ฐากูร บุนปาน : แบกน้ำหนัก
คอลัมน์ สถานีคิดเลขที่ 12
สถานการณ์ของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ หรือ คสช. ตอนนี้ ก็คล้ายๆ กับนักมวย
รุ่นเฟเธอร์เวตหาญขึ้นไปต่อยกับรุ่นเฮฟวี่เวต
หรือเหมือนกับนักยกน้ำหนักรุ่น 56 กิโลกรัม ไปเรียกน้ำหนักของรุ่น 105 กิโลกรัมนั่นแหละ
เพราะทุกปัญหาและสารพัดเรื่องนั้นพุ่งตรงเข้าไป คสช.สะสาง แก้ไข ตัดสินใจ
โครงสร้างของคนและอำนาจที่
เคยดูแลคนประมาณ 200,000 คน วันหนึ่ง
ต้องมารับภาระดูแลคน 67 ล้าน จะมีอาการเป็นอย่างไรคิดได้ไม่ยาก
ถึงจะมีข้าราชการหน่วยนั้นหน่วยนี้ถูกเรียก (หรือจำนวนหนึ่งก็สมัครใจเข้าร่วม) มาช่วยงาน
ก็ยังไม่ใช่กลไกปกติ
ต่อให้มีรัฐบาลแล้ว ให้กลไกของรัฐ-ราชการทั้งหมดขับเคลื่อนได้ ก็ยังไม่ปกติ
เพราะ คสช.ก็รู้แก่ใจ ว่า
รัฐบาลซีกเดียวหรือฝ่ายเดียวนั้นผลักดันประเทศให้เดินหน้าไม่ได้
ต้องมีเอกชน ต้องมีภาคประชาชนเข้าร่วมด้วย
ซ้ำร้ายบางครั้งอิงอยู่กับราชการด้วยกันมากไป ก็กลายเป็น
ถีบคนอื่นให้ไปยืนกองรวมกันอยู่อีกมุมหนึ่งง่ายๆ
เหมือนเรื่องระงับการเลือกตั้งท้องถิ่นไปชั่วคราว แล้วจะให้เอากลไกราชการเข้ามาสวมแทน
นอกจากไม่ได้งาน แล้วยัง
ผลักให้นักการเมืองท้องถิ่นทั่วประเทศ-ไม่ว่าจะมีใจให้ คสช.อยู่มากน้อยแค่ไหนก็ตามที-ไปยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วเรียบร้อย
มีอย่างนี้บ่อยๆ-เหนื่อย
เพราะงาน โครงการ หรือแนวคิดเรื่องปฏิรูปแต่ละอย่างที่วางไว้นั้น ไม่ได้ทำกันง่ายๆ
และ
ทำไม่ได้ด้วยคนกลุ่มเดียว พวกเดียว หรือต่อให้ครึ่งประเทศด้วยซ้ำไป
เพราะจะปฏิรูปได้ คนส่วนใหญ่ของประเทศต้องเห็นดีเห็นงามด้วยอย่างจริงใจ
ต้องให้เขารู้สึกว่าอยากจะมาร่วมปฏิรูป หรืออะไรก็แล้วแต่
ไม่ใช่ทำให้เขาตั้งการ์ดตั้งแง่กันตั้งแต่ต้น
ระหว่างที่คิดจะคืนความสุขให้คนอื่น ก็ต้องหมั่นตรวจสอบด้วยว่า ความสุขที่ท่านส่งให้เขาไปนั้น เป็นสิ่งที่เขาต้องการจริงหรือไม่
หรือใครก็ตามที่ทำท่าเหมือนมาช่วย แอบ สอดไส้ อะไรเข้าไปหรือเปล่า
มันเป็นสถานการณ์ขัดแย้งกันในตัวเองดีพิลึก
ถ้าจะทำงานใหญ่ก็ต้องใช้ความร่วมมือของคนหมู่มาก ต้องอาศัยความช่วยเหลือของคนโน้นกลุ่มนี้องค์กรนั้น
แต่ขณะเดียวกัน ก็ต้องคอยระวังว่าคนที่เข้ามาแห่แหนห้อมล้อม ล้วนแล้วแต่ต่างมีวาระของตัวเอง
ทั้งที่เปิดเผยและซ่อนเร้น ทั้งที่สุจริตและไม่สุจริต
แต่จะทำยังไงได้ คสช.เดินเข้ามาเทินสังคมไทยเอาไว้บนไหล่บนหัวของตัวเองด้วยความสมัครใจ
วางลงเมื่อไหร่ก็หมดภาระ แต่ถ้ายังไม่วางก็ต้องแบกต่อไป ไม่ให้ร่วง ไม่ให้บุบสลาย
และต้องทำใจเอาไว้แต่เนิ่นๆ ว่า งานนี้ขยับซ้ายก็ถูกด่า ขยับขวาก็ถูกก่น
แค่เสมอตัวได้ก็ถือว่ากำไรแล้ว
มติชนออนไลน์
24 กรกฎาคม พ.ศ. 2557
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1406112982
????????????????????????????????????????
กระทู้นี้เน้นนำข่าวบทวิจารณ์มาวางคับ
ไม่ขอขยายความใดๆเพิ่ม.....
..กัว....กัว...
แบกน้ำหนัก : โดย..ฐากูร บุนปาน...ไม่เจียมตัว อยากแบกโลกทั้งใบไว้คนเดียวก็ตามจาย แล้วอย่ามาร้องคร่ำครวญนะตะเอง
คอลัมน์ สถานีคิดเลขที่ 12
สถานการณ์ของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ หรือ คสช. ตอนนี้ ก็คล้ายๆ กับนักมวยรุ่นเฟเธอร์เวตหาญขึ้นไปต่อยกับรุ่นเฮฟวี่เวต
หรือเหมือนกับนักยกน้ำหนักรุ่น 56 กิโลกรัม ไปเรียกน้ำหนักของรุ่น 105 กิโลกรัมนั่นแหละ
เพราะทุกปัญหาและสารพัดเรื่องนั้นพุ่งตรงเข้าไป คสช.สะสาง แก้ไข ตัดสินใจ
โครงสร้างของคนและอำนาจที่เคยดูแลคนประมาณ 200,000 คน วันหนึ่งต้องมารับภาระดูแลคน 67 ล้าน จะมีอาการเป็นอย่างไรคิดได้ไม่ยาก
ถึงจะมีข้าราชการหน่วยนั้นหน่วยนี้ถูกเรียก (หรือจำนวนหนึ่งก็สมัครใจเข้าร่วม) มาช่วยงาน
ก็ยังไม่ใช่กลไกปกติ
ต่อให้มีรัฐบาลแล้ว ให้กลไกของรัฐ-ราชการทั้งหมดขับเคลื่อนได้ ก็ยังไม่ปกติ
เพราะ คสช.ก็รู้แก่ใจ ว่ารัฐบาลซีกเดียวหรือฝ่ายเดียวนั้นผลักดันประเทศให้เดินหน้าไม่ได้
ต้องมีเอกชน ต้องมีภาคประชาชนเข้าร่วมด้วย
ซ้ำร้ายบางครั้งอิงอยู่กับราชการด้วยกันมากไป ก็กลายเป็นถีบคนอื่นให้ไปยืนกองรวมกันอยู่อีกมุมหนึ่งง่ายๆ
เหมือนเรื่องระงับการเลือกตั้งท้องถิ่นไปชั่วคราว แล้วจะให้เอากลไกราชการเข้ามาสวมแทน
นอกจากไม่ได้งาน แล้วยังผลักให้นักการเมืองท้องถิ่นทั่วประเทศ-ไม่ว่าจะมีใจให้ คสช.อยู่มากน้อยแค่ไหนก็ตามที-ไปยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วเรียบร้อย
มีอย่างนี้บ่อยๆ-เหนื่อย
เพราะงาน โครงการ หรือแนวคิดเรื่องปฏิรูปแต่ละอย่างที่วางไว้นั้น ไม่ได้ทำกันง่ายๆ
และทำไม่ได้ด้วยคนกลุ่มเดียว พวกเดียว หรือต่อให้ครึ่งประเทศด้วยซ้ำไป
เพราะจะปฏิรูปได้ คนส่วนใหญ่ของประเทศต้องเห็นดีเห็นงามด้วยอย่างจริงใจ
ต้องให้เขารู้สึกว่าอยากจะมาร่วมปฏิรูป หรืออะไรก็แล้วแต่
ไม่ใช่ทำให้เขาตั้งการ์ดตั้งแง่กันตั้งแต่ต้น
ระหว่างที่คิดจะคืนความสุขให้คนอื่น ก็ต้องหมั่นตรวจสอบด้วยว่า ความสุขที่ท่านส่งให้เขาไปนั้น เป็นสิ่งที่เขาต้องการจริงหรือไม่
หรือใครก็ตามที่ทำท่าเหมือนมาช่วย แอบ สอดไส้ อะไรเข้าไปหรือเปล่า
มันเป็นสถานการณ์ขัดแย้งกันในตัวเองดีพิลึก
ถ้าจะทำงานใหญ่ก็ต้องใช้ความร่วมมือของคนหมู่มาก ต้องอาศัยความช่วยเหลือของคนโน้นกลุ่มนี้องค์กรนั้น
แต่ขณะเดียวกัน ก็ต้องคอยระวังว่าคนที่เข้ามาแห่แหนห้อมล้อม ล้วนแล้วแต่ต่างมีวาระของตัวเอง
ทั้งที่เปิดเผยและซ่อนเร้น ทั้งที่สุจริตและไม่สุจริต
แต่จะทำยังไงได้ คสช.เดินเข้ามาเทินสังคมไทยเอาไว้บนไหล่บนหัวของตัวเองด้วยความสมัครใจ
วางลงเมื่อไหร่ก็หมดภาระ แต่ถ้ายังไม่วางก็ต้องแบกต่อไป ไม่ให้ร่วง ไม่ให้บุบสลาย
และต้องทำใจเอาไว้แต่เนิ่นๆ ว่า งานนี้ขยับซ้ายก็ถูกด่า ขยับขวาก็ถูกก่น
แค่เสมอตัวได้ก็ถือว่ากำไรแล้ว
มติชนออนไลน์
24 กรกฎาคม พ.ศ. 2557
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1406112982
????????????????????????????????????????
กระทู้นี้เน้นนำข่าวบทวิจารณ์มาวางคับ
ไม่ขอขยายความใดๆเพิ่ม.....
..กัว....กัว...