ขออนุญาตมาคั้ง กท. ให้ห้องนี้อีกทีค่ะ คือเราเพิ่งเริ่มงานร้านอาหารในต่างประเทศเป็นร้านอาหารฝรั่งค่ะ โดนว่าโดนด่าตลอด บางทีเราถามเพราะไม่รู้ เช่น หั่นสลัดแล้วเอาไว้ในตู้เย็นเลยใช่ไหม (บางทีอาจต้องเอาไว้ในครัวเผื่อเชฟจะใช่ทันที) ฮีตอบว่าก็ใช่หน่ะสิ ไม่เอาไว้ในตู้เย็นจะเอาไปไว้ในฮีตเตอร์เหรอ

อย่างวันนี้มีเมนุประจำวัน มีให้เลือก 4 เมนู แต่เค้าไม่ได้บอกเราว่าจานเนื้อกินกับมันฝรั่งชนิดไหน จานปลากินกับชนิดไหน พอเราถามฮีตะคอกใส่เรา

เรารุ้สึกว่าเค้าเป็นคนที่ความอดทนต่ำมาก ขนาดเด็กเสริฟมาเอา อาหารไปเสริฟยังมองหน้าเราเเล้วเอาบุ้ยปากไปทางเชฟแล้วเอานิ้วจิ้มขมับตัวเอง (ความหมายคือ he is crazy อะไรประมาณนั้น)

มีอีกคนที่มายืนยันวันนี้คือ ลูกชาย ลุกชายเชฟทำงานที่ร้านอาหารที่อื่น พอมีเวลาเราเลยถามว่าทำไมไม่ทำงานกับพ่อเธอ เค้าบอกว่าเธอไม่รุ้จริงๆเหรอว่าทำไม ชั้นทำกับพ่อชั้นไม่ได้หรอก เค้าหงุดหงิดง่ายเกิน วันนี้แค่มาช่วยเฉยๆ

แล้วตลอดเวลาที่ลุกชายเค้ามาช่วย งานราบรื่นดีมาก เวลาพ่อเค้าเริ่มวีน(ออเดอร์เยอะ) ลุกชายเค้ามาตบบ่าเราแล้วบอกว่า ไม่เป็นไรมันจะดีเอง

ตอนนี้บอกตรงๆว่าเหนื่อยใจมาก ดีที่เราขอเค้าทำแค่พาร์ทไทม์อาจจะ 20 ชม.ต่อสัปดาห์ แต่เรารู้สึกกดดันมากๆ ทั่งๆที่เราเคยทำงานเสริฟร้านอาหารกับคนจีนมากก่อน เคยฝึกงานร้านอาหารติดดาวมิชลิน ยังไม่กดดันเท่าที่นี่

จากที่บ่นๆมาเราไม่อยากยอมแพ้หรอกค่ะ แต่เราอยากมีวิธีที่จะรับแรงกดดันนั่นยังไง เรื่องฟังหูซ้าน ทะลุหูขวาเรากำลังพยายามอยู่ มันไม่ง่ายเลย เรื่องหางานใหม่เราก็ดูๆอยู่แต่มันไม่ง่ายเลยค่ะ เหนื่อยจริงๆ แค่สองวันนะเนี่ยะ  ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ