เกือบสามสิบปีแล้วครับ แต่ยังรายละเอียดได้หมด
ถ้าระงับโมโหตอนนั้น ไม่ได้คงจะยังอยู่ในคุกน่ะครับ

ผมขับรถเก๋งเก่าๆ (แต่แรง) เปิดไฟเลี้ยวขวาจะเลี้ยวเข้าซอยบ้าน
มีรถกระป๋อสวนมาแล้วจอดขวางปากซอยเพื่อรับคน
ผมเลยเบี่ยงหัวรถออกซ้ายนิดนึง ให้รถที่สวนมาผ่านได้
แก๊งค์มอไซด์ตามหลังมา วิ่งแซงผ่านไป หันมาตะโกนว่า "ไรวะ เปิดไฟขวาเข้าซ้าย"
รถกระป๋อนึกว่า ผมไปด่าอะไรเค้า ดะโกนกลับมา "มีปัญหาอะไร หรือไอ้แว่น" แล้วออกรถไป

วินาทีนั้นผมคิดจะตามไปชนรวบแก๊งค์มอไซด์ เอาแบบชนิดโยนโบว์ลิ่ง
ทันใดนั้นอีกใจก็คิดถึง ...แม่.. ที่คอยอยู่ที่บ้านจะเดือนร้อน
ค่อยๆกลั้นหายใจแล้วเลี้ยวรถเข้าซอย...กลับบ้าน

ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว คงได้ลงหน้าหนึ่งก่อนใครบางคน ว่าชนโดยเจตนาและความโมโห
...คิดถึงตัวเองและคนรอบข้างนะครับ...