"ผมและเธอเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก คอยปรึกษาปัญหากันทุกเรื่อง เรามีอะไรเราระบายให้กันและกันฟัง"
(ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าเข้าไปหาผู้หญิงก่อน ผมจึงรู้สึกดีๆกับผู้หญิงที่เข้ามาหาผม)
"ผมกับเธอเรารู้จักกันมามากกว่า4ปี เราสนิทกันมากจนวันหนึ่งเธอบอกว่าเธอชอบผมแต่ผมก็บอกไปว่าผมไม่ได้ชอบเธอ เป็นเพื่อนสนิทกันแบบนี้ดีแล้ว"
"หลังจากวันนั้นเธอและผมเราก็ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกันต่อไป จนกระทั้ง....ผมมีแฟน"
"แฟนผมสั่งห้ามทุกอย่างที่เป็นเธอ ปิดทุกช่องทางทุกการสื่อสารที่จะติดต่อกันได้ จนทำให้ผมและเธอต้องขาดการติดต่อกันไปโดยไม่ได้บอกอะไรซักคำ"
"แฟนผมห้ามผมติดต่อกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาคุยกับผม ทำให้ผมไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย ทั้งๆที่ผมรู้จักและสนิทกับพวกเธอเหล่านั้นมาก่อนที่ผมจะรู้จักกับแฟนซะอีก"

"ทุกครั้งที่ผมมีปัญหาผมจะนึกถึงเธอคนนั้นเป็นคนแรก อยากปรึกษาอยากระบายเหมือนวันเก่าๆ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ตอนแรกผมคิด เมื่อเรามีแฟนทุกสิ่งทุกอย่างเราสามารถปรีกษาแฟนเราได้ ระบายกับแฟนเราได้ แต่ผมจะทำแบบนั้นได้อย่างไรในเมื่อปัญหาประจำวันก็คือปัญหาระหว่างผมกับแฟนที่มักจะไม่เข้าใจกัน เราทะเลาะกันบ่อยมากๆไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ "

"ตอนนี้ผมรู้ว่าเธอคนนั้นเกลียดผมไปแล้ว เธอไม่อยากคุยกับผมเพราะ เธอบอกว่า ความทรงจำระหว่างผมกับเธอทำให้เธอเจ็บปวด เมื่อเธอนึกถึงวันเก่าๆเธอก็รู้สึกแย่ กว่าเธอจะทำใจได้มันนาน เธอไม่อยากกลับมาคุยกับผมอีก"

"แต่สิ่งที่ผมต้องการคือแค่เธอกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนปกติ ปรึกษากันได้ ระบายสิ่งต่างๆกันได้เหมือนวันเก่าๆ"
"ถ้าผมกลับไปคุยเหมือนเดิมกับเธอ เธอก็จะไม่คุยเพราะเธอไม่อยากมีปัญหากับแฟนผมและเธออยากลืมเรื่องราวต่างๆ"
"ผมรู้สึกแย่ทุกครั้งที่นึกถึงสิ่งที่เธอพูดว่า วันเก่าๆของเราสำหรับเธอคือความทรงจำแย่ๆ แต่สำหรับผมเธอคือสิ่งดีๆ"
"ผมกลายเป็นความทรงจำที่แย่ๆของเธอไปซะแล้ว"
"ผมควรจะทำอย่างไรดีกับความรู้สึกเหล่านี้?"
"ผมอยากให้เธอมองว่า ความทรงจำระหว่างเราคือความทรงจำดีๆ"



""กาลครั้งนั้นยังอบอุ่นในใจ รู้สึกทุกครั้งว่าเธอยังดูแลฉันใกล้ ๆ
เหม่อมองฟ้าแล้วถอนหายใจ เหมือนเราได้พูดกัน
ราวกับเธอนั้นไม่เคยจากไป
ยังคงยืนส่งยิ้มให้กำลังใจอยู่ในความทรงจำ (ในความทรงจำ)
หากชีวิตนี้เร็วดั่งความฝัน กาลครั้งหนึ่ง ดีใจนะที่เราพบกัน""


ขอบคุณที่รับฟังน่ะ