กรรมของนางปัญจปาปา ผู้หญิง ๕ บาป (ปัญจะ แปลว่า ห้า ,ปาปา คือ บาป)
นางมีอวัยวะที่อัปลักษณ์ ๕ แห่งคือ มือ เท้า ปาก นัยน์ตา จมูก ทั้งหมดนั้นบิดเบี้ยวคดงอ
ก่อนที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นใน โลก เป็นช่วงว่างจากพระพุทธศาสนา แต่ยุคนั้น ยังมีพระปัจเจกพุทธเจ้าอุบัติขึ้น ซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าผู้ซึ่งตรัสรู้ธรรมด้วยตนเอง แต่มิได้ออกสั่งสอนประกาศพระศาสนา นับแต่วันที่ท่านบรรลุอรหันต์ด้วยตนเองแล้ว ท่านก็ปลีกวิเวกไปตามชอบใจของท่าน จนกว่าท่านจะสิ้นอายุขัยก็จะเข้าสู่นิพพาน ท่านไม่มีภาระที่จะต้องประกาศศาสนาสั่งสอนใคร เหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ยังมีนางกุมารีคนหนึ่งกำลังขยำดินเหนียวสำหรับฉาบทาฝาเรือนอยู่
ขณะนั้นมีพระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง กุฏิที่ ท่านอาศัยมีรูโหว่ ท่านจึงออกแสวงหาดินเหนียว เพื่อไปอุดรูกุฏิของท่าน
เมื่อท่านผ่านมาเห็นนางกุมารีนางนี้กำลังขยำดินเหนียวอยู่ ท่านจึงถือบาตรเดินตรงไปหานางกุมารี นั้นเพื่อขอบิณฑบาตดินเหนียวใส่บาตรมาสักก้อน นางกุมารีเห็นดังนั้นก็โกรธคิดว่า "สมณะพวกนี้ตอนเช้าเที่ยวเดินขอข้าวชาวบ้านชาวเมืองกินยังไม่พอ ตัวเรานี้สู้อุตส่าห์ไปขนดิน เหนียว หอบหิ้วมานั่งขยำกว่าจะได้ที่ก็ต้องขยำ แทบมืองอเท้างอ สมณะนี้กลับมายืนเฝ้าจะขอดิน ที่เราขยำดีแล้วไปอีก ช่างไม่รู้จักไปหาเองเอาซะ เลย" คิดดังนี้ แล้วก็ทำตาค้อนควัก เชิดจมูก ปากบ่นก็อุบอิบพึมพัม เพื่อจะให้พระปัจเจกพุทธ เจ้า ล่วงรู้อาการว่านางไม่เต็มใจจะให้ จะได้ไปไป เสียที
ฝ่ายพระปัจเจกพุทธเจ้าก็มีความเมตตาอารี อยาก จะโปรดนางกุมารีน้อยให้ได้ทำบุญ จึงแสร้งทำ เป็นไม่ทราบอาการของนาง ยืนนิ่งเปิดบาตรและ รอรับการบริจาคของนางต่อไป
นางกุมารีเห็นดังนั้นก็คิดว่า "ชะรอยสมณะองค์นี้ ถ้าไม่ได้อะไรคงจะไม่ไปแน่" นางจึงโกรธกระฟัด กระเฟียดปั้นดินได้ก้อนหนึ่ง ก็โยนใส่บาตรโครม โดยไม่เคารพ พระปัจเจกพุทธเจ้า เมื่อได้ดินแล้ว ท่านก็เดินจากไปเพื่อทำกิจของท่าน
นางกุมารีนั้นเมื่อตายจากชาตินั้นได้กลับมาเกิดใหม่ในเป็นมนุษย์ แต่ด้วยวิบากกรรมของการทำทาน ด้วยความโกรธ จึงส่งผลให้นางต้องมาเกิดในตระ กูลคนจน และมีอวัยวะที่บิดเบี้ยวอัปลักษณ์ ๕ แห่งคือ มือและเท้าคดงอ มีปาก นัยน์ตาและ จมูกบิดเบี้ยว จึงได้ชื่อว่า นางปัญจปาปา แปลว่า ผู้มีบาป ๕ ประการ
แต่ว่าด้วยอานิสงส์การถวายดินเหนียวก้อนนั้นแก่พระปัจเจกพุทธเจ้าก็มีผลอันยิ่งใหญ่แก่นาง คือ ผิวกายของนางนั้นมีความนุ่มเนียนเรียบลื่นน่าสัมผัสเปรียบประดุจสัมผัสอันเป็นทิพย์ของนางฟ้านางสวรรค์ ใครที่ได้สัมผัสถูกเนื้อต้องตัวนางเป็นต้อง ติดใจ ไม่สามารถตัดใจจากนางได้ ด้วยผลบุญนี้ จึงทำให้นางได้เป็นอัครมเหสีของพระราชาถึง ๒ พระองค์ คือพระเจ้าพกะ และพระเจ้าทีปาวาริกะ
ร่วมเผยแผ่เรื่องกฎแห่งกรรมเพื่อเป็นธรรมทาน
http://www.facebook.com/LawsOfKarma
โทษของการทำบุญด้วยจิตโกรธ
กรรมของนางปัญจปาปา ผู้หญิง ๕ บาป (ปัญจะ แปลว่า ห้า ,ปาปา คือ บาป)
นางมีอวัยวะที่อัปลักษณ์ ๕ แห่งคือ มือ เท้า ปาก นัยน์ตา จมูก ทั้งหมดนั้นบิดเบี้ยวคดงอ
ก่อนที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นใน โลก เป็นช่วงว่างจากพระพุทธศาสนา แต่ยุคนั้น ยังมีพระปัจเจกพุทธเจ้าอุบัติขึ้น ซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าผู้ซึ่งตรัสรู้ธรรมด้วยตนเอง แต่มิได้ออกสั่งสอนประกาศพระศาสนา นับแต่วันที่ท่านบรรลุอรหันต์ด้วยตนเองแล้ว ท่านก็ปลีกวิเวกไปตามชอบใจของท่าน จนกว่าท่านจะสิ้นอายุขัยก็จะเข้าสู่นิพพาน ท่านไม่มีภาระที่จะต้องประกาศศาสนาสั่งสอนใคร เหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ยังมีนางกุมารีคนหนึ่งกำลังขยำดินเหนียวสำหรับฉาบทาฝาเรือนอยู่
ขณะนั้นมีพระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง กุฏิที่ ท่านอาศัยมีรูโหว่ ท่านจึงออกแสวงหาดินเหนียว เพื่อไปอุดรูกุฏิของท่าน
เมื่อท่านผ่านมาเห็นนางกุมารีนางนี้กำลังขยำดินเหนียวอยู่ ท่านจึงถือบาตรเดินตรงไปหานางกุมารี นั้นเพื่อขอบิณฑบาตดินเหนียวใส่บาตรมาสักก้อน นางกุมารีเห็นดังนั้นก็โกรธคิดว่า "สมณะพวกนี้ตอนเช้าเที่ยวเดินขอข้าวชาวบ้านชาวเมืองกินยังไม่พอ ตัวเรานี้สู้อุตส่าห์ไปขนดิน เหนียว หอบหิ้วมานั่งขยำกว่าจะได้ที่ก็ต้องขยำ แทบมืองอเท้างอ สมณะนี้กลับมายืนเฝ้าจะขอดิน ที่เราขยำดีแล้วไปอีก ช่างไม่รู้จักไปหาเองเอาซะ เลย" คิดดังนี้ แล้วก็ทำตาค้อนควัก เชิดจมูก ปากบ่นก็อุบอิบพึมพัม เพื่อจะให้พระปัจเจกพุทธ เจ้า ล่วงรู้อาการว่านางไม่เต็มใจจะให้ จะได้ไปไป เสียที
ฝ่ายพระปัจเจกพุทธเจ้าก็มีความเมตตาอารี อยาก จะโปรดนางกุมารีน้อยให้ได้ทำบุญ จึงแสร้งทำ เป็นไม่ทราบอาการของนาง ยืนนิ่งเปิดบาตรและ รอรับการบริจาคของนางต่อไป
นางกุมารีเห็นดังนั้นก็คิดว่า "ชะรอยสมณะองค์นี้ ถ้าไม่ได้อะไรคงจะไม่ไปแน่" นางจึงโกรธกระฟัด กระเฟียดปั้นดินได้ก้อนหนึ่ง ก็โยนใส่บาตรโครม โดยไม่เคารพ พระปัจเจกพุทธเจ้า เมื่อได้ดินแล้ว ท่านก็เดินจากไปเพื่อทำกิจของท่าน
นางกุมารีนั้นเมื่อตายจากชาตินั้นได้กลับมาเกิดใหม่ในเป็นมนุษย์ แต่ด้วยวิบากกรรมของการทำทาน ด้วยความโกรธ จึงส่งผลให้นางต้องมาเกิดในตระ กูลคนจน และมีอวัยวะที่บิดเบี้ยวอัปลักษณ์ ๕ แห่งคือ มือและเท้าคดงอ มีปาก นัยน์ตาและ จมูกบิดเบี้ยว จึงได้ชื่อว่า นางปัญจปาปา แปลว่า ผู้มีบาป ๕ ประการ
แต่ว่าด้วยอานิสงส์การถวายดินเหนียวก้อนนั้นแก่พระปัจเจกพุทธเจ้าก็มีผลอันยิ่งใหญ่แก่นาง คือ ผิวกายของนางนั้นมีความนุ่มเนียนเรียบลื่นน่าสัมผัสเปรียบประดุจสัมผัสอันเป็นทิพย์ของนางฟ้านางสวรรค์ ใครที่ได้สัมผัสถูกเนื้อต้องตัวนางเป็นต้อง ติดใจ ไม่สามารถตัดใจจากนางได้ ด้วยผลบุญนี้ จึงทำให้นางได้เป็นอัครมเหสีของพระราชาถึง ๒ พระองค์ คือพระเจ้าพกะ และพระเจ้าทีปาวาริกะ