เราเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูด พูดไม่เก่ง แล้วดันเจอผู้ชายที่เงียบอีก เวลาคุยโทรศัพท์กันแต่ละที ต่างคนต่างเงียบเกือบนาที เราก็อยากชวนคุยแต่นึกประโยคสนทนาไม่ออก และดูท่า เขาอ้ำอึ้งคงอยากชวนเราคุยแต่ก็คงนึกประโยคสนทนาไม่ออกเช่นกัน เหมือนคนใบ้คุยกันเลย เพื่อนๆคนไหนเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง แล้วแก้ไขสถานการณ์ยังไงค่ะ เราเข้าใจว่าไม่ใช่แค่ความเหมือนทำให้เข้ากันได้อย่างเดียว ความต่างในบางเรื่องก็เป็นสิ่งเติมเต็มที่เข้ากันได้ดี เช่นเราเป็นคนเงียบ เราก็ต้องหาผู้ชายคุยเก่งมาคอยชวนคุย แต่ถ้าเงียบกับเงียบก็ใบ้กิน คุยเก่งกับคุยเก่งก็แย่งกันพูดอีก