60 วันแล้วที่ไม่มีเธอ..
60 วันที่ไม่ได้ยินเสียง..
60 วันที่ไม่เห็นแม้แต่เงา..

60 วันที่ฉันคิดถึงเธอสุดหัวใจ..
60 วันแล้วคะที่เค้าจากไปอย่างไม่หวนกลับ
คิดทีไรก็อยากให้เป็นแค่ฝัน.. อยากให้วันนั้นไม่มีอยู่จริง
สภาพจิตใจตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว..
ร้องไห้อยู่ทุกวัน แต่ไม่เยอะเท่าตอนแรกแล้วคะ..
ช่วงแรกเสียใจ ทำใจไม่ได้ ไม่ยอมรับความจริง
แต่เวลาผ่านมาสักพัก จากความเสียใจ กลายมาเป็นความคิดถึง..

คิดถึงจังเลย พร่ำบอกกับเค้าทุกวัน..และก็หวังว่าเค้าคงจะรับรู้
บางทีเค้าอาจยืนมองเราอยู่ก็ได้ ทุกครั้งที่เราร้องไห้ เค้าอาจจะโอบกอดเราอยู่..
เมื่อก่อน เคยเป็นคนที่รอเวลา.. รอเวลาที่จะทำ มันถึงเวลาเดี๋ยวก็ทำเอง..
จนวันนี้ .. พึ่งได้รู้ว่า เวลาไม่เคยรอใครจริงๆ

การจากลา คือความเจ็บที่ร้ายแรงที่สุด
แม้แต่คำร่ำลา สักนิด.. ยังไม่มีเลย

การเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยที่ไม่มีนายอีกแล้ว
ชีวิตประจำวันฉันเปลี่ยนไปแล้ว..
จากที่เรา ต้องคอยโทรปลุกนายทุกเช้า
ก่อนจะนอนต้องคอยโทรบอกฝันดีทุกคืน

อายุเรายังน้อย เราต้องเจอคนอีกมากมาย..
แต่ถ้าเราเลือกได้ เราอยากให้นายเป็นคนสุดท้ายของชีวิต..

คิดถึงนายเสมอ หวังว่าชาติหน้านายคงอยู่กับเราได้นานกว่านี้..
ชีวิตต้องเดินต่อไป ..

ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก..คนที่ยังมีคนรักอยู่ รักกันนานๆนะคะ