พิ่งกลับมาสดๆร้อนๆ ไปทานบุฟเฟ่ต์อาหารญี่ปุ่นมา สั่งดะยกเว้นซาชิมิ

ตอนแรกจะชวนคุณแม่ค้างที่บ้าน คุณพ่อด้วย แต่พรุ่งนี้คุณแม่ต้องสอนเด็ก

ตอนขับรถกลับ รู้สึกปวดต้นคอ เกร็งมาก แต่คิดว่าไม่เท่าไร คิดว่านั่งหน้าจอนาน สุดท้ายเริ่มปวดลงกลางหัว เลยแวะหาหมอ คุณหมอบอกว่า

ให้ยาคลายกล้ามเนื้อมาก่อน ถ้า 3 วันไม่หาย ค่อยมาใหม่ มา x-ray

ถามว่ามันหนักเหรอคะ คุณหมอบอกว่า ยังไม่รู้ว่าหนักมั้ย ต้องตรวจให้ละเอียด มันเป็นได้หลายอย่าง ตั้งแต่กล้ามเนื้อตึงเพราะเครียด ยันกระดูกคอเคลื่อนทับหลอดเลือด ว้าก อันหลังโหดไปนะ

แต่ยังไงก็ยังอยู่หน้าจออยู่ดี ทำงานด้วย แต่ว่า นอนเล่น อยู่บนเก้าอี้ปรับ

วันนี้งด exercise

มาดึกเพราะสนอง need ตัวเอง อยากเล่นเน็ตทั้งๆ ที่คอเดี้ยง แต่คืนนี้คงนอนเร็ว


ตอนคุณแม่เห็นของขวัญ surprise ท่านดีใจมาก กอดเราและบอกว่า ลูกช่างรู้ใจแม่จริงๆ ว่าแต่ จะแบ่งไปใช้มั้ย

เอ่อ คงยังไม่จำเป็นค่ะ ผิวหนูยังไม่ถึงขั้นนั้น รอไว้แก่ค่อยว่ากัน

ส่วนตัวไม่ค่อยพึ่ง skin care เพราะขี้เกียจและจำไม่ค่อยได้ว่าใช้ตัวไหนก่อนหลัง ถ้าผิวมีปัญหาหนักๆ ก็หาหมอเลย


พูดถึงยาคลายกล้ามเนื้อ เราพึ่งทราบว่า ลอร์ด วอร์เดอร์มอร์ เคยทานมันสมัยที่ทำงานใหม่ๆ ด้วย หวาา ข้อมูลน่าทึ่ง

เล่นเอาเกือบแย่ ต้องหามส่ง รพ กลางดึก แพ้ยามั้ย ไม่แพ้ ถามว่าตั้งใจฆ่าตัวตายมั้ย ก็ไม่อีกละ เรื่องนั้นไม่มีวันทำหรอก คนประเภทนี้

เพียงแต่ อาจจะเครียดจนอยากพักผ่อน พี่ท่านเลยจัด ยาคลายกล้ามเนื้อ 5 เม็ด+ ยาแก้ปวดอีก 2 เม็ด+ ยานอนหลับ 2 เม็ด โอ จอร์จ

แต่ไม่ได้สภาพหลอนประเภทน้ำลายฟูมปากไรงี้นะ ก็เบลอๆ ลอยๆ เหมือนคนจะหลับ  รุ่นน้องเราเล่าให้ฟัง

ขอความเห็นใจให้พี่แกอีกสิอีแบ๊ว อย่าหวังเลย พฤติกรรมแบบนี้ไม่น่าสงสารแม้แต่นิดเดียว seek  for attention ฝุดๆ


อาจจะมองว่าไม่เห็นใจ ไม่สงสารคนทุกข์ยาก ยอมรับ เพราะคนๆนี้ ไม่ได้น่าสงสารเลย เหมือนงูพิษทำร้ายคนอื่นตลอดเวลา

เทียบกับที่เพื่อนเรา ต้องโดนฤทธิ์มัน เทียบกันไม่ติดด้วยซ้ำ

เราไม่ได้เป็นนางฟ้า จิตใจงดงาม ถึงขั้นสงสารคนประเภทนี้หรอกนะ แต่แค่ สงสารซินดี้เพื่อนเรา ที่เป็นเพื่อนมันด้วย

คนบางคน ก็เกิดมาเพื่อทำให้คนอื่นทุกข์ใจตลอดเวลา อยากใช้คำนี้มาก เอ่อ ทำเค้กแบบนี้ไปส่งให้วันเกิดคุณดีมั้ย




รอวันที่คุณไปเรียนต่อนะ ชีวิตทุกคนจะได้พ้นทุกข์สักที ไม่ต้องกลัวหรอกว่าจะเสียงาน เสียอะไรบลาๆ เพราะงานคุณ มีคนทำได้ดี และเด่นกว่านี้เยอะ

คุณจะอยู่ หรือหายไปในวินาทีนี้ ฉันว่า มันก็มีค่าเท่ากัน ไม่ต่าง แบ๊วทำได้ดีกว่าคุณด้วย นิสัยดี วุฒิภาวะสูง อดทนอดกลั้น  สุภาพเรียบร้อย

และที่สำคัญ จริงใจ ไม่เสแสร้ง ถึงจะรั่วๆ ต๊องๆ ไปบ้างก็เถอะ ก็ยังดีกว่าพวก Ego สูง บ้าอำนาจ หลงตัวเองไปวันๆ แบบคุณ

ไม่อยากเปรียบเทียบให้เสียความรู้สึกนะ แต่คุณดีได้ไม่เท่าเศษเสี้ยวของน้องชายคุณเลยด้วยซ้ำ

ฉันเซ็ง เพราะแม้แต่วันนี้ที่ฉลองวันเกิดกับคุณแม่กับที่บ้าน ท่านก็ยังพูดให้ฉันทำดีกับคุณ ไปเป่าหูอะไรที่บ้านฉัน  สร้างภาพเก่งนักนะ

จะหาพวกเหรอ นิสัย..


ปล.เพชรแท้ก็คือเพชรแท้ ก้อนกรวดก็คือก้อนกรวด ถึงจะพยายามเปลี่ยนแปลงให้เหมือนเพชรแค่ไหน มันก็ไม่ใช่เพชร เป็นก้อนกรวดอยู่วันยังค่ำ

ไอ้เพชรเสิ่นเจิ้นเอ๊ย