เรากับแฟนคบกันมา 3 ปี แฟนทำงานเป็นวิศวกรโยธา บริษัทชื่อดังใน กรุงเทพ
เราคบกับแฟนมาตั้งแต่สมัยเรียน  ตั้งแต่แฟนทำงานไม่ค่อยจะมีเวลาว่างให้เลย
เขาต้องทำงานออกไซต์ต่างจังหวัด คือกินนอนที่ไซต์  พอเสร็จไซต์นี้ก็ต้องย้ายไปที่อื่นต่อ
เราเจอกันแค่เดือนละครั้ง เราก็โอเค รับได้ เพื่ออนาคต อดทน รอเขามาตลอด เทศกาลสำคัญก็แทบจะไม่เคยได้ไปในเลย
เพราะเขาบอกงานยุ่ง ลากลับไม่ได้ เราเองก็รู้สึกน้อยใจ อยากไปเที่ยว ดินเนอร์ เหมือนคู่อื่นบ้าง
ช่วงหลังๆเราเองก็เริ่มรู้สึกว่าเขาแปลกไป ก็คิดไปว่าเขาทำงานหนัก คงเหนื่อย ไหนจะต้องเดินทางมาหาเรา
จนครั้งสุดท้ายที่เราเจอแฟน เขาเปลี่ยนไปมาก  ไม่ว่าเราจะทำอะไร เขาก็ชอบตะคอกใส่เรา ไม่ว่าเราจะทำอะไรเขาก็เริ่มไม่สนใจ เราเองก็เริ่มกลัว เขามีใครหรือป่าว เขาก็บอกไม่มี เขาไม่ค่อยว่าง

พอเขากลับไปทำงาน  เรากับแฟนจะคุยโทรศัพท์กันแค่วันล่ะไม่กี่ครั้ง คือเที่ยงและเย็นก่อนนอน  บางวันก็คุยแค่ก่อนนอนแทบจะไม่ถึง 5 นาที เพราะเราเองก็ทำงาน ต้องรีบนอน  เขาเริ่มไม่โทรหาเราตอนเที่ยง เราโทรไปเขาก็บอกนอนกลางวันช่วงเที่ยง
อืม เราก็เห็นใจ เพราะแฟนเราเลิกงาน 4-5 ทุ่มทุกวัน  และต้องตื่นไปทำงาน 7-8 แปดโมงเช้าทุกวัน  ตั้งแต่ที่เขาไปทำงานเขาก็บอกเราแบบนี้ตลอด เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะโกหกไหม เขาบอกงานเร่ง งานยุ่ง ต้องเสร็จก่อนจะส่งงาน  แฟนเราทำงานที่บริษัทนี้ได้ 2 ปี ตลอดที่คุยกันจะเป็นแบบนี้ตลอด เราก็อดทน รอคุยกับเขาหลังเลิกงาน ง่วงนอนแค่ไหนก็รอคุย แต่พอเขากลับมาถึงห้องคุยกับเราไม่ถึง 2 นาทีหรอก เขาก็หลับ หลับโดยทีไม่ได้บอกอะไรเราเลย เขาก็เป็นแบบนี้บ่อยๆ เราก็เริ่มงอล ทำไมไม่มีเวลาให้เราบ้าง ทั้งที่เราเองก็รอคุย มีบางวันที่เราไม่โทหาเขา เขาก็ไม่คิดจะโทรหาเรา เราเลยลองโทรไปเชค คือคิดว่าเขานอนแล้ว ไม่ใช่เลย เขาดูละครดูหนัง แต่คุยกับเราเขาง่วง  เราก็ อืม ไม่เป็นไร เปลี่ยนเวลาโทร แฟนเราเขาจะพักทานข้าวเย็นประมาณ  ห้าโมงเย็น  เราก็โทรหา เขาบอกออกมาตีกอล์ฟ กับรุ่นพี่ เราก็ อึ้ง ! ไปไหนมาไหนไม่บอกเราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ เขาก็อืมๆ คราวหลังจะบอก หลังๆทุกวันเขาไปตีกอล์ฟทุกวัน โดยที่ ไม่บอกเราสักวัน คือเราต้องโทรหาเองถึงจะรู้ เราก็เริ่มคุยกับเขาว่าเราไม่เคยว่าอะไรเลยนะ จะไปไหนมาไหนทำมั่ยไม่บอกกันบ้าง เห็นเป็นแฟนอยู่มั่ย แค่ไกลกันเราก็เหนื่อยแล้วนะ
เขาก็บอกจะหาเรื่องทะเลาะใช่มั่ย แค่นี้แหละ เขาก็ว่าง คือเวลาที่เราทะเลาะกัน เรายังไม่ได้พูดอะไรหรอก เขาก็จะพูดแบบนี้ตลอดคือ จะหาเรื่องทะเลาะใช่มั่ย ??? จนเราเองก็ น้อยใจ

จนในที่สุดวันครบรอบสามปี ของเรามาถึง เราก็ถามทำมั่ยช่วงนี้ไม่โทรหา เขาก็บอกเราเบื่อๆ ลองห่างกันดูมั่ย ?? เราก็อึ้ง เราทำอะไรผิด เขาก็บอกไม่มีอะไรมาก อยากดัดนิสัยเรา เราเป็นเด็ก อยากให้เราเป็นผู้ใหญ่ ถ้า 4 เดือนที่เราห่างกัน เราไม่มีคัย ทนได้ เขาจะกลับมาคบกับเราเหมือนเดิม  วินาทีนั้นเราสะอึก !!! จนพูดไม่ออก วางสายจากเขาเราก็ร้องไห้ ได้แต่ถามว่าเราทำอะไรผิด เขาก็บอกไม่ใช่เขาไม่รัก แค่อยากให้เราเป็นผู้ใหญ่ เราทำใจอยู่หลายวัน  จนตอบตกลงโอเค เราจะรอเขา 4 เดือน

จากวันนั้น เราก้คุยกันบ้าง แต่น้อยกว่าเดิม ไม่ว่าเราจะทำอะไร เขาก็ไม่สนใจ เราเองก็พยายามไม่โทรหาเขา ทุกครั้งที่เราโทรหาเขาก็จะถามมีไรมั่ย ?? คือพูดแข็งๆ เราเองก็กลับมาร้องไห้ แต่ต้องอดทนเพราะเรารักเขา จนผ่านมาเกือบ 2 เดือน วันนั้นเราเลยโทรหาเขา ถามเขาว่าคิดถึง เราบ้างมั่ย เขาก็ตอบไม่รู้  รักเราอยู่มั่ย เขาก็ตอบไม่รู้ ห่างกันแบบนี้รู้สึกดีใช่มั่ย เขาก็บอกเราเฉยๆ  เราก็เลยถามไปว่า ไม่รักแล้ว จะบอกให้รอทำมั่ย ทำมั่ยไม่พูดตรงๆ เขาบอกเราว่าเขาไม่เคยบอกเราให้รอเลยนะ เราก็ถามว่าที่บอกให้รอ 4 เดือน นี้คืออะไร ทำมั่ยไม่พูดตรงๆ เขาบอกจะบอกเราทุกอย่าง เขารู้ว่าเราเสียใจ ยังไม่อยากบอกอะไรตอนนี้  เราร้องไห้ จนพูดไม่รู้เรื่อง คืออึ้ง ! และเสียใจมาก เขาทำร้ายจิตใจเรามาก เราถามเขาว่าเราทำอะไรผิด ที่ผ่านมา 3 ปี มันไม่มีความหมายเลยหรอ ไม่เคยรักเราเลยหรอ เขาบอกรัก แต่ตอนนี้ไม่รู้ เขาบอกเราเป็นคนดี ดีมาก ดีกับเขามากๆ เขาบอกเราดีเกินไป !!!!! เขามันไม่ดีเอง วินาทีนั้นเราพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้และก็วางสายไป......

***** ได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราทำผิดอะไร ตลอดที่คบกันมาเราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีคนอื่น เลย เขาไม่มีเวลาให้เราก็อดทนและรอเขามาตลอด นี้หรอ ผลตอบแทนของการเป็นคนดี !!!!!!!


# ขอโทษด้วยนะค่ะ หากกระทู้ของเรากระทบต่อวิศวกรดี ๆ  ^^