ก้อย ได้ไปแข่งเทควนโดในนามทีมชาติ
ก้อย เตรียมตัวไม่พร้อม คู่แข่งรอ
ก้อย ลงแข่ง แพ้

แต่

โค้ช เช พบว่า การแพ้ครั้งนี้  เกิดจากคนของเรา "ไม่ทุ่มเท"

โค้ช เช ตีเข้าที่หน้า และ ตุ้ยท้อง : เพียงเพื่ออยากให้จำ และ ต้องทุ่มเท
ก้อย แค้น โพสลงเฟส  : คงตั้งใจโพสระบาย แนวเหน็บแนบ เพราะคิดแบบเด็กๆ

แต่

สื่อ (ตัวดีเลย) เอามานำเสนอ และ ทุกๆอย่างมันไวมาก จากประเด็นที่มันควรอยู่ในวงแคบ มันเลยบานปลาย
ก้อย หน้าบาง > พ่อ แม่ หน้าบาง > คนไทย แบ่งขั้วไม่รอมชอม > สมาคม รับลูก > โค้ช เช รู้เรื่อง เสียใจ > เรื่องบานปลาย
จึงเกิดกระแส โค้ช เช อาจ "ไม่กลับประเทศไทย" : เกิดกระแส ความสำคัญของ โค้ชเช และ ก้อย

เรื่องบานปลายใหญ่ขึ้น เมื่อ ก้อย ไปออก เรื่องเล่าเช้านี้
คำตอบก้อย "มันโง่มาก" ขุดหลุมฝังตัวเอง เพราะ ทิฐิ ชั่วโมงนี้ ขี่หลังเสือ ลงไม่ได้แล้ว
และสื่อโหม กระหน่ำ เกิดกระแส โค้ชเช เป็นโค้ช 1 ใน 3 ของโลกที่ดีที่สุด , ถ้าไม่มีโค้ช เช คนไทย ก็อาจอดเหรียญโอลิมปิก อื่นๆ

สุดท้าย โค้ชเช กลับไทย สังเกตุดีๆ โค้ช ไม่มีซักพยางค์เดียวที่ให้ร้าย ก้อย ไม่ว่าจะถามกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
สมาคมอยากให้เรื่องจบ โค้ชเช ก็ไม่ได้จุกจิกติดใจเอาความอะไร สมาคมเลยให้ก้อย มาขอโทษให้สังคมรับรู้ จะได้ลดกระแส

สุดท้าย ในความคิดผม เรื่องนี้ เหมือนเรื่องในครอบครัว (ทีมเทควันโด้) ประมาณ พ่อ ตบ ลูก คนนอกไม่เข้าใจ ก็เอากฎหมายกาง
เอาอารมณ์ตัวเองมาขึง เอาความคิดของตัวเองใส่เข้าไป ก้อยเองก็จองหอง ทิฐิแบบโง่ๆ

เรื่องนี้ให้เดา ก้อยได้กลับไปฝึกต่อ แต่คนในทีมก็ไม่สนิทใจ ส่วนโค้ช เช ก็ทุ่มเทให้กับการฝึกให้ ไม่แบ่งแยก ไม่จดจำเรื่องแย่ๆ แต่ระมัดระวังการทำโทษ
ส่วน ก้อยและครอบครัว คงจดจำเรื่องนี้ ตลอดไป