สอบถามทั้งผู้ชายและผู้หญิงนะคะ
สมมติ ชาย-หญิง คู่หนึ่งคบกันมา 3 ปี ในฐานะแฟน ทำทุกอย่างเหมือนแฟน เช่น ทานข้าว ดูหนัง เดินห้าง เที่ยวตจว.กัน มีเซ็กส์กัน พูดคุยกันทุกวัน
แต่อีกฝ่ายไม่เคยจะพาไปให้ครอบครัวหรือเพื่อนๆได้พบปะหรือรู้จักเลย ด้วยเหตุผลว่า
...“ขอดูๆกันไปอีกสักพักก่อน ไม่อยากตัดสินใจปุบปับ กลัวว่าถ้าเลิกกันไป อาจเสียหน้าเสียใจ และไม่อยากตอบคำถามใครๆ ว่า อ้าว แฟนไปไหน เลิกกันแล้วเหรอ ฯลฯ อยากรอให้แน่ใจในกันและกันมากกว่านี้ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมก็จะเปิดเผยให้คนรอบข้างได้รู้แน่นอน”
จขกท.เลยสงสัยค่ะ ว่ากรณีนี้ ถือเป็นการให้สถานะ หรือยังคะ?
คือมันแปลกๆว่า ถ้าให้สถานะ ไม่น่าจะงุบงิบให้กันเงียบๆ ไม่พาไปให้ใครในครอบครัวได้รับรู้น่ะค่ะ
แล้วถือว่าการคบกันแบบนี้จริงจังหรือชัดเจนไหมคะ?
ควรจะดูๆกันต่อไป ไม่ใจร้อนวู่วาม ไม่ด่วนตัดสินใจ และควรให้เวลาต่อไปไหมคะ?
การไม่อยากเปิดเผยว่ามีแฟน เพราะกลัวเลิกแล้ว ไม่อยากเงิบ ไม่อยากเสียหน้า ไม่อยากเสียใจ
ใครเคยเจอเหตุผลแบบนี้ไหมคะ?
ให้สถานะว่าแฟน แต่ไม่ได้บอกใครว่าเป็นแฟนกัน ถือว่าเขาจริงจังหรือชัดเจนไหมคะ?
สมมติ ชาย-หญิง คู่หนึ่งคบกันมา 3 ปี ในฐานะแฟน ทำทุกอย่างเหมือนแฟน เช่น ทานข้าว ดูหนัง เดินห้าง เที่ยวตจว.กัน มีเซ็กส์กัน พูดคุยกันทุกวัน
แต่อีกฝ่ายไม่เคยจะพาไปให้ครอบครัวหรือเพื่อนๆได้พบปะหรือรู้จักเลย ด้วยเหตุผลว่า
...“ขอดูๆกันไปอีกสักพักก่อน ไม่อยากตัดสินใจปุบปับ กลัวว่าถ้าเลิกกันไป อาจเสียหน้าเสียใจ และไม่อยากตอบคำถามใครๆ ว่า อ้าว แฟนไปไหน เลิกกันแล้วเหรอ ฯลฯ อยากรอให้แน่ใจในกันและกันมากกว่านี้ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมก็จะเปิดเผยให้คนรอบข้างได้รู้แน่นอน”
จขกท.เลยสงสัยค่ะ ว่ากรณีนี้ ถือเป็นการให้สถานะ หรือยังคะ?
คือมันแปลกๆว่า ถ้าให้สถานะ ไม่น่าจะงุบงิบให้กันเงียบๆ ไม่พาไปให้ใครในครอบครัวได้รับรู้น่ะค่ะ
แล้วถือว่าการคบกันแบบนี้จริงจังหรือชัดเจนไหมคะ?
ควรจะดูๆกันต่อไป ไม่ใจร้อนวู่วาม ไม่ด่วนตัดสินใจ และควรให้เวลาต่อไปไหมคะ?
การไม่อยากเปิดเผยว่ามีแฟน เพราะกลัวเลิกแล้ว ไม่อยากเงิบ ไม่อยากเสียหน้า ไม่อยากเสียใจ
ใครเคยเจอเหตุผลแบบนี้ไหมคะ?