ขอเพิ่มรายละเอียดนิดหน่อยละ สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตัวผมเองเป็นเด็กพิเศษกลุ่มออทิสติก ซึ่งตอนนี้อยากเรียนเป็นครู จึงเข้าเรียนคณะครุศาสตร์ แต่ก็มีเรื่องมากมาย คือมีปัญหาตลอดเลย เนื่องจากความที่ตัวเองบกพร่องในส่วนของการเข้าสังคมต่างๆ ไม่มีเพื่อน ก็พยายามมาตัวคนเดียวมาตลอด จนกระทั้งปี 5 ก็ได้ไปฝึกสอนในโรงเรียน แต่ในสังคมโรงเรียนก็อยู่ดว้ยไม่ค่อยได้เลยละครับ

คือหลังจากที่มีเรื่องกับเด็กนักเรียน ทางมหาลัยก็ได้เชิญแม่ผมไปคุยที่มหาลัย(เรื่องในโรงเรียน หาอ่านได้ใน bloggang) ผมเองก็เครียดมากเลย กลัวเรียนไม่จบ ก็ไปหาหมอจิตเวชที่โรงพยาบาล คำถามคือว่า แม่ผมเองพยายามไซโค ผมให้เลิกความคิดที่จะประกอบอาชีพครูซะ ซึ่งตังเองก็รู้นะ ว่าตัวเองก็เป็นเด็กกลุ่มออทิสติก บกพร่องเรื่องของการสื่อสาร การเข้าใจคนอื่นในสังคม อารมณ์ที่ควบคุมไม่ค่อยได้ ซึ่งก็ยอมรับว่าอยู่ในสังคมโรงเรียนค่อนข้างยากจริงๆ เพราะคนในโรงเรียนเค้าไม่เคยเจอ เด็กกลุ่มออทิสติกที่เป็นครู ส่วนใหญ่เด็กพิเศษที่ก้าวมาถึงตรงนี้ได้ ผมมองว่าเป็นเรื่องแปลกนะ ครูเป็นออทิสติกมาสอนนักเรียนประถม ไม่มีใครเค้าทำได้หรอก ในต่างๆประเทศก็มีแค่สอนมหาลัยเท่านั้นเอง ผมเองก็อยากทำได้บ้างนี้ ผมอยากมีคุณค่าในสายตาคนรอบข้างบ้างนี่นา

แต่แล้วแม่ก็บอกว่า อย่าเป็นครูเลย ทุกวันนี่ก็เห็นไม่ใช่หรอ เชาว์เครียดจะตายอยู่แล้ว กับการสอน กับการอยู่ในโรงเรียน สังคมต่างๆ แม่ว่าเรียนจบแล้วเลิกเถอะ ไปทำอะไรที่มันง่ายๆ เช่นพิมพ์งาน ประดิษฐ์ของอย่างนี้ ผมบอกเลยว่าผมรู้สึกแย่ ทำไมนะ ทำไมตัวผมเองไม่มีความสามารถตรงไหน จริงอยู่ที่ความบกพร่องของผมมันไม่สามารถเป็นครูได้ แต่ตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่าต้องทำให้ได้ ผมเลือกเรียนครูมา ทนลำบากมาตั้งหลายปี นี่ก็ปี 5 แล้ว ใกล้จะจบแล้ว ผมก็อยากมีอนาคตเหมือนคนอื่นบ้าง อยากแสดงให้คนอื่นเห็นว่าผมก็ทำได้เหมือนกัน

ไปหาหมอ เค้าก็บอกให้ล้มเลิกความตั้งใจนี้ ผมรู้นะ อาชีพครูเป็นอาชีพที่มีความรับผิดชอบสูง ทั้งเรื่องของนักเรียน ผู้ปกครอง การเรียนที่จะต้อมุ่งมั่น ทุ่มเทสอนให้นักเรียนมีความรู้ ความดีพื้นฐานต่างๆ มากมาย ถึงโลกความเป็นจริงการศึกษาไทยที่เป็นอยู่ในขณะนี้จะเละเพียงใดก็ตาม ผมก็อยากทำให้ได้จริงๆ แต่พูดไป แม่ก็ไม่ฟัง หาว่าผมเถียงอีก จากที่ผมสอนเด็กในโรงเรียนอยู่ ยอมรับว่าผมมีปัญหาจริงๆ มีเรื่องกับผู้ปกครองบ้าง ครูบ้าง นักเรียนที่ดื้อมาก ผมนึกไม่ออกจริงๆว่าถ้าผมทำงานอย่างอื่นผมจะมีความสุขมั้ย ผมรู้สึกกลัว และกลัวมากๆ กับการจะต้องทำอาชีพอื่น เพราะผมทำไม่เป็น ทำไม่ได้ มันไม่มีแรงกำลังใจ สุดท้ายสิ่งที่ผมหวัง สิ่งที่ผมทำอยู่ อาจจะเป็นแค่เพียงสิ่งที่ผมจินตนาการไปเอง

ณ ตอนนี้ ผมเริ่มมองอะไรหลายอย่าง มองเห็นเด็กออทิสติกคนอื่นๆ ก็ไม่มีงานทำ ให้พ่อแม่เลี้ยง ผมรู้สึกว่าถ้าผมทำไม่ได้ก็อยากเป็นอย่างนั้น ผมไม่รู้ว่าควรจัดการกับชีวิตอย่างไรดี ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมนะ ทำไมต้องบกพร่องกับที่ผมอยากเป็นด้วยนะ ทำไมกันนะ

ผมควรจะเชื่อใครดี เชื่อคนรอบข้างและก็เป็นคนไม่มีคุณค่าต่อไป หรือเชื่อตัวเอง ทำในสิ่งที่พยายาม ที่มุ่งมัน(ไม่มั่นใจว่าการเป็นครูมันผิดด้วยหรอ)ต่อไป