ใครจำเรื่องราวแย่ ๆ สมัยเด็กได้ชัดบ้าง

เช่นถูกเพื่อนขโมยผลงาน ตอนนั้นผมป.1เขาเอาผลงานเขาซึ่งห่วยมากมาแลกกับผมซึ่งทำดีพอควร ผมต้องเอาผลงานนั้นไปให้นักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาจากญี่ปุ่น ผมจำสีหน้าเขาได้แม่นมากทุกวันนี้ผมเห็นลูกข่างที่เขาให้ผมแล้วปวดใจยังจำได้ไม่ลืม

ผมจำได้ว่าเพื่อนคนเดียวกันมันบีบคอแล้วชกผมด้วยซ้ำตอนที่ผมได้ยินว่าพ่อเขาถูกฆ่าตายตอนม.1ผมเฉย ๆ ด้วยซ้ำ

ผมยังจำได้ว่ามีอาจารย์ให้ผมทำงานคู่กับเพื่อนผู้หญิงที่เรียนเก่งนัยว่าจะให้มาช่วยผมทำงานเพราะผมโง่กว่าเขาเป็นออทิสติก แต่เขากลับบอกว่าคุณทำของคุณไปเถอะฉับจะทำของฉันคนเดียว

ทำแบบทดสอบอายุ ช่วยกันถามเหลือเกินว่าได้อายุเท่าไหร่ ประชดว่าออทิสติกน่าจะตายเร็วนะ ตายแล้วไปเข้าฝันครับไม่ต้องห่วง เนี่ยเหรอครับเพื่อน

วลีเพื่อนผู้หญิงช่วยเมินช่วยทำร้ายจิตใจออทิสติก หรือไม่ก็ทำดีด้วยเพราะแค่อยากรู้สึกดีกับตัวเอง (ลองดูสิครับเขาไม่ยอมรับหรอกถ้าเราอยากไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนของเขาแค่ไปกินข้าวดูหนัง) แต่ถ้าพูดคุยพอเป็นพิธีน่ะได้ เพราะมันให้ความรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนดีมีเมตตาก็เท่านั้น ประมาณพ่อแม่สอนมาดี เพื่อนผู้ชายทำร้ายร่างกายซ้ำ ผมใช้แทบทุกครั้งยิ่งถ้ามีคนใช้ให้พูดเรื่องเกี่ยวกับออทิสติกนัยว่าผมเรียนจบมหาลัยแล้วทำงานแล้ว ผมก็พูดแบบนี้แหละ

อีกอย่างที่พูดบ่อยคือ ถ้าประเทศนี้เห็นว่าออทิสติกเป็นปัญหาของประเทศ ผมก็ควรจะเป็นเช่นนั้น ถ้าพวกคุณคิดแบบนั้นมันก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้วคุณเชื่อถูกแล้วล่ะ ประเทศนี้มีโรงเรียนให้ออทิสติกเรียนจบม.6แค่โรงเรียนเดียวกว่าจะจบจ่ายเป็นล้าน โง่และป่วยอีกต่างหากเรื่องการยอมรับไม่ต้องพูดถึงความสุขตอนนี้มีมากกว่าอยู่ที่โรงเรียนมากมายนักสมัยเรียนหนีให้วุ่นเลยครับลงท้ายตอนเที่ยงผมอยู่ที่ห้องสมุด อีกโรงเรียนนึงทดลองอยู่ว่าจะได้ถึงป.6หรือเปล่า ที่แรกสาธิตม.ก. ที่ที่สองสาธิตม.ข.

ล่าสุดผลงานเขาคือกระแนะกระแหนผมในงานศพเพื่อนว่าคิดว่าเพื่อนที่น่าจะเร็วทำไมมันยังมีชีวิตอยู่ ว่าแล้วผมคงจะไปแต่งานศพเนี่ยแหละ

เรื่องครูกับค่าเล่าเรียนที่แพงหูฉี่เป็นแสนกว่าๆต่อปีของสาธิตเกษตร ผมเอาคำนิยามของคำว่าลูกจ้างมากางให้ดู
http://www.kodmhai.com/m4/m4-2/H26/m1-6.html
"ลูกจ้าง" หมายความว่า ผู้ซึ่งตกลงทำงานให้นายจ้างโดยรับค่าจ้าง ไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไร ดังนั้นถ้าเขารับเงินสองทางคือจากหลวงและจากผู้ปกครองเขาคือลูกจ้างไม่ผิดหรอกครับ ผู้ปกครองเด็กพิเศษไม่ควรเกรงใจเขามากเกินไปนักผมแนะนำให้สอนเขาว่าใครเป็นนายจ้างก็จะดีเพราะที่สาธิตเกษตรเราเคยเจอมาแล้วที่พูดว่าจะจ่ายหรือไม่จ่าย หรือบอกว่าเออดีมาจ่ายเงินก็ดีแล้ว

อาจารย์บอกว่าเราสอนคุณธรรมเด็กด้วยการให้เด็กช่วยเหลือเพื่อนออทิสติกดีกว่าในตำราได้ภาพน่ารักด้วยเช่นเพื่อนผูกเชือกรองเท้าให้ตามคำกล่าวอ้างที่ไม่รู้เขาเห็นกับตาหรือเปล่าของเขา

แต่เขาลืมไปหรือเปล่าว่าสันดานแย่ ๆ บางอย่างของพวกเขาก็เห็นเพิ่มขึ้นครับเมื่อมีบุคคลออทิสติกมาอยู่ด้วย เขาลืมไปมั้งว่าพ่อแม่เพื่อนก็ด่าว่าอย่าเอาเด็กบ้ามาเรียนกับลูกเขาทั้งที่ ตอนที่อาจารย์เอาเพื่อนมาแนะนำให้พ่อแม่เด็กออทิสติกบอกว่าพวกนี้แหละเพื่อนของลูกคุณนี่มันน่ากลัวมากนักเพราะนั้นคือกลุ่มบุคคลที่จะทำอันตรายให้ลูกได้มากที่สุด มากกว่าพาลูกไปเดินห้างหรือสวนสาธารณะเสียอีก และปัญหาพวกนี้ก็จะถูกหมกไม่มีการฟ้องร้อง กลัวโรงเรียนเสียชื่อนี่พูดกันตามตรง (ถ้าทำผมตอนนี้แบบนั้นมีเรื่องแน่ครับ) ผมชกและอาจใช้อาวุธด้วยช้ำ แล้วอย่าลืมว่ากฎหมายอาญา

มาตรา 65 ผู้ใดกระทำความผิดในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบ หรือไม่สามารถบังคับตนเองได้ เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิต หรือจิตฟั่นเฟือน ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น

แต่ถ้าผู้กระทำความผิดยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง หรือยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง ผู้นั้นต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น แต่ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้

พูดง่าย ๆ ตีความแบบออทิสติกรู้จักผู้พิพากษาก็รอดแล้วครับหรืออย่างน้อยก็ได้รับการลดโทษแน่ ๆ คุ้มอยู่ครับงานนี้

เขียนแบบนี้ไม่กลัวศัตรูหรือผมจะกลัวทำไมครับก็ชีวิตจริง ๆ ของผมจะเหลือเท่าไหร่ผมยังไม่รู้เลยผมหมายความว่าแบบนั้นจริง ๆ นะแล้วไม่ต้องถามว่าอยากได้ปฏิกิริยาอย่างไรแค่อยากถามว่าละอายใจสะกดเป็นไหม หรือเปล่าก็เท่านั้นเอง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่