เราขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้กำลังมาเล่านิยาย เราสมัครมาเพื่อระบายและปรึกษาเรื่องนี้โดยเฉพาะ เพราะคนรอบตัวเรา เพื่อนเราทุกคนไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย  เราทุกข์ทรมานจากการกระทำของตัวเองแท้ๆ

เรามีแฟนคนนึง ชื่อพี่เอ คบกันมาสองปีแล้ว พี่เอแก่กว่าเรา 10 ปี เป็นผู้ชายหน้าตาดีมาก ทำงานอาชีพหนึ่งบนเรือ รายได้ดี ผู้หญิงติดพันเยอะ  พี่เอเองก็หยอดบ้าง กิ๊กบ้าง เซ็กส์โฟนบ้าง แต่นัดเจอหรือเปล่าไม่รู้เพราะเราไม่เคยจับได้
เราจับได้เรื่องกิ๊กของพี่เอหลายครั้ง ทะเลาะกันจนเลิกแล้วกลับมาคบกันใหม่หลายครั้ง ช่วงปีแรกๆ เรานอยมากเรื่องความเจ้าชู้ของพี่เอ พี่เอบอกเราว่า เขาต้องการแค่ฉาบฉวย จริงจังกับเราแค่คนเดียว คนอื่นไม่เคยมีอะไรด้วยเลย กลับมามีกับเราคนเดียว
จนช่วงปีที่สอง เราเหมือนค่อยๆ เฉยชากับเรื่องกิ๊กของพี่เอ เราตามพี่เอน้อยลง นอยน้อยลง พี่เอพอใจเพราะคิดว่าเราไม่คิดมากแล้ว แต่สำหรับเราเรารู้ดีว่ามันผิดปกติ เรารักพี่เอ ยังรักอยู่เท่าเดิม แต่ความไว้วางใจของเราไม่มีให้พี่เอเลย

แล้วเราก็มีรู้จักผู้ชายคนนึง ชื่อพี่บี แก่กว่าเรา 10 ปีเหมือนกัน อยู่คนละจังหวัดกับเราแต่ไม่ไกลกัน พี่บีไม่รวยเท่าพี่เอ หน้าตาไม่ดีเท่า แต่ดึงดูดกับเรามาก จะบอกว่าเป็น lust ก็คงไม่ผิด
เราไม่เคยนอกใจพี่เอเลยตลอดเวลาที่คบกันมา แต่เรานัดเจอกับพี่บีครั้งแรกเรากลับมีเซ็กส์กับพี่บีเลย ด้วยความเต็มใจและมีความสุขมาก
หลังจากมีเซ็กส์กันเรากับพี่บีต่างรู้สึกแปลกๆ เหมือนผูกพันกันมากกว่าที่คิด เรานอนกอดกัน คุยกัน ออกไปเล่นน้ำกัน มีเซ็กส์กัน วนเวียนอยู่แบบนี้ตลอดสามวันที่เจอกัน
เรากับพี่บีเป็นคนนิ่งๆ ทั้งคู่ พี่บีไม่เคยเช็คโทรศัพท์เราเลย เราจึงสื่อสารกับพี่เอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่เอไม่รู้เลยว่าเราอยู่กับใครหรือทำอะไร
ถามว่าเรารู้สึกผิดกับพี่เอมั้ย รู้สึกนะ แต่เหมือนเรากำลังหลงพี่บี ศีลธรรม ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีหายไปหมดในตอนนั้น

หลังจากนั้นเราก็นัดเจอไปเที่ยวกับพี่บีอีกหลายครั้ง มีเซ็กส์กันอีกจนไม่ได้นับแล้ว จนครบสองเดือนหลังจากเจอกัน พี่บีก็ขอเราคบอย่างจริงจัง
เราตกลง เพราะไม่รู้จะตอบอะไรได้ เราไม่ได้รักอะไรพี่บี แต่สิ่งที่เราสัมผัสได้คือพี่บีรักเรา
พี่บีพาเราไปเปิดตัวกับครอบครัว กับเพื่อนหลายๆ คน  เราแอบคุยกับเพื่อนพี่บีก็เลยรู้ว่าพี่บีไม่ได้มีแฟนที่คบจริงจังมาสี่ห้าปีแล้ว เราอึ้ง รู้สึกผิด แต่เหมือนกลับตัวไม่ทันแล้ว ได้แต่ปล่อยให้เลยตามเลย
เรามาคิดทีหลังว่าทำไมพี่บีไม่คบใคร  อาจจะเพราะพี่บีเป็นคนแข็งๆ เย็นชา เหมือนไม่สนใจใยดีโลก คือดูเป็นเด็กเรียนที่โตมาทำแต่งาน เรื่องเซ็กส์พี่บีทะนุถนอมเรามาก แต่พี่บีไม่ค่อยเล้าโลม เหมือนมีความต้องการสูงแต่ไม่ค่อยได้ทำกับใครเท่าไหร่  ซึ่งเราเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจจุดนั้น ส่วนผู้หญิงทั่วไปคงรู้สึกไม่ค่อยดี

สามเดือนหลังจากคบกับพี่บี พี่เอก็กลับมา เราอ้อนพี่เอมาก หวานชื่นมาก เหมือนเพิ่งคบกันใหม่ๆ พี่เอเองก็มีความสุข และพอใจกับการเจอกันครั้งนี้  แต่ตอนมีเซ็กส์กันพี่เอก็แปลกใจนิดหน่อยว่าความต้องการของเราสูงขึ้น  
เราลางานอยู่กับพี่เอเกือบอาทิตย์ โดยบอกกับพี่บีว่าเราไม่สบาย
หลังจากพี่เอกลับไป เราก็เจอกับพี่บีอีกหลายครั้ง แต่ไม่บ่อยมากเท่าแรกๆ เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง พี่บีเข้ามาในชีวิตเรามากขึ้น แต่ด้วยความที่ต่างคนต่างเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ เลยไม่มีใครรู้ระแคะระคายว่าเรากำลังคบผู้ชายสองคนพร้อมกัน


เราคบสองคนมาเกือบปี จนเมื่อเดือนก่อน พี่เอบอกกับเราว่า ปลายปีนี้พี่เอจะกลับมาแล้วนะ แล้วคราวหน้า ถ้าเราไม่มีปัญหา แต่งงานกันได้ไหม พี่เอเก็บเงินได้ก้อนใหญ่แล้ว เราออกมาทำงานที่อยู่ประจำ จะได้สร้างครอบครัวกัน

เวลาของเราหยุดนิ่ง ดีใจ เสียใจ ปวดร้าว รู้สึกผิด วนเวียนเต็มไปหมด
เราถามตัวเองว่ารักใครกันแน่ เราบอกได้เลยว่าเรารักพี่เอ แต่เรารักแบบไม่มีความหวัง คือลึกๆ ในใจคิดตลอดเวลาว่าสักวันพี่เอคงทิ้งเราไป แต่พอพี่เอขอแต่งงาน ทุกอย่างมันพลิกกลับ
แล้วที่ผ่านมาเราทำอะไรลงไป เราคบพี่บีเป็นหลักประกันว่าเราจะไม่เคว้งถ้าพี่เอทิ้งเราไป แต่เราเลวขนาดนี้เลยเหรอ
เวลาคุยส่วนตัวกับพี่เอเราใช้คำว่า ผัว-เมีย กัน
กับพี่บีเราก็ใช้คำนั้น
ที่ผ่านมาเราพูดอย่างคล่องปาก ที่ผ่านมาเรามีเซ็กส์อย่างมีความสุข
คนอื่นมองว่าเราเรียบร้อย ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ขรึม การศึกษาดี ทำงานดี แต่เราเลวมาก
เราร้องไห้ออกมา พี่เอคิดว่าเราดีใจ แต่ไม่ใช่ เราเจ็บ

จากวันที่คุยกับพี่เอผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้ว พี่บีก็อยากเจอเรามาก อาทิตย์นี้จะลงมาหาเรา
ตอนนี้เราทำตัวไม่ถูก ให้เราตัดเราใจไม่แข็งพอ เราเพิ่งรู้ว่านรกในใจมันเป็นยังไง แล้วมันก็เป็นนรกที่เราสร้างขึ้นมาเอง โทษใครไม่ได้เลยนอกจากตัวเอง

เราไม่มีที่ระบาย เราไม่กล้าบอกใคร จะด่าเราก็ได้ แต่ขอคำแนะนำให้เราหน่อยเถอะว่าเราควรทำยังไง
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ