เดาว่า...
สภาพแวดล้อมในบ้าน มีสิ่งยั่วยวนเยอะ ทำให้เด็กไม่มีสมาธิ
พ่อแม่ไม่ได้หนักแน่นมาก่อนหน้านี้ คือตามใจ ไม่ปลูกฝังวินัย

ไม่ได้ใช้เวลา Quality time กับลูก เช่นอ่านหนังสือด้วยกัน เล่นเกมใช้สมอง(ไม่ใช่มาจากคอมพิวเตอร์) ให้เด็กมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ต้องใช้สมอง เกี่ยวกับใช้มือประดิษฐ์ ประกอบ ที่ควบคู่ไปกับใช้สมองขบคิด ต้องทำประจำต่อเนื่อง อย่าปล่อยให้เด็กมีเวลาว่างมากเกินไป
พาไปร่วมกิจกรรมที่ไม่ต้องเสียเงินมากมาย หรือฟรี(ถ้ามี) เช่นปลูกสวนครัวด้วยกัน อย่าคิดว่าเป็นเด็กแล้วไม่ปล่อยให้ทำอะไรเลย
เราให้ลูกๆเราลุย ให้คิดเองทำเอง โดยมีเราคอยลุ้นอยู่เบื้องหลัง ประกอบกับเขาเห็นตัวอย่างจากเรามาตั้งแต่เล็กๆที่แม่ลุยทำเองด้วยมือของตัวเอง ที่ผลลัพธ์ออกมาเป็นตัวตน ทำให้เด็กมีความมั่นใจ ในเมื่อแม่ทำได้และมีแม่ให้กำลังใจมาตลอด

พ่อแม่ ไม่ควรเล่นมือถือ ไอแพด อุปกรณ์อำนวยความสะดวกความบันเทิงต่อหน้าเด็ก
เราไม่ชอบเล่นมือถือ ไม่เสพติดอุปกรณ์พวกนั้น สมัยลูกๆเด็ก เราไม่มีมือถือ และรุ่นที่ใช้ต่อมาก็รุ่นธรรมดาไม่หวือหวาอะไร ทำให็เด็กไม่เห็นตัวอย่างเสพติดมือถือจากเรา

พ่อแม่ต้องปรับปรุงตัวเอง หันมาใช้เวลา Quality time กับลูก จัดตารางกิจวัตรประจำวัน ถ้าอยู่ไม่พร้อมกัน ก็ต้องจัดตารางผลัดกันใช้เวลาคุณค่ากับลูกอย่างต่อเนื่อง เช่นดูทีวีก็ต้องให้พ่อแม่เป้นคนจัดรายการ อย่าปล่อยให้เด็กนั่งดูคนเดียว พ่อแม่ควรนั่งนอนดูไปด้วย อย่าเอาเวลาไปเล่นมือถือต่อหน้าลูก... คือดูทีวีรายการเด็กกับลูก พูดคุยกับเขารายการที่เขาดู ถ้ารายการไหนมันขยะ อย่าตามใจเด็ก พ่อแม่ต้องจัดรายการให้เด็กดู

ไม่ปล่อยให้ลูกต่อรอง ไม่มีการให้รางวัลตอบแทน ในการช่วยงานบ้าน (เราไม่ให้รางวัลกับลูกในการช่วยงานบ้าน อยู่ด้วยกันต้องช่วยกัน เท่านั้น !!) เด็กจะได้ไม่คาดหวังว่าจะได้ของเล่น หรือเงินเป็นการตอบแทน... ต้องให้เขามีส่วนร่วมโดยไม่มีข้อแลกเปลี่ยน... ให้คำว่า "ขอบคุณ" กับลูกแทน เมื่อพ่อแม่เอ่ยปากให้ช่วย เขาต้องช่วย มาอิดออดไม่ได้ (นี่คือการสอนวินัยอย่างหนึ่งของความรับผิดชอบ)

ยังมีอีกเยอะ แต่ก่อนอื่นพ่อแม่เองต้องเปลี่ยนตัวเอง เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับเด็กค่ะ