ใครเป็นโรคกระดูกสันหลังคดบ้างคะ? ยกมือขึ้น....

กระทู้สนทนา
เราเคยเขียนในพันทิปเมื่อปี 2553 (นานแล้วอ่ะ...)
http://topicstock.ppantip.com/woman/topicstock/2010/05/Q9310622/Q9310622.html

มีพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ที่ลูกหลานหรือตนเองกำลังประสบอยู่ เขียนเมลล์มาถามเยอะมาก
แต่เมลล์นั้นเราไม่ได้ใช้นานแล้วค่ะ  รู้สึกแย่มากเลย เพราะมีคนถามมาเยอะ มีคนวิตกกังวลกับการรักษาโรคนี้เยอะ
เรากลับไม่ได้เข้าไปดู

เราเลยขอกลับมาเขียนอีกรอบ พร้อมแจ้งอีเมล์ที่ถูกต้องนะคะ
ยินดีตอบคำถามทุกคำถามค่ะ ยิ้ม

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เราเป็นโรคกระดูกสันหลังคดมาตั้งแต่เด็กค่ะ รูปร่าง สรีระเริ่มเห็นว่าผิดปกติเมื่อตอนเราอยู่ ป.6 (ปัจจุบันเราอายุจะ 26 ปีแล้วนะคะ)
ที่เห็นได้ชัดเจนคือ กระดูกเชิงกรานสองข้างไม่เท่ากัน ทำให้เรายืน เดิน ในลักษณะที่เอียง
และเมื่อทำท่าก้ม เอามือแตะปลายเท้า  จะเห็นชัดเจนว่ากระดูกสะบักหลังไม่เท่ากัน นูนข้าง ต่ำข้าง
จะมีอาการปวดหลังเสมอเมื่อต้องนั่งเรียนนานๆ  พอกลับมาที่บ้านนอนหงายไปกับเตียงจะปวดมาก ไม่นานก็จะหายค่ะ จะรู้สึกดีขึ้น

จนคุณแม่พาไปหาหมอที่ศิริราช ได้เอกซเรย์จนพบว่าเรากระสันหลังคดมากถึง 65 องศา
(เกิน 25 องศา คุณหมอจะตีว่าต้องผ่าตัดแล้วนะคะ)
ไม่เท่านั้น กระดูกสันหลังแต่ละข้อของเรายังบิดเรียงตัวเป็นสาย DNA เลย ผลคือกระดูกซี่โครงของเราบิดตัวตามค่ะ
จ๊ะ.. มันทำให้ตัวเราทั้งแกน X และ Y บิดเสียสรีระของมนุษย์ไปเลย (เอ๊ะ! หรือเราไม่ใช่มนุษย์)

ลักษณะฟิล์มจะประมาณนี้ค่ะ   เราไม่เคยเก็บฟิล์มของเรานะคะ ฟิล์มทั้งหมดจะอยู่ที่คุณหมอที่ทำการรักษาเรา
ภาพประกอบจากเว็บอากู๋...




เราได้รับการรักษาด้วยวิธีการผ่าตัดโดยให้เหล็ก 2 แท่งดามไว้ที่กระดูกสันหลัง
และยึดด้วยน๊อต 4 ตัวหรือ 5 ตัว ไม่แน่ใจค่ะ  มันเป็นวิธีการผ่าตัดที่ค่อนข้างจะโบราณนะคะ

สมัยนี้น่าจะมีดีกว่าสมัยเราผ่ามาก เหล็กน่าจะมีความยืดหยุ่นสูงกว่าเรามาก
ลักษณะการวางเหล็กจะขนานแกนกระดูกสันหลังและมีน๊อตแต่ละข้อค่ะ
ซึ่งเราว่า มันทำให้กระดูกตรงกว่า แบบที่เราผ่าตัดนะ

ภาพจากอากู๋เช่นเคย...




เราเข้าห้องผ่าตัดประมาณ 11 โมง  ออกมาจากห้องพักฟื้นก็ทุ่มกว่าแล้วค่ะ
ออกมาในลักษณะนอนหงายนะ  ไอ้เราก็นึกว่าต้องนอนคว่ำออกมาเพราะแผลอยู่ข้างหลัง

(ขอเล่าตอนอยู่ในห้องพักฟื้นนิดนึง.. ด้วยการผ่าตัดครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตเรา เรากลัวค่ะ กลัวไม่ตื่น
พอได้สติจากยาสลบ เรารู้สึกตัว และงงๆอยู่ว่าอ้าวเสร็จแล้วหรอ?  ไหนลองเอาหลังกระแทรกเตียงสิ
ตุ๊บ!! เท่านั้นแหละ น้ำตาเล็ด เจ็บค่ะ... พยาบาลงงนึกว่านอนสะดุ้ง ฮ่าาา T___T
และเรารู้สึกจะมีปัญหากับหน้ากากออกซิเจนมาก จะดึงออกทุกที)

เราผ่าตัดตั้งแต่เด็ก เลยทำให้หายเร็วมากค่ะ เราพักฟื้นที่โรงพยาบาลแค่ 2 อาทิตย์ (ประมาณ 13 วัน)
คุณหมอบอกร่างกายเราฟื้นตัวไวมากค่ะ  เลือดก็ไม่ต้องให้หลังผ่าตัด
เอาเป็นว่าหากจะเข้ารับการผ่าตัด เราแนะนำเลยนะคะ ทำร่างกายให้แข็งแรงมากที่สุด ยาบำรุงเลือดที่คุณหมอให้ทานต้องทานจนหมด
รวมทั้งการบริหารปอดก่อนเข้ารับการผ่าตัด สำคัญมาก!!!
ดีที่เราชอบเป่าเครื่องบริหารปอดที่คุณหมอให้มา สนุกดี ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่