ขอบอกก่อนนะครับ ว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนเก่าของผมเอง เคยเลิกกันเมื่อครึ่งปีที่แล้ว
เธอกลับไปคบกับแฟนเก่าคนก่อนหน้าผม โดยมีเหตุผลว่าผมนิสัยเหมือนเด็ก ง้องแง้ง นู้นนี่...
อยู่มาวันนึง เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว (วันครบ 4 เดือนที่ผมเลิกกับเธอละครับ) เธอโทรมา ร้องไห้หนักมาก
บอกว่าอยากจะเจอกับผม ด้วยในใจที่ผมก็ยังคิดถึงยังรักยังอยากเจอ ผมก็ยอมให้เธอมาหาผม
ยอมรับครับวันนั้นผมดีใจมาก น้ำตาคลอกันเลย มองหน้าแล้วนึกถึงเรื่องเก่าๆ
และเธอก็ยอมปลดบล็อค เบอร์โทร ไลน์ เพื่อมาคุยกับผม มาคุยปรึกษาเรื่องแฟนเธอ
ซึ่งผมไม่อยากฟังเท่าไหร่ แต่ผมอยากคุยกับเขา ก็เลยให้คำปรึกษาไปตามความคิดของเรา
โดยมีอยู่ประโยชน์นึงผมพูดกับเขาไปว่า "จะให้เราพูดให้เธอรู้สึกดีมันก็ไม่ใช่หรอกนะ เพราะมันก็ขัดกับความรู้สึกเราเหมือนกัน"
ทำให้หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่คุยกับเธอดูเป็นคนใจแข็งมากๆ จนเธอก็ทักมาละบอกว่า วันนี้มีเรียนรึป่าว อยากกินขนม
จะไปหาละก็จะไปซื้อ ผมก็เลยบอกว่ามีเรียน เธอก็เลยมาหาผม ก็ใช้ชีวิตเหมือนตอนเป็นแฟนอะครับ
เธอก็นั่งรอ คุยกับเพื่อนของผม ถามนู้นนี่เพื่อนผม เพื่อนผมก็ถามว่าเป็นไงสบายดีไหม บลาๆๆๆๆ
จนเราก็ไปกินขนมซื้อขนม ดูหนัง กินข้าวด้วยกัน คุยโทรคอลไลน์ ประมาณ 2 อาทิตย์ (โดยเธอบอกแฟนว่าอยู่กับเพื่อนนะ)
พอวันนึง ผมก็ตัดสินใจให้เธอมาบ้าน (เธอสนิทกับคนที่บ้านผม สมัยเป็นแฟนอยู่แล้วนะครับ)
เพราะผมไม่รู้จะไปไหน ไม่อยากออกไปไหน แล้วเรื่องก็เกิดครับ
แฟนของเธอโทรมาสิบกว่าสาย เธอไม่รับเพราะอยู่กับผม ตอนเธอโทรกลับไปแฟนเธอโมโหมากพูดจาไม่ดีกับเธอ
จนเธอกับแฟนเธอเลิกกัน ทั้งๆที่ตัวเธออยู่กับผม ผมรู้สึกดีใจละเสียใจ ผมก็คอยให้เรื่องราวมันค่อยๆผ่านไป
แต่กลับกันครับ ตอนเธอมีแฟนอยู่ เธอปฏิบัติกับผมแบบเอาใจใส่ตามผม ซึ่งผมรู้สึกดีมากๆ
แต่ตั้งแต่เธอเลิกกับแฟนไป เธอกลายเป็นคนที่แบบไม่สนใจผม ไม่ชอบให้ผมทำตัวน่ารำคาญ
เธอบอกว่าเธอคุยกับผมแค่คนเดียว แต่ผมทำให้เธอไม่อยากคุยกับผมแค่คนเดียว เพราะผมน่ารำคาญ
คอยแต่จะจับผิด ทำนู้นทำนี่นิดหน่อยผมกลายเป็นคนผิด โวยวาย เอาแต่ใจ เธอบอกเธอมีงานต้องทำ
ไม่มีเวลามาอยู่ด้วยทั้งวันเหมือนแต่ก่อน
ละเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราเหมือนจะทะเลาะกันนิดหน่อย แค่เรื่องเล็กน้อย แต่เธอกลับพูดกับผมมาว่า
"ตอนนี้เธอไม่ได้มีใครในชีวิต ไม่เคยมีแพลนว่าอนาคตจะต้องคบกับคนนี้ เพียงแค่ว่าคุยกันไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาที่ใช่มันก็ใช่
และคนที่สำคัญที่สุดรองจากคนในครอบครัวของเธอ ก็ยังคงเป็นแฟนเก่าของเธอ เพราะฉะนั้นอย่าคิดเข้าข้างตัวเองเลย"
ผมรู้สึกจุกมากครับ 2 เดือนที่กลับมาคุยกัน มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยหรอ มันไม่มีอะไรที่ทำให้สปาร์คกันติดเลยหรอ
ผมตัดสินใจถอยครับ ถอยก้าวใหญ่ๆ พอถอยมาได้ระยะ เธอจะมาตามมาทำเหมือนเอาใจใส่ จนผมก็กลับไป แต่พอเข้าไป
ก็กลายเป็นโดนไล่ให้ออกมา จนตอนนี้ ผมไม่รู้ว่า ผญ คนนี้คิดยังไงกับผมกันแน่
ขอความคิดเห็น แต่ขอบคุณที่ทนอ่านชีวิตของผมนะครับ
)
อยากรู้ว่า ผญ ที่ผมคุยคนนี้เค้าคิดยังไงกับผมกันแน่ ?
เธอกลับไปคบกับแฟนเก่าคนก่อนหน้าผม โดยมีเหตุผลว่าผมนิสัยเหมือนเด็ก ง้องแง้ง นู้นนี่...
อยู่มาวันนึง เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว (วันครบ 4 เดือนที่ผมเลิกกับเธอละครับ) เธอโทรมา ร้องไห้หนักมาก
บอกว่าอยากจะเจอกับผม ด้วยในใจที่ผมก็ยังคิดถึงยังรักยังอยากเจอ ผมก็ยอมให้เธอมาหาผม
ยอมรับครับวันนั้นผมดีใจมาก น้ำตาคลอกันเลย มองหน้าแล้วนึกถึงเรื่องเก่าๆ
และเธอก็ยอมปลดบล็อค เบอร์โทร ไลน์ เพื่อมาคุยกับผม มาคุยปรึกษาเรื่องแฟนเธอ
ซึ่งผมไม่อยากฟังเท่าไหร่ แต่ผมอยากคุยกับเขา ก็เลยให้คำปรึกษาไปตามความคิดของเรา
โดยมีอยู่ประโยชน์นึงผมพูดกับเขาไปว่า "จะให้เราพูดให้เธอรู้สึกดีมันก็ไม่ใช่หรอกนะ เพราะมันก็ขัดกับความรู้สึกเราเหมือนกัน"
ทำให้หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่คุยกับเธอดูเป็นคนใจแข็งมากๆ จนเธอก็ทักมาละบอกว่า วันนี้มีเรียนรึป่าว อยากกินขนม
จะไปหาละก็จะไปซื้อ ผมก็เลยบอกว่ามีเรียน เธอก็เลยมาหาผม ก็ใช้ชีวิตเหมือนตอนเป็นแฟนอะครับ
เธอก็นั่งรอ คุยกับเพื่อนของผม ถามนู้นนี่เพื่อนผม เพื่อนผมก็ถามว่าเป็นไงสบายดีไหม บลาๆๆๆๆ
จนเราก็ไปกินขนมซื้อขนม ดูหนัง กินข้าวด้วยกัน คุยโทรคอลไลน์ ประมาณ 2 อาทิตย์ (โดยเธอบอกแฟนว่าอยู่กับเพื่อนนะ)
พอวันนึง ผมก็ตัดสินใจให้เธอมาบ้าน (เธอสนิทกับคนที่บ้านผม สมัยเป็นแฟนอยู่แล้วนะครับ)
เพราะผมไม่รู้จะไปไหน ไม่อยากออกไปไหน แล้วเรื่องก็เกิดครับ
แฟนของเธอโทรมาสิบกว่าสาย เธอไม่รับเพราะอยู่กับผม ตอนเธอโทรกลับไปแฟนเธอโมโหมากพูดจาไม่ดีกับเธอ
จนเธอกับแฟนเธอเลิกกัน ทั้งๆที่ตัวเธออยู่กับผม ผมรู้สึกดีใจละเสียใจ ผมก็คอยให้เรื่องราวมันค่อยๆผ่านไป
แต่กลับกันครับ ตอนเธอมีแฟนอยู่ เธอปฏิบัติกับผมแบบเอาใจใส่ตามผม ซึ่งผมรู้สึกดีมากๆ
แต่ตั้งแต่เธอเลิกกับแฟนไป เธอกลายเป็นคนที่แบบไม่สนใจผม ไม่ชอบให้ผมทำตัวน่ารำคาญ
เธอบอกว่าเธอคุยกับผมแค่คนเดียว แต่ผมทำให้เธอไม่อยากคุยกับผมแค่คนเดียว เพราะผมน่ารำคาญ
คอยแต่จะจับผิด ทำนู้นทำนี่นิดหน่อยผมกลายเป็นคนผิด โวยวาย เอาแต่ใจ เธอบอกเธอมีงานต้องทำ
ไม่มีเวลามาอยู่ด้วยทั้งวันเหมือนแต่ก่อน
ละเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราเหมือนจะทะเลาะกันนิดหน่อย แค่เรื่องเล็กน้อย แต่เธอกลับพูดกับผมมาว่า
"ตอนนี้เธอไม่ได้มีใครในชีวิต ไม่เคยมีแพลนว่าอนาคตจะต้องคบกับคนนี้ เพียงแค่ว่าคุยกันไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาที่ใช่มันก็ใช่
และคนที่สำคัญที่สุดรองจากคนในครอบครัวของเธอ ก็ยังคงเป็นแฟนเก่าของเธอ เพราะฉะนั้นอย่าคิดเข้าข้างตัวเองเลย"
ผมรู้สึกจุกมากครับ 2 เดือนที่กลับมาคุยกัน มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยหรอ มันไม่มีอะไรที่ทำให้สปาร์คกันติดเลยหรอ
ผมตัดสินใจถอยครับ ถอยก้าวใหญ่ๆ พอถอยมาได้ระยะ เธอจะมาตามมาทำเหมือนเอาใจใส่ จนผมก็กลับไป แต่พอเข้าไป
ก็กลายเป็นโดนไล่ให้ออกมา จนตอนนี้ ผมไม่รู้ว่า ผญ คนนี้คิดยังไงกับผมกันแน่
ขอความคิดเห็น แต่ขอบคุณที่ทนอ่านชีวิตของผมนะครับ