับด้วยเสื้อชอร์ปสีแดงเลือดนกเพียงแค่นี้ ก็ออกไปเรียนได้แล้ว แถมไม่ต้องระวังว่าเสื้อจะเปื้อนอีกด้วย จะทำอะไรก็คล่องแคล่วกว่าชุดนักศึกษาเป็นไหนๆ วันนี้เด็กหนุ่มก็สวมเสื้อชอร์ปออกไปเรียนเหมือนเมื่อวาน เค้าเดินไปเรียนเองเพราะคณะอยู่ใกล้ๆพอที่จะเดินไปได้ ถ้ากลางทางเจอเพื่อนๆที่สวมใส่ชอร์ปสีเดียวกันก็จะเดินรวมกันเป็นกลุ่มใหญ่คุยกันไปทำความรู้จักกันไปก็สนุกดี!!

….ในขณะที่กิมกำลังเดินอยู่แล้วก็คิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น!!!

กริ๊งๆ….กริ๊งๆ ปลากริมๆ!!!!

…หนุ่มกิมได้ยินเสียงก็คิ้วขมวดอัตโนมัติ ซึ่งคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากนายคิมจอมเกรียนนั่นเองที่เรียกเค้าแบบนี้!!

“หูตึงงั๊ย!!คุณปลากริม” นายคิมพูดแล้วก็จอดจักรยานดักหน้ากิมอยู่ วันนี้หนุ่มคิมอยู่ในชุดเสื้อชอร์ปแบบเมื่อวาน เสื้อชอร์ปสีเทากับใบหน้าคมเข้มของเค้า บวกกับท่าทางทะมัดทะแมงมันดูเข้ากันดีส่งให้หนุ่มคิมดูหน้ามองมากยิ่งขึ้น    

กิมส่งสายตาแสดงความไม่พอใจให้นายคิม “มีไรอีกอ่ะ” เค้าเอ่ยปากถามนายคิม    
“ซ้อนท้ายดิ!! ไปด้วยกัน”

“ไม่เป็นไรเดินไปเองได้”

“บอกให้ซ้อนก็ซ้อนดิว๊ะ” นายคิมพูดด้วยน้ำเสียงเริ่มไม่พอใจ

“ไม่เป็น…..!!!!” กิมยังพูดทันจบ นายคิมก็พูดแทรกขึ้นมา…...”ไอ้กิมขึ้นรถ” เด็กหนุ่มได้ยินแบบนี้ก็เลยยอมขึ้นซ้อนท้ายนายคิมแต่โดยดีพร้อมกับคิ้วที่ขมวดแสดงความรำคาญฝ่ายตรงข้าม!!

“เออ!! ขึ้นมาซ๊ะตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง เล่นตัวอยู่ได้ แล้วก็ขอร้องเถอะ!! เวลาเจอกันแล้วทำคิ้วขมวดเป็นขนมปังอ้านตี้แอนเนี่ย อย่าให้เห็นอีกได้ป๊ะ รำคาญตาหว่ะ!!” หนุ่มคิมบ่นไปด้วยแล้วก็ทำหน้าที่สารถีปั่นจักรยานไปด้วย กิมเองก็ได้แต่นั่งฟังด้วยสีหน้าเบื่อๆ

“เย้ยยย!!!! เอี๊ยดดดด!!!!” นายคิมเบรกรถอย่างแรง จนทำให้หน้าของกิมกระแทกไปกับแผ่นหลังของนายคิมอย่างแรง
"จะเบรกทำไมเนี่ย เจ็บนะเว๊ย!!"เด็กหนุ่มบ่นพร้อมกับเอามือลูบๆจมูกของตัวเองด้วยความเจ็บ!!

“แหะ แหะ ขอโทษๆ พอดีรถมันตัดหน้าไปอ่ะ ดูดิปลากริมจมูกแดงเลย ฮ่าๆ” นายคิมพูดแล้วก็ขำๆ

“ขำมากใช่ป๊ะ งั้นลงตรงนี้แหล่ะ เดี๋ยวเดินต่อไปเอง ไม่ต้องตามมานะ” กิมพูดแล้วก็ลงจากรถจักรยานของนายคิม พร้อมกับไปหยิบเอกสารเรียนที่ตะกร้าหน้ารถแล้วก็เดินหนีนายคิม

“เฮ้ยๆ ทำเป็นขี้งอนไปได้ไอ่ปลากริม!! นี่ก็ขอโทษแล้วไง จะเอาไรอีก” นายคิมพูดไปด้วยแล้วก็ขี่จักรยานมาเลียบๆเคียงๆหนุ่มกิมที่กำลังเดินอยู่บนทางเท้า!!

“บอกว่าไม่ต้องตามมาไง”

“ไม่ตามไม่ได้อ่ะดิ!! นี่มันทางไปคณะเกษตรเหมือนกันอ่ะ” นายคิมตอบมาแบบทะเล้นๆตามสไตล์

“งั้นก็รีบๆไปดิ!!”

“ไม่รีบอ่ะ ชิวๆ”

“งั้นก็หยุดรถดิ!! จะซ้อน!!” กิมบอกนายคิม

“ครับผม ยินดีรับใช้ครับ!!” นายคิมพูดแล้วก็จอดรถนิ่งๆให้หนุ่มกิมขึ้นซ้อนท้าย

….แล้วหนุ่มคิมก็ปั่นจักรยานไปอย่างอารมณ์ดี ผิวปากตลอดทาง ส่วนกิมก็เริ่มจะปรับตัวได้กับความเกรียนทะเล้นของนายคิมแล้วหล่ะ ทันทีที่ทั้งสองเข้าไปในเขตคณะ สายตาของหลายๆคู่ก็มองมาที่เค้าทั้งสองคน เพราะว่ามันไม่ใช่ภาพที่จะเห็นกันบ่อยแล้วก็ไม่ง่ายนักที่ชอร์ปสีเทากับชอร์ปสีแดงเลือดนกจะมาใกล้ชิดกันขนาดนี้!! นายคิมขี่รถไปจอดตรงที่จอดรถจักยานแล้วทั้งสองคนก็พากันเดินเข้าคณะใครคณะมัน!!

“ตอนเย็นเจอกันนะ” คิมหันมาบอกกิมก่อนที่ทั้งสองคนจะแยกย้ายกันไปเรียน

“เออ!!เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งไปไอ้ปลากิม” เสียงนายคิมเรียกกิมไว้!!

….กิมก็หันไปมองด้วยคิ้วขมวดเหมือนเดิม ไม่เข้าใจจะเรียกอะไรนักหนาเนี่ย!!

“มีไรอีกอ่ะ”

"ขอเบอร์โทรหน่อยดิ"

“จะเอาไปทำไม” กิมถามนายคิมด้วยน้ำเสียงและสีหน้าราบเรียบ!! ทำเอาอีกฝ่ายชะงักเงียบไปเหมือนกัน

“ไม่รู้ดิ!! ไม่เคยขอเบอร์ใครอ่ะ ไม่ให้ก็ไม่เอา เดี๋ยวไปหาเองก็ได้” หนุ่มคิมพูดแล้วก็เดินเข้าประตูคณะเกษตรไป!!

….ส่วนกิมก็ได้แต่ งงๆ กับคำตอบของนายคิม เค้าเลิกสนใจกับคำพูดของนายคิมเมื่อกี้ แล้วก็เดินเข้าประตูคณะอุตสาหกรรมเกษตรไป

“แหม่!!!!กิม ซ้อนท้ายหนุ่มเกษตรมาเรียนเลยนะ ใครอ่ะเพื่อนหรอ หล่ออ่ะ” เพื่อนผู้หญิงของกิมเดินเข้ามาถามเค้า

“อือ!!เพื่อนอ่ะ พอดีอยู่หอเดียวกัน ”

“จริงดิ!! น่ารักดีอ่ะ ชื่อไรหรอ มีเบอร์ป๊ะ”

“ชื่อคิม…เบอร์ไม่มี!!ไปถามเองดิ!!” กิมบอกกับเพื่อนคนนั้นแล้วก็เดินไปหาฟ้าที่ยืนรออยู่

….เค้าเดินเข้าไปหาฟ้าแล้วก็เอ่ยปากขอโทษที่มาช้า แล้วก็เล่าเรื่องของเค้ากับนายคิมให้ฟัง ฟ้าพอได้ฟังก็ถึงกับตาโต พร้อมกับออกปากว่า…นายคิมกำลังจีบกิมแน่ๆ

“ไม่มีทางอ่ะ” กิมตอบยัยฟ้า

“มันใช่เลยอ่ะกิม จากที่กิมเล่ามา ฟ้าฟันธง!!”ยัยฟ้ายังคงยืนยันว่านายคิมจีบกิม!!

“เฮ้อ!! ไร้สาระอ่ะ ป่ะๆเข้าเรียนกัน” กิมเอ่ยปากชวนยัยฟ้าเข้าเรียน

….ทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้องเรียน ก็นั่งเรียนกันไป มีแอบคุยๆกันบ้างตามประสา ขณะนั้นมีข้อความส่งมาที่โทรศัพท์ของกิม เค้าเปิดอ่านดู มันส่งมาจากเบอร์ที่ไม่มีอยู่ในเครื่องเป็นเบอร์แปลก!!

:ขอไอดีไลน์หน่อยดิคุณขนมปลากริม: กิมอ่านข้อความก็รู้เลยว่าใครส่งมาหา นายคิมนั่นไปได้เบอร์เค้ามาจากไหนเนี่ย เร็วจริงๆ

:ID : kimmik ไปเอาเบอร์เรามาจากไหนเนี่ย?: หนุ่มกิมส่งข้อความกลับไป

**เป็นไอดีไลน์สมมุตินะครับคนอ่านอย่าแอดกันหล่ะ^^

ตึ๊ง…ดึ่ง!!

….ไลน์ของนายคิมแอดเข้ามาในทันที!!

:คุยไลน์ง่ายกว่า: นายคิมทักมาพร้อมสติ๊กเกอร์รูปยิ้ม

:ถามว่าไปเอาเบอร์เรามาจากไหน: กิมถามนายคิม

:ไม่บอก..ปล่อยให้ งง!!: นายคิมตอบกลับมาแบบกวนๆ

:โอเค งั้นไม่คุยละ จะเรียน: กิมตอบนายคิมกลับไปพร้อมกับขมวดคิ้ว!!

:เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ อย่าคิ้วขมวดดิ สี่โมงเย็นเจอกันตรงที่จอดรถจักรยานนะ: นายคิมส่งข้อความกลับมาแฝงด้วยความกวนเกรียนของเค้า….กิมอ่านแล้วก็อยากถามนะว่าจะไปไหน แต่ว่าไม่ถามดีกว่าเดี๋ยวจะไม่ได้เรียนกันพอดี!!

….หลังจากที่เรียนช่วงเช้าเสร็จแล้ว กิมกับกลุ่มเพื่อนๆก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหารใหญ่ของคณะ ที่นี่คณะไหนก็เข้ามากินได้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเด็กคณะเกษตรกับอุตสาหกรรมเกษตรนี่แหล่ะ ที่เข้ามากินกันในนี้!! ในขณะที่กิมกำลังยืนซื้อก๋วยเตี๋ยวต้มยำของโปรดอยู่นั้น!!

“กินไม่เบื่อหรอปลากริม ต้มยำเนี่ย” ทันทีที่ได้ยินคำถาม คิ้วของกิมก็ขมวดเข้าหากัน นี่นายคิมจะตามกวนกันไปถึงไหนเนี่ย!!

“เพื่อนคิมหรอ ชื่อน่ารักดีอ่ะปลากริม” เพื่อนผู้หญิงของนายคิมพูดขึ้นมา กิมก็หันไปมองๆ

“น่ากินด้วยนะ ดูสิ!!” นายคิมพูดแล้วเดินเข้ามากอดคอหนุ่มกิม

“ปล่อย!!” กิมบอกนายคิมด้วยน้ำเสียงที่เริ่มไม่สบอารมณ์ละ

“ไม่ปล่อยครับ” นายคิมตอบพร้อมกับทำหน้าทะเล้นๆใส่กิม

….หนุ่มกิมได้ทีก็เอามือไปหยิกพุงของนายคิมซ๊ะเต็มแรง!!

“โอ๊ย!!! ไอ่ปลากริม เจ็บนะเว๊ย เล่นแค่นี้ทำเป็นหวงตัวชะมัด” นายคิมว่าหนุ่มกิมแล้วก็ปล่อยมือที่กอดคออยู่

“ฝากไว้ก่อนเถอะไอ่ปลากริม เย็นนี้เจอกัน!!” นายกิมพูดแล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น

….หนุ่มกิมเลิกสนใจนายคิม…แล้วก็หันไปซื้อก๋วยเตี๋ยวต้มยำต่อด้วยสีหน้าปนสะใจนิดๆที่ทำให้นายคิมเจ็บตัวกลับไปได้ แต่คนที่ยังอึ้งอยู่กับเหตุการณ์เมื่อกี้นะสิ ยังยืนอึ้งอยู่เลย ยัยฟ้า!!!

….หลังจากเรียนเสร็จในตอนเย็น กิมก็ไปรอนายคิมตรงที่จอดรถจักรยานตามนัด ซักพักนายคิมก็มา แล้วก็บอกกับกิมว่าตอนแรกตั้งใจจะพาไปสถานที่แห่งหนึ่ง แต่ว่าตอนนี้ไม่ว่างแล้ว ต้องรีบกลับหอเพราะแม่กำลังจะมาหาที่หอ ทั้งสองหนุ่มก็เลยต้องรีบปั่นจักรยานพากันกลับหอ กิมที่นั่งซ้อนท้ายนายคิมอยู่มีสีหน้าพอใจนิดๆ ที่อย่างน้อยวันนี้นายคิมก็คงได้หยุดเกรียนไปเพราะติดที่แม่มาเยี่ยมน่ะสิ…ก่อนจะแยกกันเข้าห้องนายคิมได้กำชับกับกิมไว้ว่าต่อไปนี้ให้กิมรอนายคิมออกไปเรียนพร้อมกันทุกเช้าแล้วก็รอกลับพร้อมกันทุกเย็น ซึ่งกิมก็ยังไม่รับปากเพราะบางวันตารางเรียนอาจจะไม่ตรงกัน …แต่ตอนนี้กิมอยากรู้ว่าที่นายคิมเอาเบอร์โทรของเค้ามาได้ยังไง แล้วที่ที่นายคิมบอกจะพาเค้าไป…นายคิมจะพาเค้าไปที่ไหนกัน!!