มีเรื่องที่ข้องใจมานานมากแล้วอยากจะมาถามสมาชิกทุกคนค่ะ อยากจะถามว่า ระหว่างการมองโลกในแง่ดี กับ หัดมองโลกในแง่ร้าย แบบไหนดีกว่ากันคะ

คือว่าเมื่อก่อนเราเป็นประเภทจะพูดอะไรทำอะไร เราคิดว่าคนอื่นจะไม่คิดร้ายเรา ไม่นินทาเราค่ะ สมมติทำตัวเด่นๆอย่างเช่นแต่งตัว หรือยกมือตอบคำถามที่ครูถาม เพราะอยากมีส่วนร่วมเวลาเรียน ในใจก็จะเฉยๆค่ะ เหมือนว่าเราไม่ได้ทำใครเดือดร้อนนี่นา

แต่ถ้าลองมองแง่ร้าย เอ๊ะ คนอื่นเขาจะมองว่าเราอยากทำตัวเด่น อยากโชว์ ไหมนะ แล้วจะเอาไปนินทาแล้วพาลไม่ชอบเราหรือเปล่า กลายเป็นต้องทำตัวเจี๋ยมเจี้ยม ไม่ทำตัวดีหรือเด่นมากไป จนเวลาจะพูดอะไรระวังไปหมด จนเหมือนเป็นโรคจิตเล็กๆ เบื่อตัวเองมากๆ เพราะติดนิสัยเพื่อนคนนึงมา เขามีพฤติกรรมที่ทำให้เราคอยระวังคำพูดมากขึ้น เพราะเขามักจับผิดคนอื่น ประมาณนี้ค่ะ

เราอยากมีชีวอตที่มีความสุขกว่านี้คือมองโลกในปง่ดี ไม่ต้องคิดเผื่อว่าเราพูดอะไรผิดไปไหม แต่เราก็สับสนอยู่ดีว่าควรทำแบบไหนดีคะ รบกวนถามความคิดเห็นทีนะคะ ^^