ผมแค่อยากมาแชร์ประสบการณ์และขอความคิดเห็นน่ะครับ เพราะตอนนี้ไม่รู้จะแก้ปัญหาชีวิตรักของตัวเองยังไงละ!
ท้าวความก่อนนะครับ ผมคบกับแฟนมาปีกว่าๆละ ตอนแรกเราไม่ได้อยู่ด้วยกันครับ เพราะผมค่อนข้างเป็นคนชอบเที่ยวติดเพื่อนเจ้าชู้เลยยังไม่อยากจะสละช่วงเวลาสบายๆไป จนผมมาเจอแฟนคนนี้ละครับ เป็นช่วงที่ผมอยากหยุดอยากเป็นคนดีสักที 5555 เกิดมายี่สิบกว่าปีเพิ่งจะมาอยากเป็นคนดี ก็คุยกันตัดสินใจคบกันครับ ช่วงแรกๆก็โอเค แฮปปี้รักกันดี คบกันจนประมาณหกเดือนได้ เราเลยตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันที่บ้านผม ก็ดีครับเขาก็ดูแลบ้านเธอไม่ได้ทำงานนะฮะ ส่วนผมก็ไปทำงาน (ผมอายุ25นะครับ) ทุกอย่างดูจะราบรื่นดี แต่นานวันเข้าผมเพิ่งสังเกตุตัวเองว่าผมแทบไม่ได้เจอเพื่อนเลย เช้าทำงานเย็นกลับบ้านอย่างงี้ทุกวัน ผมก็เลยนัดกับเพื่อนๆกันว่าไปกินเหล้ากัน เพื่อนมันก็แซวๆแหละครับว่าแบบ "กูนึกว่าจะติดเมียจนลืมเพื่อนแล้วนะเนี่ย" อย่างที่บอกอะครับ ผมเป็นคนชอบเที่ยวมากติดเพื่อนไม่ค่อยจะอยู่บ้านแต่มากับคนนี้ผมเปลี่ยนไปมากจริงๆ พอถึงวันนัดกันก็เกิดเหตุเลยครับ คือแฟนผมงอน ทำไมไปไม่ชวนเขาทำไมทิ้งเขาไว้คนเดียวที่บ้าน ผมก็อ่าวโอเคๆไม่อยากให้เรื่องยาวเลยให้เขาออกมาด้วย หลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนครับ เธอเริ่มจะงอนมากขึ้นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจดูแลเขาน้อยลงเลยสักนิด ใครที่ทำงานแล้วน่าจะเข้าใจนะฮะว่าแบบเราทำงานมาทั้งวันเราก็อยากเจอเพื่อนบ้างสังสรรค์บ้างตามประสาผู้ชายแล้วผมก็ยังไม่แก่สักเท่าไหร่ด้วย จะให้วันๆอยู่แต่กับแฟนมันก็ไม่ใช่ละ แต่ผมก็ไม่กล้าพูดออกไป ผมเกรงใจเขาครับผมกลัวเขาจะคิดมาก เวลาเพื่อนนัดไปเที่ยวไปกินเหล้าผมก็ต้องเอาแฟนไปตลอด ไม่ใช่ไม่ชอบนะเออมันก็ได้แหละ แต่บางทีผมก็อยากไปสนุกสนานพูดจาปากหมาหน้าม่อเฮฮาในเรื่องที่แฟนไม่ต้องมารับรู้บ้างอะครับ เพราะเรื่องพวกนี้มันทำให้ผมอึดอัดจนไม่รู้จะหาทางออกยังไงดี จากรักกันดีๆทำไรสนุกๆด้วยกันมันก็เริ่มเปลี่ยนไป วันไหนดีก็ดีเลยนะฮะหวานชื่นแต่วันไหนสะกิดต่อมคุณเธอเข้าไปละก็เป็นเรื่องเลยละครับ ปัญหาพวกนี้มันเพราะอะไรครับ เพราะเราอยู่ด้วยกันมากไปจนไม่มีที่ว่างให้กันหรอ ผมพอเข้าใจนะว่าเพราะเราอยู่ด้วยกันแล้วแฟนผมก็ไม่ได้ทำงานจึงทำให้ผมทิ้งเธอไม่ได้ แต่ถ้าวันไหนผมอยากไปคนเดียวแล้วทิ้งเธอไว้ที่บ้านมันก็ไม่โอเคสำหรับเราทั้งคู่ ผมไม่ได้ไม่รักเธอเลยนะ แต่ผมกลัวไปอย่างงี้เรื่อยๆผมจะเบื่อ ผมกลัวตัวผมเองไปคุยกับคนอื่น ซึ่งผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจ ผมควรจะแก้ปัญหายังไงดีให้มันออกมาโอเค ไม่มีปากเสียงกัน ผมตื้อมากครับตอนนี้ ขอโทษนะครับที่พิมพ์มายาวไปหน่อยพอดีมันอัดอั้นมากครับไม่รู้จะปรึกษาใครดี 55555
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะครับ ขอบคุณมากครับ ^^
คุณเคยอยู่กับแฟนนานจนเป็นแบบนี้มั้ย?
ท้าวความก่อนนะครับ ผมคบกับแฟนมาปีกว่าๆละ ตอนแรกเราไม่ได้อยู่ด้วยกันครับ เพราะผมค่อนข้างเป็นคนชอบเที่ยวติดเพื่อนเจ้าชู้เลยยังไม่อยากจะสละช่วงเวลาสบายๆไป จนผมมาเจอแฟนคนนี้ละครับ เป็นช่วงที่ผมอยากหยุดอยากเป็นคนดีสักที 5555 เกิดมายี่สิบกว่าปีเพิ่งจะมาอยากเป็นคนดี ก็คุยกันตัดสินใจคบกันครับ ช่วงแรกๆก็โอเค แฮปปี้รักกันดี คบกันจนประมาณหกเดือนได้ เราเลยตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันที่บ้านผม ก็ดีครับเขาก็ดูแลบ้านเธอไม่ได้ทำงานนะฮะ ส่วนผมก็ไปทำงาน (ผมอายุ25นะครับ) ทุกอย่างดูจะราบรื่นดี แต่นานวันเข้าผมเพิ่งสังเกตุตัวเองว่าผมแทบไม่ได้เจอเพื่อนเลย เช้าทำงานเย็นกลับบ้านอย่างงี้ทุกวัน ผมก็เลยนัดกับเพื่อนๆกันว่าไปกินเหล้ากัน เพื่อนมันก็แซวๆแหละครับว่าแบบ "กูนึกว่าจะติดเมียจนลืมเพื่อนแล้วนะเนี่ย" อย่างที่บอกอะครับ ผมเป็นคนชอบเที่ยวมากติดเพื่อนไม่ค่อยจะอยู่บ้านแต่มากับคนนี้ผมเปลี่ยนไปมากจริงๆ พอถึงวันนัดกันก็เกิดเหตุเลยครับ คือแฟนผมงอน ทำไมไปไม่ชวนเขาทำไมทิ้งเขาไว้คนเดียวที่บ้าน ผมก็อ่าวโอเคๆไม่อยากให้เรื่องยาวเลยให้เขาออกมาด้วย หลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนครับ เธอเริ่มจะงอนมากขึ้นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจดูแลเขาน้อยลงเลยสักนิด ใครที่ทำงานแล้วน่าจะเข้าใจนะฮะว่าแบบเราทำงานมาทั้งวันเราก็อยากเจอเพื่อนบ้างสังสรรค์บ้างตามประสาผู้ชายแล้วผมก็ยังไม่แก่สักเท่าไหร่ด้วย จะให้วันๆอยู่แต่กับแฟนมันก็ไม่ใช่ละ แต่ผมก็ไม่กล้าพูดออกไป ผมเกรงใจเขาครับผมกลัวเขาจะคิดมาก เวลาเพื่อนนัดไปเที่ยวไปกินเหล้าผมก็ต้องเอาแฟนไปตลอด ไม่ใช่ไม่ชอบนะเออมันก็ได้แหละ แต่บางทีผมก็อยากไปสนุกสนานพูดจาปากหมาหน้าม่อเฮฮาในเรื่องที่แฟนไม่ต้องมารับรู้บ้างอะครับ เพราะเรื่องพวกนี้มันทำให้ผมอึดอัดจนไม่รู้จะหาทางออกยังไงดี จากรักกันดีๆทำไรสนุกๆด้วยกันมันก็เริ่มเปลี่ยนไป วันไหนดีก็ดีเลยนะฮะหวานชื่นแต่วันไหนสะกิดต่อมคุณเธอเข้าไปละก็เป็นเรื่องเลยละครับ ปัญหาพวกนี้มันเพราะอะไรครับ เพราะเราอยู่ด้วยกันมากไปจนไม่มีที่ว่างให้กันหรอ ผมพอเข้าใจนะว่าเพราะเราอยู่ด้วยกันแล้วแฟนผมก็ไม่ได้ทำงานจึงทำให้ผมทิ้งเธอไม่ได้ แต่ถ้าวันไหนผมอยากไปคนเดียวแล้วทิ้งเธอไว้ที่บ้านมันก็ไม่โอเคสำหรับเราทั้งคู่ ผมไม่ได้ไม่รักเธอเลยนะ แต่ผมกลัวไปอย่างงี้เรื่อยๆผมจะเบื่อ ผมกลัวตัวผมเองไปคุยกับคนอื่น ซึ่งผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจ ผมควรจะแก้ปัญหายังไงดีให้มันออกมาโอเค ไม่มีปากเสียงกัน ผมตื้อมากครับตอนนี้ ขอโทษนะครับที่พิมพ์มายาวไปหน่อยพอดีมันอัดอั้นมากครับไม่รู้จะปรึกษาใครดี 55555
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะครับ ขอบคุณมากครับ ^^