มาเวิ่นเว้อกันค่ะ EP 289

กระทู้สนทนา
กลับมาแล้ว เพิ่งมาถึง ก็เล่นเน็ตเลย แทบขาดใจ กับ 3 วัน นับวันนี้ด้วยก็ 3 แต่จริงๆ ค้างแค่ 2คืน

55+ ไม่รับทราบข่าวสารอัลไลเลย

หมดเปลืองไปกับเรื่องกิน แถมน้ำหนักขึ้นอีก

เพิ่งมาทราบ คุณแม่เอาเครื่อง แอนด๋อย หนูไปเล่นเกมเศรษฐี อ่า เลิกติด hayday แล้วเหรอคะ

แล้วทำไมไม่ใช้อีกเครื่องนึงแทนอ่า เล่นใน Line หนูด้วย คุณแม่บอกออกของลูกไม่เป็น มึนแป๊บ มิน่าละ feed ยาวเป็นหน้ากระดาษ A4

ไปทาน seafood มา อร่อยได้ใจ กลับมาค่อยเบิร์น น้ำหนักขึ้นมาครึ่งโล


เพิ่งนั่งดูฮอร์โมนย้อนหลังไป  เพื่อนสาวถามว่า  ถ้าแม่เราเป็นแบบดาว เราจะทำยังไง

เอ่อ ตอบยาก เพราะขนาดคุณพ่อเราที่เข้มงวดมากตอนเราเด็กๆ ยังไม่ขนาดนี้อ่ะ

ขุ่นแม่น้องดาวเป็นขั้นกว่ามากๆ ถ้าเป็นเราเหรอ อืม ก็คงต้องรอดูตอนโต เรียนจบตรีอ่ะ เพราะที่บ้านเราให้อิสระเต็มที่ชนิดที่อยากไปไหนก็ได้ตอนนั้น แต่ถ้าเรียนจบ หาเงินได้แล้วขุ่นแม่ยังห่วง จะเก็บเงินหนีไปเรียนต่อค่ะ และพอได้เงินมาก็ส่งให้ขุ่นแม่ แต่คงไม่อยู่ใกล้ๆ แบบบ้านเดียวกัน การเลี้ยงลูกมันควรจะเหมือนบูมเมอแรงนะ

หมายถึงในกรณีที่เขาโตระดับนึง บรรลุนิติภาวะแล้ว ถ้ายังเด็กก็ต้องเอาใจใส่นั่นละ

ยิ่งห่างกันยิ่งคิดถึงผูกพัน ยิ่งลากมารัดมากอดมาใกล้ มันยิ่งอึดอัด ความสัมพันธ์ทุกรูปแบบ แม้แต่ในครอบครัว ควรเว้นช่องว่าง เคารพ personal space เราเชื่อแบบนี้ เพราะเราโตมาแบบนี้ แต่เราก็ยังเคารพที่บ้านเหมือนเดิม เขาพูดอะไรเราก็รับฟัง ทำตาม

ไม่จำเป็นต้องพูดเยอะ เห็นบางบ้านบ่นลูก เราฟังแล้วเพลียแทน เป็นเราแกล้งหลับเลยจริงๆ พูดซ้ำๆ เรื่องเดิมๆ จะสอนหรือจะระบาย ถ้าอยากระบายเล่น fb เถอะค่ะ

คำว่ารักไม่ได้หมายความว่า เราต้องมีคนๆนั้นอยู่ในชีวิตตลอดเวลา แค่รู้สึกดีที่ได้นึกถึง เจอกันแล้วเป็นเวลาคุณภาพ มีแต่ความสุข ก็น่าจะพอแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่