คือ เราเป็นคนไทยเชื้อสายจีนอ่ะค่ะ  มีอาการหน้าแดงง่ายมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ  จำได้ว่าตอนเด็กๆ ไปวัดแล้ว
ทีนี้ไปเล่นกับเด็กในวัดมาอ่ะค่ะ ช่วงนั้นจำได้เลยว่าอากาศร้อนมา วิ่งแข่งกันซะจนเหงื่อโชก
แล้วก็ไปซื้อลูกชิ้นหน้าวัดมาอ่ะค่ะ ป้าขายลูกชิ้นทักเลยว่าหน้า หนูเหมือนลูกตำลึงสุก -.- "
ไอ้เราตอนเด็กก็ไม่ได้สงอก สนใจ อะไรกับหน้ามันหรอกค่ะ  พอเริ่มโตมันก็เริ่มรักสวยรักงาม
กันใช่ไหมล่ะค่ะ เราพึ่งจะมา สนใจกับอาการหน้าแดงนี่เมื่อประมาณ ม. 3 อ่ะค่ะ พอเริ่มสนใจกับมัน
ก็เริ่ม กังวัล ขึ้นมาเรื่อยๆอ่ะค่ะเวลาอากาศร้อน ชอบถามเพื่อนบ่อยมากก ว่าหน้าแดงไหม  พอเพื่อนบอกว่าแดง
เราก็เริ่มเครียด อ่ะค่ะ กังวัล ขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้ยังกะ คนโรคจิตอ่ะค่ะ T T คือเวลาไปไหนมาไหน มันอดคิดไม่ได้เลยอ่ะค่ะ
มันเป่นทั้งเวลา อากาศร้อน ตื่นเต้น กินเผ็ด เจอหนาวมาเย็น  หัวเราะ ดีใจมากไปก็แดง T T  บางคนอาจองว่า ในเป็นเรื่อง
ที่ไม่เห็นซีเรียสเลย หน้าแดง แบบไม่ต้องปัดบลัชออนก็ดีแล้ว  แต่สำหรับคนที่มีปัญหาเหมือนเรามันซีเรียสนะค่ะ  T___T
แล้ว ปีหน้าเราก็จะไปเรียนกรุงเทพ  ด้วยอ่ะค่ะ ได้ยินชื่อก็ร้อนแล้ว ถ้าไปอยู่คงได้ปิ้งไก่บนหลังคาบ้านสุกพอดี   แบบนี้คงได้
เครียดตายแหง เราอาย อ่ะค่ะเวลามีคนทักว่าหน้าแดง ทำอะไรหมดความมั่นใจเลย   ขนาดอยู่เชียงใหม่ยังแดงเลยนะค่ะ ถ้าไป กรุงเทพคง.....
นรก.. เปิด   สุดท้ายนี่ขอถามหน่อนค่ะ ว่ามีใครมีอาการเหมือนเราบ้างค่ะ แล้วมีวิธีรักษาให้หาย ไหม  หรือว่ารักษาจนหายแล้ว ช่วยมาบอกกันหน่อยนะค่ะT T  ตอนนี้กลุ้มใจมากๆเลยค่