เราเป็นคนนึงค่ะที่ชอบจดจำเรื่องราว เรากับแฟนคบกันมานาน
มีความทรงจำมากมายทั้งทุกข์และสุข เราอยากจะบันทึกมันเอาไว้แล้วก็ความรู้สึกของเราหลายๆอย่าง
ไว้ให้แฟนอ่านค่ะ เห็นหลายคน ก็ใช้วิธีการเขียนไดอารี่ บันทึกความรู้สึกของตัวเองและเรื่องราวทุกอย่างเอาำว้ในสมุดไดอารี่
พอถึงวันสำคัญก็จะเอาไปให้แฟนได้อ่านค่ะ
แต่เราเป็นคนนึงที่ไม่ค่อยมีเวลาเขียนบวกกับขีเกียจด้วย แฮ่ะๆ
เขียนได้ไม่กี่หน้าก็เลิกเขียน แต่บางความรู้สึกมันก็อยากเก็บไว้ เป็นความทรงจำ ถึงเวลาเขาได้อ่านมันก็เหมือนได้ย้อนความทรงจำดีๆพร้อมกับความรู้สึกของเรา บางครั้งบางเรื่องเขาอาจไม้เคยรู้
ช่วงนั้นเราไปดูหนังเรื่องไทม์ไลน์ นางเอกบันทึกเรื่องราวไว้ในเฟสบุ๊ค แล้วแอดไปหาพระเอก กว่าพระเอกจะรู้ก็สายไปแล้ว
แต่ที่เราจะทำมันก็คือไดอารี่ แต่แค่บันทึกมันลงไปในเฟสบุ๊คที่สมัครขึ้นมาใหม่ แล้วก็บันทึกเรื่องราว ความรู้สึกของเราลงไป เราเลือกใช้อันนี้เพราะมันสามารถเก็บวีดีโอได้ด้วย
แล้วพอถึงวันสำคัญหรือวันที่พร้อมจะให้แฟน ค่อยแอดไปหาแฟนค่ะ
อยากทราบว่ามีใครทำเหมือนกันไหมคะ แล้วคิดว่าทำแบบนี้จะดีหรือเปล่าคะ ถ้าใช้เฟสแทน
บันทึกความทรงจำของเรา ไว้ในเฟสบุ๊คแทนเขียนสมุดไดอารี่
มีความทรงจำมากมายทั้งทุกข์และสุข เราอยากจะบันทึกมันเอาไว้แล้วก็ความรู้สึกของเราหลายๆอย่าง
ไว้ให้แฟนอ่านค่ะ เห็นหลายคน ก็ใช้วิธีการเขียนไดอารี่ บันทึกความรู้สึกของตัวเองและเรื่องราวทุกอย่างเอาำว้ในสมุดไดอารี่
พอถึงวันสำคัญก็จะเอาไปให้แฟนได้อ่านค่ะ
แต่เราเป็นคนนึงที่ไม่ค่อยมีเวลาเขียนบวกกับขีเกียจด้วย แฮ่ะๆ
เขียนได้ไม่กี่หน้าก็เลิกเขียน แต่บางความรู้สึกมันก็อยากเก็บไว้ เป็นความทรงจำ ถึงเวลาเขาได้อ่านมันก็เหมือนได้ย้อนความทรงจำดีๆพร้อมกับความรู้สึกของเรา บางครั้งบางเรื่องเขาอาจไม้เคยรู้
ช่วงนั้นเราไปดูหนังเรื่องไทม์ไลน์ นางเอกบันทึกเรื่องราวไว้ในเฟสบุ๊ค แล้วแอดไปหาพระเอก กว่าพระเอกจะรู้ก็สายไปแล้ว
แต่ที่เราจะทำมันก็คือไดอารี่ แต่แค่บันทึกมันลงไปในเฟสบุ๊คที่สมัครขึ้นมาใหม่ แล้วก็บันทึกเรื่องราว ความรู้สึกของเราลงไป เราเลือกใช้อันนี้เพราะมันสามารถเก็บวีดีโอได้ด้วย
แล้วพอถึงวันสำคัญหรือวันที่พร้อมจะให้แฟน ค่อยแอดไปหาแฟนค่ะ
อยากทราบว่ามีใครทำเหมือนกันไหมคะ แล้วคิดว่าทำแบบนี้จะดีหรือเปล่าคะ ถ้าใช้เฟสแทน