สวัสดีค่ะชาวพันทิป วันนี้เรามีประสบการณ์เรื่องมิตรเรื่องเพื่อนมาแชร์ ค่ะ เริ่มเลยโน๊ะ ย้อนไปเมื่อสามปีที่แล้วตอนอยู่ม.1 เราได้เข้ามาอยู่ รร. ใหม่ ได้เจอเพื่อนใหม่ๆ ที่ค่อนข้างแย่อ่ะ คือเข้ามาใหม่ๆก็แบบ ไม่กล้าทักใครเลย จนเราสังเกตเพื่อนคนนึง เค้าดูจะเป็นมิตรดูเรียนเก่ง แถมสายตาสั้นเหมือนเราด้วย เรามีความรู้สึกว่าอยากเป็นเพื่อนกับคนเนี่ย ลืมบอก เค้าชื่อลูกหมี หลังๆมาเค้าก็เริ่มยิ้มให้เรา มาชวนคุยพอไปพอมาก็เริ่มสนิทกัน จนรู้ธาตุแท้ว่านางเกรียน แก่น แค่ไหน 5555+ ต่างกับบุคลิกภายนอกเกิ๊นน แล้วในกลุ่มเราก็มีกันอยู่ 4 คน มี เรา ลุกหมี บิว และ ปุ้ย กลุ่มเรานี้ถือว่าแรดนิดๆ ฮาๆอ่ะ 555 แถมลามกอิกตะหาก เล่นกันไปๆมาๆนางบิวก็เริ่มแสดงอาการ นางชอบว่า เออบ้านเค้ารวย เออเค้าเคยได้กะแฟนแล้ว ไรงิ จนเราสามคนเริ่มเบื่อ เราจึงเริ่มถอยห่างกันมาเล่นแค่ 3 คน ก็มี เรา มีหมี และปุ้ย ก็เล่นกันได้นานเลยทีเดียว  แล้วปุ้ยก็เริ่มแสดงธาตุแท้ของนางออกมา นางเอาแต่ใจตัวเองมาก และนางก็เหมือนพยามยามแย่งหมีไปจากเราอ่ะ จนวันนึงเราไปของานพวกกลุ่มเด็กเรียนมาลอก หมีก็บอก เออ เอามาลอกด้วย เราก็มานั่งลอกกันแล้วที่นั่งมันมีแค่สองโต๊ะติดกันอ่ะ ทีนี้ปุ้ยก็มาเห็น ปุ้ยก็เลยบอก ขอลอกด้วย เรากับหมีก็บอกว่า เดี๋ยวให้ลอก เพราะมันไม่มีที่ให้นั่งอ่ะ แล้วเราก็เลยบอกปุ้ยว่า มานั่งลอกข้างหน้าดิ่ (แบบกลับหัวเอาอ่ะ) ปุ้ยก็ทำโมโหใส่ แล้วก็กระฟัดกระเฟียด ทั้งๆที่ตลอดมาเราได้นั่งทำข้างหน้าตลอด ได้ดูแค่กลับหัวตลอด เวลาเราอยู่กับลุกหมีปุ้ยก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเราคุยไรกัน เวลาามีไรปุ้ยก็ได้คู่กะหมีตลอด  เวลาปุ้ยจะไปไหนลูกหมีต้องไปด้วย เราก็ต้องรออยู่คนเดียว แบบ เห็นแก่ตัวอ่ะ เราก็เลยมาคุยกับหมี หมีก็พูดกับเราว่า กู ไม่ชอบมันเลย มันเอาแต่ใจ กูอยากอยู่กับมากกว่า เวลามันด่ากูโครตสงสารอ่ะ แบบกูก็อยากห้ามมันนะ แต่กูทำไม่ได้ ดูท่าทางหมีก็เครียดไม่แพ้เรา เราสองคนเลยตัดสินใจจะออกห่งจากปุ้ย เราเลยออกมาเล่นด้วยกันสองคน(ช่วงม.2เทอม2) ตลอดมาที่อยู่ด้วยกันสองคนก็ไม่มีอะไรที่แย่นะ เวลาผ่านไปเรากับหมีเลยคิดว่า เออ เราลองหากลุ่มเล่นแบบจริงจังดูไหม อยู่แค่สองคนมันก็แปลกๆอยู่นะ เราเลยคิดที่จะไปอยู่กลุ่มโบว เพราะเป็นพวกเด็กเรียนไง เผื่ออยู่ด้วยจะได้ลอกงาน 5555 เล่นไปได้ไม่นานเราเริ่มรู้สึกเบื่อๆอ่ะ เด็กเรียนไม่ค่อยเฮฮา เราเลยย้ายมาอยู่กลุ่มเด็กแรด กลุ่มพลอย ซึ่งปุ้ยกับบิวก็อยู่กลุ่มนี้แหละ แต่เราไม่ได้แรดไปตามพวกชีนะ เราแค่ไปเล่นๆด้วยเฉยๆ ส่วนหมีก็อยู่กลุ่มเด็กเรียน ต่างคนเริ่มคุยกันน้อยลงอ่ะ  จนอยู่ไปเรื่อยๆ(ปัจจุม.3) ก็รู้สึกว่ากลุ่มพลอยเหมือนไม่เห็นค่าเราอ่ะ แบบรักเพื่อนไม่เท่ากัน ทั้งๆที่มันก็ชวนเราเข้ากลุ่มด้วย ไปเที่ยวไปไรก็ไม่เคยชวน ตอนไปอยู่กลุ่มนั้นใหม่ๆก็ดีอยู่หรอกหลังๆมาเรื่มเชี่ย กลุ่กด็กเรียนก็เหมือนไม่ค่อยจะใส่ใจหมีเหมือนกัน (มันมาเล่าให้ฟังน่ะ) ซึ่งปัจจุบันเราก็ยังคงคิดมากเรื่องเพื่อนจนแอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ จนเมื่อวานนี้เรากับหมีได้มีโอกาศพูดคุยกัน ก็เล่นเรื่องสรทุกสุกดิบกัน บลา บลา จนเราเป็นฝ่ายเริ่มพูดขึ้นว่า "หมี เราว่าเราอยู่ด้วยกันสองคนอ่ะ ดีที่สุดแล้วล่ะ ต่อไปนี้เราคงได้อยู่ด้วยกันสองคน กูคิดว่านี่แหละ เพื่อนแท้กู" เฮ้อ -3- มันช่วงสับสนมึนงงอะไรแบบนี้นะ ก็จะเจอ กว่าจะค้นพบว่าเธอคนนี้คือเพื่อนที้แท้จริงที่มันลำบากเนอะ แต่ก็แค่ม.ต้น ม.ปลายจะเกิดไรขึ้นอีกก็ไม่รู้ เพื่อนอ่ะมันมีได้ตลอด แต่เพื่อนแท้นี่สิต้องดูใจตั้งนาน (พูดเหมือนแฟนเนอะ555) เอาล่ะมันก็พบเพียงเท่านี้ ใครมีประสบการดีๆเสียๆเกี่ยวกับเพื่อนก็แสดงความคิดเห็นมาเบยนะ เค้ารออ่านอยู่ กิกิ คำใดที่ไม่สุภาพหรือทำให้สับสนก็ขอโต้ดด้วยนะจ๊ะ คือเราพิมส์ในโทสับอ่ะ 555 เอาล่ะยังไงก็อย่าลืมเล่าให้ฟังกันมั่งนะคะ รอฟังยุ สุดนี้ก็.... ลาก่อยนะ