ปัจจุบันนี้ สังคมออนไลน์มันทำให้ทุกสิ่งเผยแพร่ไปได้ไมาก
และเข้าถึงได้เร็วมากๆด้วยกระทู้นี้ คือการขอบ่น และขอความร่วมมือ
มารยาทบางอย่างที่ควรจะมีในสังคมค่ะ

ต้องเกริ่นก่อนค่ะ ว่าจขกท ก็เป็นคนหนึ่ง ที่ทำงานในสายมีเดียต่างๆ
และใช้โซเชียลมีเดียอย่างจริงจังในการเผยแพร่ผลงานเหล่านั้นด้วย

และวันดีคืนดี ก็จะมีโผล่มาเสมอ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆอย่าง
#Case Study 1
เรา : เห้ยยย นั่นรูปของเรานี่ ทำไมเอาไปใช้เป็นโปรไฟล์เฉย

เราก็เลยลองทักไปค่ะ
เรา : เธอๆ รูปโปรไฟล์คุ้นๆนะ
เธอ : แหะๆ รูปสวยดีน่ะ ><

และเธอก็เงียบ จบการสนทนาแค่นั้น ไม่มีการขอสักคำ หรือใส่เครดิตใดๆให้เลย
เราก็เงิบค่ะ หรือเธอไม่รู้ว่านี่ของชั้น


คือว่ามันอาจเป็นเรื่องเล็กๆนะ แต่เราหงุดหงิดทุกครั้ง ว่ามันทำยากมากเลยหรอ
การใส่เครดิตเนี่ย มันไม่ได้เสียเวลาเลยนะเออ
เวลาที่เธอคิดแคปชั่นประกอบยังนานกว่าอีกมั้งงง

ด้วยใจของคนที่สร้างสรรค์ผลงานขึ้นมา มันจะมีความรู้สึกบางอย่างค่ะ
ที่มันคล้ายๆว่า อิน และหวง ต่อผลงานเรา
ก็แบบว่า รูปไม่ได้สวยอะไรมากมายหรอก แต่มันก็งานฉันน่ะ งานฉันนนนนน
ฉันคิดแทบตาย หมุนซ้ายหมุนขวา รอแสง จัดฉากผ่านอีกสิบแอป
อีดิทอีกสามโปรแกรม เห้ย คือฉันทุ่มเทนะ แล้วเอาไปเฉยๆงี้เลย
คือร่ะ!

นี่ยังไม่พูดถึงเรื่องเอาไปหารายได้นะคะ อันนั้นร้ายแรงมากสุด

ที่บ่นมานี้ ประเด็นคือ อยากรณรงค์ ขอเวลาแค่สักไม่ถึงสองวินาที
พิมพ์ที่มา ให้เครดิตเจ้าของผลงาน
หรือว่าอินบอกซ์ไปบอกนิดนึง ว่าขอใช้นะ อะไรก็ว่าไป

ตัวอย่าง

cr. abcdef   
photos from gijlmol.com
แบบนี้ก็ดีงาม

จขกท เอง บางครั้งเราเอารูปจาก pinterest มา ซึ่งบางทีตามหาไม่เจอว่าใครคือเจ้าของ
ก็เขียนว่า cr. pinterest ถ้าตามได้ ก็พยายามตามนะคะ ให้เกียรติเจ้าของหน่อย พลีสสส

cr. unknown  ไม่รู้ที่มาก็ใส่แบบนี้ก็ยังดีนะ

คือทำไงก็ได้ให้รู้ว่า งานนี้ไม่ใช่ของชั้น มีคนที่เป็นเจ้าของจริงๆ และชั้นไปเอามา!
โอเค้ ?

บางคนถามว่าแล้วทำไมคุณไม่ใส่ลายน้ำ
คือเข้าใจป้ะ บางทีฉันลงรูปในเฟส หรือ ไอจีตัวเอง แล้วมันต้องมาพิมพ์ลายนำ้ใส่
มันก็ไม่ใช่ป้ะ อื้มมมม นั่นแหละ

#ขอจบการบ่น
ขอบคุณที่อ่านกระทู้นี้ และให้ความร่วมมือค่ะ