จาก ชั่วฟ้าดินสลาย, อุโมงค์ผาเมือง, จัน ดารา มาถึงเรื่อง “แผลเก่า” ผู้กำกับยังคงใช้แนวทางเดิมคือสร้างหนังจากบทประพันธ์เข้าขั้นคลาสสิกในสไตล์แบบของตัวเอง เรื่องเล่าของความรักอันแสนน่ารันทดของสองหนุ่มสาวแห่งทุ่งบางกะปิ ที่อยู่คนละสองฝั่งคลอง เป็นสองครอบครัวที่ไม่ถูกขี้หน้าในรุ่นพ่อ และส่งผลต่อความสัมพันธ์ในรุ่นลูก อีกทั้งยังส่งผลอีกมากมายหลังจากนั้น

หนังยังคงเล่าเรื่องเอื่อยๆ และบอกเล่าอุปสรรคของความรักที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมด้วยเหตุบังเอิญที่เกิดขึ้นหลายครั้งหลายครา อีกทั้งยังมีฉากและการแสดงที่ค่อนข้างจะ “หม่อมน้อย” จนไม่ต้องเล่าอะไรกันมากหากเคยดูกันมาบ้าง และบางครั้ง เราก็ต้องปล่อยใจข้ามเส้นตรงนั้นไป แล้วไปมองจุดอื่นๆ ของหนังบ้าง



พระนางเล่นกันได้อย่างดี โดยเฉพาะ นิว ชัยพล ที่ทำได้เยี่ยมมาก แม้หนังจะดำเนินเรื่องอย่างเชื่องช้า ตัดมาทีละฉากอย่างกับละครเวที แต่ช่วงหลังกลับได้ทำช็อตซึ้งๆ โศกๆ กุมความรู้สึกคนดูได้อยู่หมัด พร้อมช็อตสวยๆ อีกมากมาย

ถือว่าประทับใจกว่าเรื่องก่อนๆ ของหม่อมน้อยเยอะครับ

อ่านบทความรีวิว "แผลเก่า" | http://bit.ly/X3G7LD