ความเรียงเรื่อง “มะนาวของฉัน”

ในปีนี้ฉันเข้าเรียนในโรงเรียนแล้ว  ฉันอยากเป็นเด็กดี  อยากจะเป็นที่รักของทุกคน  คุณครูสอนว่าเด็กดีต้องทำตามคำสั่งของผู้ปกครองอย่างเคร่งครัด  คุณแม่ของฉันสอนให้ฉันรู้จักเก็บออม  รู้จักใช้เงินอย่างมีค่ามากที่สุด  คุณแม่ให้เงินฉันไปโรงเรียนวันละ 10 บาท  ฉันเอาไปซื้อขนมในโรงเรียนกิน 5 บาท  ฉันจึงเหลือเงินอีก 5 บาทเพื่อนำกลับบ้านเอามาหยอดกระปุกเก็บไว้เสมอ

คุณแม่ของฉันเป็นคนทำกับข้าวให้ฉันกินทุกวัน  คุณแม่ของฉันเป็นคนที่ชอบกินอาหารรสเปรี้ยวเป็นอย่างมาก  เพราะคุณแม่ของฉันบอกว่าท่านเป็นคนที่หวานจัด  บางครั้งท่านก็หวานซึ้งจนเกินไป ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเติมความเปรี้ยวให้แก่ชีวิตบ้าง   คุณแม่ของฉันจึงต้องใช้มะนาวในการทำกับข้าวทุกครั้ง  ไม่ว่าจะเป็นตำน้ำพริก ตำส้มตำ หรือว่าทำต้มยำกุ้ง  ฉันจึงอยากจะช่วยให้คุณแม่ของฉันได้ดีใจ  ในระหว่างทางที่เดินกลับบ้านนั้นฉันจึงแวะไปที่ตลาดเพื่อหาซื้อมะนาวมาให้คุณแม่ของฉันสำหรับทำกับข้าวมือเย็น

“อุต๊ะ ... มะนาวลูกละ 8 บาท”

ฉันอุทานอย่างตกใจเมื่อเห็นป้ายที่แม่ค้าเขียนติดบอกไว้ว่ามะนาวราคาลูกละ 8 บาท   แต่ว่าฉันเหลือเงินแค่ 5 บาทเอง  จึงไม่พอที่จะซื้อมะนาวได้ 1 ลูก  ฉันจึงถามแม่ค้าว่า  ขอซื้อมะนาวสักครึ่งลูกได้ไหม?  เพราะว่ามะนาวลูกละ 8 บาท  ถ้าครึ่งลูกก็แค่ 4 บาทเอง  ฉันยังเหลือเงินกลับบ้านไปหยอดกระปุกอีกตั้ง 1 บาท

แต่ว่าแม่ค้าไม่ตอบฉัน  แม่ค้าตะโกนด่าใครสักคนว่า “อีบ้า”  แล้วแม่ค้าก็ด่าลอย ๆ ต่อเป็นภาษาอิตาลีที่ฉันฟังไม่เข้าใจ  ฉันจึงคิดว่าแม่ค้าคงไม่อยากขายมะนาวครึ่งลูกให้แก่ฉันแน่ ๆ

ดังนั้นฉันจึงเก็บเงินที่เหลือวันละ 5 บาทเอาไว้  เมื่อครบ 5 วันฉันจึงมีเงิน 25 บาท  ฉันเอาเงิน 20 บาทไปขอซื้อกิ่งตอนต้นมะนาวจากลุงภารโรงที่โรงเรียน  ส่วนเงินอีก 5 บาทนั้นฉันนำไปซื้อกระถางพลาสติกที่ลุงภารโรงขโมยจากหลังโรงเรียนมาขายให้ฉัน   แล้วฉันก็นำต้นมะนาวมาปลูกในกระถางต้นไม้เอาวางไว้ที่หน้าบ้านของฉัน  ในทุกวันตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนฉันจะต้องรดน้ำต้นมะนาวของฉันเสมอ  ฉันรดน้ำต้นมะนาวของฉันสัปดาห์ละ 5 วัน ไม่เว้นแม้ว่าวันไหนฝนจะตกหนักก็ตาม  เมื่อเวลาผ่านไป 3 เดือนจนใกล้จะสอบไล่แล้ว   ต้นมะนาวของฉันก็ออกลูกมา 1 ลูก  ฉันดีใจมาก  ฉันตั้งใจว่าอีก 3 เดือนข้างหน้าเมื่อมะนาวลูกนี้โตแล้วฉันจะเด็ดเอาไปให้คุณแม่ของฉันทำกับข้าวให้ฉันกิน  ซึ่งฉันจะประหยัดเงินไปได้ 8 บาทสำหรับเก็บหยอดกระปุกเอาไว้  ถ้าใน 1 ปีต้นมะนาวออกลูก 2 ลูก  ฉันก็จะประหยัดเงินไปได้ 16 บาท  ถ้าฉันปลูกต้นมะนาวไว้เป็นเวลา 10 ปี  ฉันก็จะประหยัดและเก็บเงินออมได้ 160 บาท  ซึ่งจะได้เป็นเงินเก็บสำหรับเป็นทุนการศึกษาของฉันในอนาคต





ทุกวันนี้การเรียนของฉันตกต่ำลงไปมาก  เนื่องจากฉันขาดเรียนบ่อย ฉันจึงเรียนตามเพื่อนไม่ทัน โดยสาเหตุที่ฉันต้องหยุดเรียนก็เพราะว่าฉันเป็นห่วงต้นมะนาวของฉัน  ฉันกลัวว่าจะมีใครแอบมาเด็ดมะนาวลูกเดียวของฉันไป  แล้วฉันจะไม่มีลูกมะนาวเอาไปให้คุณแม่ของฉันทำกับข้าว ฉันจึงต้องคอยแอบอยู่หลังประตูบ้านตลอดเวลา  เพื่อคอยเฝ้ามองคนที่เดินเฉียดเข้ามาใกล้ต้นมะนาวของฉัน  ฉันคอยสังเกตดูว่าเขาจะมาเด็ดลูกมะนาวของฉันไปหรือไม่?  คุณแม่ของฉันบอกว่าฉันป่วยเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง  ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าการเป็นโรคจิตนั้นมีอาการเป็นอย่างไรบ้าง  แต่ฉันคิดว่าการป่วยเป็นโรคจิตนั้นอาจจะเกิดจากการขาดความเปรี้ยวเหมือนอย่างที่คุณแม่ของฉันเคยบอกก็เป็นได้ ทุกวันนี้ฉันจึงได้แต่เฝ้าคอยว่าเมื่อไหร่ต้นมะนาวของฉันจะออกลูกเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ลูก  เพื่อที่ฉันจะได้มีลูกมะนาวเอาไปให้คุณแม่ทำกับข้าว  ฉันจะได้หายจากอาการป่วยและมีเงินเก็บเพิ่มมากขึ้นไปอีก

ฉันจึงอยากจะให้เพื่อน ๆ มาลองปลูกต้นมะนาวเอาไว้กินเองแบบฉันบ้าง  เพื่อน ๆ จะได้ไม่ต้องไปหาซื้อมะนาวแพง ๆ จากแม่ค้าปากจัดในตลาด  เพื่อน ๆ จะได้ประหยัดเงินและมีทุนการศึกษาเก็บออมเอาไว้ใช้ในอนาคตเหมือนอย่างฉันบ้าง









@@@@@@@@@@@@@@@@@

คุยกันท้ายเรื่อง

ไม่มีอะไรมากหรอกครับ  ผมแค่เขียนเล่น ๆ เพื่อประชดต้นมะนาวของผมครับ  ปลูกไว้ตั้ง 3 เดือนแล้วเพิ่งจะออกลูกมาแค่ลูกเดียวเองครับ  เพื่อน ๆ ก็อ่านกันเล่น ๆ ขำขำ อย่าซีเรียส อย่าคิดมากนะครับ

อิอิ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่