นี่เป็นหนังที่สร้างจากนวนิยายเรื่องแรกของ  Stephen King

เป็นหนังสยองขวัญที่ไม่ได้มีแต่ความบันเทิงแต่อย่างเดียว แต่ได้สะท้อนปัญหาในสังคมไว้ด้วย

แครี่ ไวท์ เด็กสาวที่ต้องเติบโตมากับคุณแม่ที่เคร่งศาสนาจัดและมีปัญหาทางจิต (แสดงโดย จูลี่ แอน มัวร์ แปลกดี ผมเห็นเธอมักแสดงเป็นสตรีมีปัญหาทางจิตหลายเรื่องแล้ว ก่อนนี้ก็ nonstop) แถมยังถูกสังคมในโรงเรียนกลั่นแกล้ง จนเธอกลายเป็นปิศาจขึ้นมา ไม่อยากเล่าเนื้อเรื่องมาก อยากให้ลองดูเอง

หนังสนุกและดูเพลิน ตัวเรื่องกดดันให้เราเครียด สร้างความหวังว่าจะคลี่คลาย แล้วขยี้มันทิ้งในตอนท้าย แม้ว่าจะค่อนข้างตามสูตรเป๊ะๆ แต่ประเด็นว่า "ปิศาจ" นั้นมาจากไหน จริงๆ แล้วสังคมนี่แหละ ที่บีบให้หลายๆ คนกลายเป็นปิศาจขึ้นมา นี่น่าสนใจมากๆ

ผมดูจบแล้ว ลองนึกย้อนว่า นี่แครี่มีพลังจิต เธอจึงเป็นปิศาจชัดๆ เช่นนั้น แต่ลองดูกรณีทั่วไปหละ เช่น เด็กที่ใจแตก เหลวแหลก เกเร ฯลฯ ใช่คนเหล่านี้เราตัดสินไปแล้วว่า พวกเขาเป็นเดนสังคม โอเค จะไม่ถกเถียง ณ ตรงนี้ว่าสังคมตัดสินผิดหรือถูก  แต่หนังทำให้ผมย้อนคิดว่าแล้วก่อนหน้าที่เด็กพวกนี้จะเป็นเดนสังคมหละ? อะไรที่หล่อหลอมพวกเขาขึ้นมาเป็นแบบนี้? ใช่ครอบครัว โรงเรียน สภาพสังคม ฯลฯ มีส่วนร่วมสร้างพวกเขาขึ้นมาด้วยหรือไม่?

พูดอีกแบบคือ เราเองมีส่วนรวมสร้าง "บุคคลที่มีปัญหา" ในสังคมขึ้นมาด้วย ไม่ว่าจะทางตรงเช่นการใช้ความรุนแรง กลั่นแกล้ง ฯลฯ หรือทางอ้อมเช่น การเพิกเฉย ไม่สนใจต่อปัญหา ไม่ใช่เรื่องของเรา ฯลฯ

แม้ว่านิยายเรื่องนี้จะถูกเขียนตั้งแต่ปี 1974 แล้ว แต่ประเด็นของมันก็ยังร่วมสมัยอยู่ดี โดยเฉพาะในสังคมไทยเรา

*************************

กลับมาที่ตัวหนัง หนังดูสนุก แต่เนื้อเรื่องคงไม่ยากเกินคาดเดา อาจจะดูจืดๆ ไปแล้วสำหรับสมัยนี้ แต่ก็ไม่ถึงขั้นน่าเบื่อ การแสดงของจูลี่ แอน มัวร์ (แม่ของนางเอก) ช่วยเอาไว้ได้มาก เรียกว่าน่าสนใจทุกครั้งที่เธอปรากฏในหนัง

บทกระชับ ฉับไว ตามสไตล์ฮอลีวู้ด ทำให้ดูง่ายและบันเทิงดี

IMDB ให้คะแนนไว้เพียง 6.0

ผมว่าก็โอเคหนังมันไม่ได้หนักหน่วง เน้นความเป็นเลิศทางศิลปะภาพยนต์อะไร แต่บางทีเราก็ต้องการหนังแบบนี้แหละ คือดูได้เพลินๆ สนุก แต่ก็มีประเด็นบ้าง ไม่กลวงเปล่าเบาโหวงไปหมด เหมาะสำหรับดูในวันหยุดพักผ่อนครับ