เราไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันนะคะ ตอนเด็กๆ เราเคยกิน และโปรดปรานมาก เรียกร้องจะกินตลอด
แกงคั่วหอยจุ๊บ  
ต้มยำตีนไก่ซุปเปอร์ ยำตีนไก่
หูหมู ลิ้นหมู ไส้หมู เลือดหมู
ชอบมากจริงๆ แต่พอไม่ได้กินสิบยี่สิบปี (ตปท หายากนี่เนอะ) เลยห่างเหินไปนาน พอดีไปเจอในร้านจีน ด้วยความคิดถึงสมัยก่อนๆ เลยซื้อมาจะทำกิน แต่พอเอาเข้าปาก มันจะขย้อน (ทั้งๆ ที่เราเป็นคนทำกับข้าวอร่อยนะ แซ่บๆ ตามฉบับไทยแท้ๆ เลยแหล่ะ) มันรับไม่ได้ มันแขยง น่ากลัว ยี้ เหมือนซากมือเด็กทารกเลย ขาวๆ ซีดๆ เรารับไม่ได้ เททิ้งทั้งหม้อ เสียดายมาก



เราเคยโดดน้ำคลองหน้าบ้านประจำ สมัยยี่สิบปีก่อน น้ำคลองยังใสอยู่ กุ้งเต็มไปหมด ลืมตาใต้น้ำมองเห็นปลาว่ายด้วย อิอิ  โดดตูมๆ กับเด็กข้างบ้าน ตอนนี้โตมา ไม่ได้เล่นน้ำจืดมานาน (น้ำทะเลเล่นได้ค่ะ) พอกระโดดน้ำในทะเลสาบ (Lake Michigan ที่ชิคาโก้) มันผวา กลัว แขยง ขนลุก รีบขึ้นเรือโดยไว 555 เราท่าจะเพี้ยนไปแล้ว

อันสุดท้าย
ทำปลา... ตอนเด็กๆ เห็นแม่ไปซื้อปลามาจากตลาด เอามาบ้าน ทุบหัวปลา ผ่าท้อง หั่นหัว ขอดเกล็ด เราก็ชอบยืนดูแม่ทำ... พอโตมา ลองเอามาทำบ้าง อ๊วกจะแตก ขแยง ขนลุก คลื่นไส้มาก เฮ้อ อนาถตัวเองจริงๆ

มีใครมีอาการแปลกๆ แบบเราบ้างมั้ยคะ?