เรื่องมีอยู่ว่า... เมื่อสามปีที่แล้ว ผมซื้อเสื้อวินฯ มาขับในราคาหกพันบาท จนปัจจุบันนี้ ราคาซื้อขายอยู่ที่หนึ่งหมื่นห้าพันบาท
แต่ผมไม่มีเวลาไปขับ จึงไว้ใจให้น้องเอ (นามสมมติ) คนที่รู้จักเอาเสื้อไปวิ่งแทนโดยให้น้องเอจ่ายค่าเช่าเดือนละห้าร้อยบาท
และต้องจ่ายค่าวินให้กับเจ้าของวินอีกเดือนละสองร้อยบาท รวมเป็นเดือนละเจ็ดร้อยบาท (ซึ่งถือว่าน้อยมาก)

อยู่มาวันหนึ่ง เดือนมิถุนายน 57 ผมหมุนเงินไม่ทันเลยขอเสื้อคืนจากน้องเอ เพื่อเอามาวิ่งวินก่อนสักระยะ
ตกลงจะคืนเสื้อกันสิ้นเดือนมิถุนายน พอถึงเวลาผมยังไม่พร้อมที่จะวิ่งวิน เลยโทรฯ บอกให้น้องเอ วิ่งไปพลางๆ ก่อน
เขาบอกว่าจะเอาเสื้อไปให้ลุงเขาวิ่งแทนก่อน ผมก็ตอบตกลง จ่ายค่าเช่าวินตามปรกติ

จนกระทั่งก่อนวันขีดเส้นตายในการลงทะเบียนผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์รับจ้าง 9 ก.ค. 57 ผมจึงโทรฯ ไปถามน้องคนที่เช่าเสื้อว่า
ตกลงจะเอาเสื้อวินฯ เบอร์นี้ไหม ผมจะขายให้ในราคาหนึ่งหมื่นห้าพันบาท ถ้าไม่เอา ผมจะได้ไปลงทะเบียนไว้เป็นชื่อของผม
น้องเขาตอบตกลงทางโทรศัพท์ แต่จะจ่ายเงินค่าเสื้อวินให้สิ้นเดือนเป็นเงินหนึ่งหมื่นบาทก่อน และจะทยอยส่งให้เดือนละห้าร้อยจนครบ
ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจ ผมจึงตอบตกลง โดยที่แฟนผมก็ได้ทักท้วงว่าทำไมไม่ทำสัญญากู้ยืมเงินไว้เป็นหลักฐาน.. ก็เพราะความไว้ใจนั่นแหละ

ต่อมา..เมื่อถึงวันนัดจ่ายเงิน สิ้นเดือนกรกฎาคม ปรากฏว่า ผมไม่ได้รับเงินค่าเสื้อวินฯ ตามที่ได้ตกลงไว้ จึงพยายามโทรศัพท์หาน้องคนที่เช่าเสื้อวินฯ
โทรฯ เท่าไหร่ก็ไม่ยอมรับสาย จึงโทรฯ ไปหาญาติของเขา ได้ความว่า

น้องเอไปหาเช่าเสื้อวินฯ อีกเบอร์มาไว้วิ่งแทน และปล่อยเสื้อวินฯ ของผม ให้ลุงของน้องเอเช่าต่อ และพอน้องเอไปถามเอาค่าเสื้อคืน ลุงบอกว่า...

"จะไปโง่จ่ายค่าเสื้อวินฯ ทำไมวะ เขาไม่ให้มีการซื้อขายเสื้อวินฯ กันแล้ว ใครลงทะเบียนคนนั้นก็ได้เสื้อไปสิวะ"

แล้วผมจะต้องทำอย่างไร เพื่อให้ได้เสื้อวินฯ คืนมาครับ... ถ้าจะร้องทุกข์ ต้องทำอย่างไร และต้องไปที่ไหน
กับเงินที่ผมอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบด้วยน้ำพักน้ำแรง.. จะมีวิธีไหนที่จะได้เงินคืนบ้างไหม
อย่างน้อยก็เป็นค่านมให้ลูกผมที่กำลังหัดเดินสักนิดก็ยังดี.. ช่วยแชร์ประสบการณ์ด้วยนะครับ

ผมเป็นสุจริตชน ไม่ใช่มาเฟียนะครับ ฝากเพื่อนๆ ช่วยแนะนำด้วยนะครับ