เรื่องมีอยู่ว่า คบกันมานาน2ปี ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย ทำตัวให้ไว้ใจตลอด ทุกอย่างเช็คได้ เชื่อใจได้
จนเมื่อ 26มิถุนายน57  21.00 น.อยู่ๆก็ไม่เข้าบ้าน หายไปเฉยๆเลย กลับมาเช้าหลอกเราว่าโดนตำรวจจับ งดใช้โทรศัพท์
ไอ้เราก็พยายามไม่คิดอะไร ก็ได้แต่เช็คไปทาง สน.บ้าง หน้าบ้านที่ตำรวจตั้งด่าน(สะพานปรีดี อยุธยา)
  สุดท้ายก็ความแตก ไม่มีด่านอะไรเลย โรงพักก็ไม่มีประวัติการจับกุมใดๆ
อืม... ได้แต่ถอนหายใจยาวๆ และวันที่จับได้คาหนังคาเขาก็มาถึง สามีสุดที่รัก ไปส่ง ผู้หญิงที่หอพักในหมู่บ้านสินทิวา
ไอ้เราก็ทั้งโกรธ ทั้งแค้น ได้แต่แอบซุ่มอยู่ รอมันส่งเสร็จ เราก็เข้าไปกระชากผู้หญิงคนนั้นไว้
จะตบหรอ...ไม่เลย ยกมือไหว้เขา ขอเขา บอกขอคืนเถอะนะ เราไม่อยากให้ครอบครัวเราพัง
ผู้หญิงคนนันก็ดีนะ ยอมนั่งคุย ทั้งๆที่คอแดงเป็นจ้ำเลย (คงไม่ต้องคิดใช่มั้ยว่าผัวเราไปทำอะไรไว้)
คุยกันถึงทุกอย่างที่สามีเราทำ เรียกได้ว่ารู้เช่นเห็นชาติ เลยลองแกล้งโทรหักหลังมัน
...... เป็นอันว่า เรา ผู้หญิงทั้งคู่ รู้ถึงกำพืดและสันดานที่มันทำ โดยที่มันไม่รู้ตัว
ก่อนหน้านี้สามีสุดที่รักซ้อมเรา ทั้งตบและเตะเรา ที่เราจับได้ว่ามันคุยโทรศัพท์กับคนอื่น
ผู้หญิงคนนั้นคงเห็นสภาพสะบัดสะบอมของฉัน นางจึงเลิกเองโดยที่ไม่ได้ขอร้องใดๆ
ไอ้ความที่รักมัน เป็นเมียมัน เราก็...ให้อภัย ขอแค่ให้มันกลับตัวกลับใจ.........อยู่ได้ไม่กี่วัน มันก็เอาอีก มีอีกคนรึ2สองได้
มันสารภาพกับเราเองเลย ว่าแค่คุย เพื่ออยากได้เงืนมาแบ่งเบาภาระ มาปลดหนี้ปลดสิน!!!
"วุ่นวายเกินไปแล้ว " นี่คือคำพูดที่มันด่าเรา พร้อมทั้งเตะเรามาจนติดผนัง

เรื่องราววนเวียนอยู่แบบนี้ จนในที่สุดเราถึงเอ่ยปาก บอกว่ายอม ยอมให้คุยกับคนอื่น แต่ไม่ต้องเลิกกันได้มั้ย
คิดดูสิ เรายอมขนาดไหน แต่สุดท้ายก็รั้งมันไว้ไม่ได้
ตอนนี้ได้แต่ทำใจ รอ..แล้วก็รอ.. เพราะมันเป็นหนี้พี่เราอยู่2หมื่น  

"""""เราควรจะรอ รึจะก้าวออกไป กับภาระที่มันทิ้งไว้???"""""

**เรื่องราวมันละเอียดจนเขียนเป็นนิยายได้เลยทีเดียวค่ะ