เพราะคุณไม่ทราบว่ามีสังคมอื่นในโลกนี้อย่างเช่นสังคมในยุโรปหรือญี่ปุ่นที่คนส่วนใหญ่เกือบทั้งประเทศมีอยู่มีกินในระดับไม่ห่างกันมาก

สังคมอื่นเกือบทุกครอบครัวมีรถยนต์อย่างน้อยหนึ่งคันไว้เป็นพาหนะสำหรับไปเที่ยวพักผ่อนวันหยุดหรือใช้ทำธุระ

ไม่อย่างนั้นก็มีขนส่งมวลชนชั้นดีเช่นรถไฟหรือรถเมล์ติดแอร์ ไว้บริการจากหมู่บ้านเข้าในเมืองทุกๆครึ่งหรือหนึ่งชั่วโมง

(ในฐานะคนบ้านนอกเหมือนกันเชื่อว่าคุณก็คงเคยเห็นขนส่งมวลชนบ้านนอกเรา ที่เป็นรถสองแถวเหม็นๆพังๆ วิ่งตามถนนฝุ่นตลบ

ลูกเล็กเด็กแดงคนเฒ่าคนแก่จะขึ้นทีต้องปีนขึ้นลงลำบาก และไม่ต้องพูดถึงคนพิการหรือคนนั่งรถเข็นเลย

พวกนี้ไม่มีวันได้เห็นโลกภายนอกถ้าไม่ใช่คนมีตังค์)

นอกจากนี้ลูกคนรวยในสังคมที่เจริญแล้วต้องดิ้นรนทำมาหากินเพราะเค้าต้องเสียภาษีมรดกและภาษีที่ดินในราคาที่สูงลิ่ว

คนรวยมีบ้านหลังที่สองหรือมีที่ดินเปล่าต้องเสียภาษีที่ดินในราคาสูงมากจนไม่มีใครกล้าซื้อที่ดินเก็บไว้ทิ้งๆขว้างๆปล่อยรกร้าง

ต่างจากบ้านเราที่ใครมีเงินก็รวยเอาๆกว้านซื้อทุกอย่างเก็บไว้ให้ลูกหลานเฉพาะตระกูลตัวเองเพราะไม่ต้องเสียภาษีอะไรเลย

คนจนยิ่งจนคนรวยยิ่งรวยขึ้นๆไปอีก

ที่ญี่ปุ่นคุณคงเคยได้ยินข่าวเมื่อสองสามปีก่อนที่สมเด็จพระจักรพรรดินีของญี่ปุ่นต้องยกบ้านพร้อมที่ดินของท่านให้หลวงเอาไปสร้างสวนสาธารณะ

ทั้งๆที่ชาวบ้านแถวนั้นออกมาชุมนุมคัดค้านขอให้คงไว้เพื่อทำเป็นพิพิธภัณฑ์

แต่เนื่องจากท่านไม่มีเงินจ่ายค่าภาษีซึ่งมูลค่าสูงเกินครึ่งของราคาที่ดินและบ้าน ท่านเลยให้หลวงยึดไปซะ

และหลวงก็ทำลายบ้านสร้างสนามเด็กเล่นจริงๆ (และก็เป็นสนามเด็กเล่นธรรมดาๆไม่มีเฉลิมพระเกียรติพระยศอะไรต่อท้ายเพราะมันเป็นของหลวง)

คนรวยมากๆในสังคมที่เจริญแล้วเค้าถูกกฎระเบียบที่เปี่ยมด้วยคุณธรรมของสังคมวางกรอบให้ไม่ละโมบโลภมาก

ให้รู้จักแบ่งปันเผื่อแผ่ให้คนอื่นๆในสังคม ไม่ใช่จะฮุบเอาทรัพยากรของสังคมไปไว้กับตัวเองเพียงฝ่ายเดียว

อนึ่งในงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่จุฬาเคยทำระบุว่า คนไทยทั้งประเทศมีทรัพยากรในสังคมร่วมกันแค่ 20%

อีก 80% อยู่ในมือของกลุ่มตระกูลคนรวยระดับชนชั้นปกครองทั้งสิ้น....

ดิฉันอยากให้คุณเจ้าของกระทู้ออกไปเที่ยวต่างประเทศไปดูสังคมที่เจริญแล้วบ้าง

แล้วคุณจะทราบว่าสังคมไทยเป็นสังคมที่คนเอาเปรียบกันอย่างน่าเศร้าสลดแค่ไหน

แต่ที่เศร้ากว่าก็คือ คนชั้นกลางระดับล่างถึงสูง ไม่เคยตระหนักถึงเรื่องนี้เลย

และพยายามสนับสนุนการเอารัดเอาเปรียบหรือไม่ก็เพิกเฉยไปไม่อนาทรร้อนใจ

คุณเจ้าของกระทู้เองก็เป็นหนึ่งในนั้น