โอเคครับ
ผมเข้าใจ
คนเรามันมีสิทธิ ที่จะฝัน
มีสิทธิที่จะหวัง...ผมก็หวัง ผมก็ฝัน
แต่ แหม...คิดแล้วเหนื่อยแทนไทยแลนด์อ่ะครับ
ว่ามันจะปรองดอง สมานฉันท์ เข้าไปได้อย่างไร
มันขาดองค์ประกอบไปนี๊ด..ดเดียวอ่ะครับ
ประมาณ 108 องค์ประกอบเท่านั้นเอง..แหะ แหะ พูดเล่น...
พรรคการเมือง vs พรรคการเมือง
พวกมัน มีแต่จะเอาชนะกันลูกเดียว บ้านเมืองเป็นไง พวกมันไม่สน
เพื่อชนะ พวกมันทำทุกอย่าง ทั้งดี ทั้งชั่ว กรูทำหมด
ประชาชน vs ประชาชน
นี่แหละ อาการหนัก
เพราะนอกจะเอาชนะกันในทุกรูปแบบแล้ว
ประชาชนเองยังด่ากันด้วย ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องกะอีแค่ ความต่าง
ซึ่งเป็นเรื่องที่ธรรมดามากในสังคมประชาธิปไตย
เลยด่ามันซะ ด่ากันไป ด่ากันมา สนุกไปตามแบบไทยๆ
เนี่ยนะ...ชาธิปไตย
คนที่ได้ประโยชน์จากการเชียร์แทบเป็นแทบตาย และการกัดกัน ของคนไทย คือภาคการเมืองครับ
พวกแม่ม คงนั่งหัวเราะ...ดูเด่ะ ดูคนไทยดิ...
ดูพวกมันดิ
พวกมันทะเลาะกัน เรื่องพวกเราว่ะ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า
พวกมันด่ากันแทนเราไปหมดแล้วว่ะ
ดีจังเลย เราไม่ต้องด่ากัน เรามาจิบไวน์กันดีกว่าว่ะ
พวกเรานักการเมืองเองยังไม่ "อิน" เท่าพวกมันเลยอ่ะ
แต่กองเชียร์มัน "อิน" กว่าเราซะอีกอ่ะ
นักการเมืองมันคงได้นั่งตบมือ หัวเราะชอบใจ
มันถึงได้เห็นเราเป็นหมู เป็นหมา
นึกจะเอาอวัยวะส่วนไหน บริหารประเทศก็ได้
ยังไงก็มีคนเชียร์
นึกจะเป็นฝ่ายค้านทำหน้าที5เหว ยังไง
งี่เง่าขนาดไหน...
ยังไงก็มีคนเชียร์
ผมเคยเขียนไว้หลายปีมากแล้ว
"เชียร์" นี่แหละ ทำให้บ้านเมืองและพวกเราประชาชน ต้องมาเป็นอย่างนี้
"เชียร์" นี่แหละ มันทำให้สังคม ไม่สามารถปรองดอง หรืออะไรดองได้
"เชียร์" นี่แหละ ทำให้ภาคประชานกัดกันเอง และอ่อนแอ ตกเป็นเหยื่อของภาคการเมือง
การเข้าไปเจ็บร้อน แทนนักการเมืองนี่แหละ ที่ทำให้ สังคมแตกแยก
ทั้งๆที่ไม่มีใครบอกให้เราไป "เจ็บร้อน" แทนพวกมันซะหน่อย
การเมืองมันคือเกม สาดโคลนกันไป กันมา
แล้วเราจะต้องไป "มีส่วนร่วม" ไปช่วยนักการเมืองมันเปื้อนโคลนไปทำไม
ทั้งหมดทั้งเพ มาตกอยู่ที่ "การมีส่วนร่วม" ของพวกเรานี่แหละครับ
การรักษาระยะ ของเรา กับการเมือง จึงเป็นเรื่องสำคัญมากๆ
เราเลือกได้ ว่า เราอยากจะดูละครเรื่องนี้ "ติดจอ" ขนาดไหน
ดู "ติดจอ" มาก...ก็อินมาก... ก็แสบตา
ก็ทุกข์ ก็เจ็บร้อนแทนพระเอก-นางเอก
ดูห่างๆหน่อย มันก็ไม่อินมาก ก็สบายตา..มีเวลาจิบน้ำหวาน
มันก็แค่ละคร...
และมันไม่สามารถทำให้เรา ทุกข์ หรือ เจ็บร้อนแทนใครได้
ผมว่า นี่คือเงื่อนไขเดียวแห่งการปรองดอง
เงื่อนไขเดียวจริงๆ
อยู่ที่เราๆ-ท่านๆ ประชาชนนี่แหละครับ
ที่จะรักษาระยะห่าง ของเรา กับการเมือง ให้เหมาะสม
เหมาะสม เพียงพอที่จะไม่ไปด่าคนคิดต่าง
เหมาะสม เพียงพอที่จะไม่ไปเจ็บร้อนแทนนักการเมืองหน้าไหน
เหมาะสม เพียงพอที่จะสามารถมองผู้เห็นต่างเป็นพี่น้องร่วมชาติ
ผมว่าถ้าเรารักษาระห่างนี้ให้ดีได้
มันแทบจะไม่มีโอกาสให้คนไทยด้วยกันต้องมาด่ากันเลยครับ
ไม่มีเหตุผลอะไรเลยจริงๆ ที่คนไทยต้องมากัดกัน "เพื่อ" พวกมัน
ห้องนี้คง "จืด" ไปเลยแหละ
สวัสดีวันพุธครับผม
ปรองดอง...สมานฉันท์... ความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง
ผมเข้าใจ
คนเรามันมีสิทธิ ที่จะฝัน
มีสิทธิที่จะหวัง...ผมก็หวัง ผมก็ฝัน
แต่ แหม...คิดแล้วเหนื่อยแทนไทยแลนด์อ่ะครับ
ว่ามันจะปรองดอง สมานฉันท์ เข้าไปได้อย่างไร
มันขาดองค์ประกอบไปนี๊ด..ดเดียวอ่ะครับ
ประมาณ 108 องค์ประกอบเท่านั้นเอง..แหะ แหะ พูดเล่น...
พรรคการเมือง vs พรรคการเมือง
พวกมัน มีแต่จะเอาชนะกันลูกเดียว บ้านเมืองเป็นไง พวกมันไม่สน
เพื่อชนะ พวกมันทำทุกอย่าง ทั้งดี ทั้งชั่ว กรูทำหมด
ประชาชน vs ประชาชน
นี่แหละ อาการหนัก
เพราะนอกจะเอาชนะกันในทุกรูปแบบแล้ว
ประชาชนเองยังด่ากันด้วย ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องกะอีแค่ ความต่าง
ซึ่งเป็นเรื่องที่ธรรมดามากในสังคมประชาธิปไตย
เลยด่ามันซะ ด่ากันไป ด่ากันมา สนุกไปตามแบบไทยๆ
เนี่ยนะ...ชาธิปไตย
คนที่ได้ประโยชน์จากการเชียร์แทบเป็นแทบตาย และการกัดกัน ของคนไทย คือภาคการเมืองครับ
พวกแม่ม คงนั่งหัวเราะ...ดูเด่ะ ดูคนไทยดิ...
ดูพวกมันดิ
พวกมันทะเลาะกัน เรื่องพวกเราว่ะ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า
พวกมันด่ากันแทนเราไปหมดแล้วว่ะ
ดีจังเลย เราไม่ต้องด่ากัน เรามาจิบไวน์กันดีกว่าว่ะ
พวกเรานักการเมืองเองยังไม่ "อิน" เท่าพวกมันเลยอ่ะ
แต่กองเชียร์มัน "อิน" กว่าเราซะอีกอ่ะ
นักการเมืองมันคงได้นั่งตบมือ หัวเราะชอบใจ
มันถึงได้เห็นเราเป็นหมู เป็นหมา
นึกจะเอาอวัยวะส่วนไหน บริหารประเทศก็ได้
ยังไงก็มีคนเชียร์
นึกจะเป็นฝ่ายค้านทำหน้าที5เหว ยังไง
งี่เง่าขนาดไหน...
ยังไงก็มีคนเชียร์
ผมเคยเขียนไว้หลายปีมากแล้ว
"เชียร์" นี่แหละ ทำให้บ้านเมืองและพวกเราประชาชน ต้องมาเป็นอย่างนี้
"เชียร์" นี่แหละ มันทำให้สังคม ไม่สามารถปรองดอง หรืออะไรดองได้
"เชียร์" นี่แหละ ทำให้ภาคประชานกัดกันเอง และอ่อนแอ ตกเป็นเหยื่อของภาคการเมือง
การเข้าไปเจ็บร้อน แทนนักการเมืองนี่แหละ ที่ทำให้ สังคมแตกแยก
ทั้งๆที่ไม่มีใครบอกให้เราไป "เจ็บร้อน" แทนพวกมันซะหน่อย
การเมืองมันคือเกม สาดโคลนกันไป กันมา
แล้วเราจะต้องไป "มีส่วนร่วม" ไปช่วยนักการเมืองมันเปื้อนโคลนไปทำไม
ทั้งหมดทั้งเพ มาตกอยู่ที่ "การมีส่วนร่วม" ของพวกเรานี่แหละครับ
การรักษาระยะ ของเรา กับการเมือง จึงเป็นเรื่องสำคัญมากๆ
เราเลือกได้ ว่า เราอยากจะดูละครเรื่องนี้ "ติดจอ" ขนาดไหน
ดู "ติดจอ" มาก...ก็อินมาก... ก็แสบตา
ก็ทุกข์ ก็เจ็บร้อนแทนพระเอก-นางเอก
ดูห่างๆหน่อย มันก็ไม่อินมาก ก็สบายตา..มีเวลาจิบน้ำหวาน
มันก็แค่ละคร...
และมันไม่สามารถทำให้เรา ทุกข์ หรือ เจ็บร้อนแทนใครได้
ผมว่า นี่คือเงื่อนไขเดียวแห่งการปรองดอง
เงื่อนไขเดียวจริงๆ
อยู่ที่เราๆ-ท่านๆ ประชาชนนี่แหละครับ
ที่จะรักษาระยะห่าง ของเรา กับการเมือง ให้เหมาะสม
เหมาะสม เพียงพอที่จะไม่ไปด่าคนคิดต่าง
เหมาะสม เพียงพอที่จะไม่ไปเจ็บร้อนแทนนักการเมืองหน้าไหน
เหมาะสม เพียงพอที่จะสามารถมองผู้เห็นต่างเป็นพี่น้องร่วมชาติ
ผมว่าถ้าเรารักษาระห่างนี้ให้ดีได้
มันแทบจะไม่มีโอกาสให้คนไทยด้วยกันต้องมาด่ากันเลยครับ
ไม่มีเหตุผลอะไรเลยจริงๆ ที่คนไทยต้องมากัดกัน "เพื่อ" พวกมัน
ห้องนี้คง "จืด" ไปเลยแหละ
สวัสดีวันพุธครับผม