ฉันยืมล็อกอินน้องเค้ามาโพส เพราะไม่เคยมีล็อกอินกับพันทิพ
ขอเล่าเรื่องนี้ให้เป็นอุธาหรณ์ของความรัก
เพราะคนที่ดีที่สุด ตลอดมา อาจจะไม่ใช่สามีของเราตลอดไป

ฉันเป็นสาวเหนือ หน้าตาพอดูได้ มาเรียนคณะพยาบาลที่มหาลัยทางใต้
ที่นี่ทำให้ฉันได้พบกับหนุ่มใต้ รุ่นพี่คณะวิศวะ แก่กว่าฉันหนึ่งปี
ด้วยความเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่เคยมาที่ใต้ จึงทำให้การใช้ชีวิตที่นี่ค่อนข้างอึดอัด
ทั้งอาหารและภาษา และการเครียดจากการเรียน
แต่พี่วิศวะคนนี้ ฉันขอเรียกเค้าว่า พี่เอ นะคะ
ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
พี่เอเป็นเด็กใต้ เป็นรุ่นพี่ของเพื่อนรูมเมทฉัน
รูมเมทฉันเป็นทอม อยู่วิศวะด้วย เป็นน้องจังหวัดเดียวกับพี่เอ
พี่เอชวนไปกินเหล้ากันบ่อยๆ
เค้าเป็นคนสุภาพ เอาใจทุกคน รวมทั้งฉันด้วย
แต่ที่พิเศษกว่าใคร คือเค้าอาสามารับฉันไปกินข้าวทุกเย็น
ใช่ค่ะ เค้าจีบฉัน และฉันก็ชอบเค้าเข้าจังๆ
สุดท้ายเราก็เป็นแฟนกัน จนเค้าเรียนจบ
เค้าได้ทำงานสายการบิน แต่อยู๋กราวน์
เค้าก็ยังมารับมาส่งฉันตอนปีสี่
ฉันมีความสุขมาก เพราะเค้าดีกับฉันเหลือเกิน
ถึงแม้เค้าจะไม่มีรถยนต์ แต่การซ้อนท้ายมอไซค์ไปกินข้าวแกงทุกวัน
ทำให้ฉันคิดว่า ผู้ชายคนนี้นี่แหละ ที่ฉันจะรักสุดหัวใจ ไปจนแก่เฒ่า