พี่ฮะ ผมมาสมัครงานฮะ  ภาพสาวน้อยตรงหน้าฉัน ผมตัดสั้น จนเผยให้เห็นใบหูทั้งสองข้างกับท่าทางทะมัดทะแมงที่พยายามทำให้ดูแมนๆ

มันชั่งขัดตาฉันเหลือทนแต่ใบหน้าเรียวเล็กนั่นดูสวยงามหวานจนขัดกับท่าทางของเธอเอง

“น้องคะพี่ว่า งานนี้คงไม่เหมาะกับน้องมั้งคะ “

“แหม พี่ฮะขอผมลองดูได้มั๊ยฮะ พี่ ผมตกงาน ไม่มีค่าเช่าห้องพึ่งจะถูกเจ้าของบ้านเช่าไล่ออกมาเมื่อวาน
ตอนนี้อาศัยเพื่อนอยู่ เงินกินข้าวแทบจะไม่มี พี่รับผมไว้ก่อนได้มั๊ยฮะ จะให้ผมทำอะไรก้ได้ทั้งนั้น ขอให้ผมได้ทำงานที่นี่นะฮะ”

ทำไมถึงอยากทำงานที่นี่ล่ะคะ?
“แค่ เห็นติดประกาศไว้ว่า หอพักฟรี ข้าวฟรี แค่นี้ก็หรูแล้วฮะ”
"แต่พี่ว่า น้องจะไม่เหมาะนะคะ”
“ไม่เหมาะยังไงฮะ?
“ก็อย่างงี้ไง งานนี้งานบริการ แล้วเรารับแต่ผู้หญิงค่ะ”
“ผมก็ผู้หญิงนะฮะ” ฉันแทบจะขำตกเก้าอี้ “ นี่น้องชื่อเล่นว่าอะไรเราน่ะ?
“เตยฮะ..”
"อ้อ เตย ผู้หญิงน่ะเค้าแทนตัวเองว่าหนู ไม่ใช่ผม และลงท้ายด้วยค่ะ ไม่ใช่ฮะเพราะเวลาคุยกับลูกค้าจะมาผมๆฮะๆไม่ได้หรอกนะ”

“ผมทำได้ฮะ เอ้ย หนูทำได้ค่ะพี่ แหะๆ แต่ขอพูดแค่กับลูกค้าได้มั๊ยฮะ มันขัดปาก"

ท่าทางหนุ่มน้อยกระมิดกระเมี้ยนจนน่าถีบ ไม่รู้ว่าอะไรดลใจ ให้ฉัน นึกท้าทาย อยากสอนมารยาหญิงให้น้องเตย

คงจะด้วยท่าทางกล้าพูดกล้าคิด แต่ดูใสซื่อนั่นกระมัง ฉันเลยรับเตยเข้ามาเป็นแคดดี้ฝึกงาน

ท่ามกลางความหนักใจของหลายๆคน ..มันจะดีเหรอหัวหน้า เดี๋ยวไปเดินกางขาทำนักเลงใส่นายจะยุ่งเอานา

“เอาน่า มีอะไรแปลก ๆใหม่ๆให้ทำไม่ดีเหรอ” ฉันว่าพลางตบไหล่ปื๊ดเบา ๆเป็นการให้กำลังใจ