ก็น่าจะรู้ว่าถ้าลงไปอยุ่ตรงนี้จะทำให้เกิดสงคราม แล้วมันก็เกิดจริงๆ หรือเขาไม่รู้ ยังไงก็ต้องรู้ผมว่า เพราะตอนประกาศสงครามก็คงรู้แต่ไม่ถอย
ไม่หนี จะสู้กับอีกหลายชาติอิสลามที่จะรุมกินโตะ ยังไงก็จะอยุ่ให้ได้ แล้วพอชนะได้พื้นที่ก็น่าจะรู้ว่าต้องมีกลุ่มก่อการร้าย ก็ยังจะเอาตรงนี้ จะอยู่ตรงนี้ให้ได้
ชนะแล้วได้พื้นที่ไป ประชากรปาเลสไตน์ที่ไม่มีที่อยู่จะทำยังไง ประชากรปาเลสไตน์ต้องไปหาพื้นที่อยู่ใหม่งั้นเหลอ ถามจริงใครมันจะไปยอม
บ้านก็ไม่มีอยู่ ความแค้นที่ญาติตายไปอีก สุดท้ายก็กลายเป็นกลุ่มก่อการร้าย

ถ้าอิสราเอลอยากทำให้สงครามสงบไม่เกิดก่อการร้าย อิสราเอลน่าจะให้ทั้งสองเชื้อชาติอยู่อย่างกลมกลืนมากกว่าไม่ใช่แบ่งเขตแบบนี้ แบ่งเขตแบบนี้
ก็เกิดดูแลไม่เท่าเทียม ไม่ใช่สิเหมือนขับไล่ออกไปเลยมากกว่าเหมือนจะให้ประเทศมีแต่ชาวยิวที่เหลือออกไปแบบนี้มันก็เป็นแบบนี้ เอาพื้นที่เขาไป
พื้นที่ที่เขาเคยอยู่ไป แล้วยังขับไล่เขาออกไปมันก็ไม่จบหรอก ถ้าอยู่ร่วมกันได้ มีความเท่าเทียมกัน ทั้งสองเชื้อชาติทำงานโดยไม่มีการกีดกันตำแหน่ง
นายกก็เป็นได้ทั้งสองฝ่ายแต่ก็ต้องดูแลเท่าเทียมกัน จริงๆก็ไม่ต้องแบ่งฝักแบ่งฝ่าย แบบว่าเห็นเป็นคนเหมือนๆกันไม่มีแบ่งแยกเชื้อชาติ

ถ้าผู้ก่อการร้ายจะลงมือมันจะเป็นการโดนทั้งสองฝ่ายเจ็บทั้งสองเชื้อชาติ ก็จะไม่เกิดความรู้สึกว่ามันทำเราเราทำมัน และจะเห็นใจซึ่งกันและกัน
แล้วทั้งสองฝ่ายจะลงความเคียคแค้นไปที่ผู้ก่อการร้ายอย่างเดียว เพราะ ผู้ก่อการร้าย ทำคนเดียว
อาวุธใหญ่ๆก็ยิงไม่ได้เพราะพื้นทีทั้งหมดมีการดูแลโดยรัฐบาล โดยตำรวจเข้มงวด คราวนี้็เหลือลักพาตัวอันนี้ก็จับเป็นรายบุคคล
ถ้ามีการลักพาตัวไปอีกฝั้งลักพาตัวมา มันก็แค่นั้น มันก็คงจะไม่มีจรวดยิงแบบนี้เพราะอาวุธใหญ่ๆไม่มีในประเทศ ถ้าจะยิ่งต้องยิ่งจากนอกก็โดนโดม
คุมกันไว้ทั้งสองเชื้อชาติก็จะไม่มีคนตายเลยก็จะไม่เป็นเรื่องใหญ่ตายนับร้อย
ก็จะมีเพียงแค่จับผู้ร้ายทั้งสองฝ่ายที่ทำผิด ดำเนินคดีตามกฎหมายเท่าเทียมกัน

แต่ตอนนี้เหมือนจะทำให้เกิดแต่ คำว่า มันทำเรา เราต้องไปทำมัน ทั้งสองฝ่าย เหมือนจะ เห็นกันไม่ใช่คนแล้วอะนะ แต่ก็นะคงไม่ใช่ทุกคนที่คิดแบบนี้