มีโอกาสไปไหว้พระที่ จ.พิษณุโลกค่ะ ถึงเวลาอาหารกลางวัน ท้องประท้วงก็ต้องไปหาอาหารทานก่อน เลือกที่จะไปทาน ส้มตำปูเสื่อ ใกล้ๆม.นเรศวร เพราะเพื่อนที่เคยมาแนะนำ บอกบรรยากาศดี อาหารรสชาติใช้ได้ ก็เลยไปตามเพื่อน เริ่มตั้งแต่ไปถึงร้าน ทางเข้าร้านมีที่กั้นตรงทางเข้าลานจอดรถ มีลุงคนนึงดูแลอยู่ เขาก็เห็นนะว่าเราจะเข้าไปเพราะเปิดไปเลี้ยวแล้ว แต่เขาก็ยืนมองอยู่แบบนั้น ไม่ได้มาเลื่อนให้ โอเคไม่เลื่อนก็ไม่เลื่อน ช่องทางเข้ามันพอดี๋พอดีกับรถ 1 คัน เราก็ไม่ขยับ ขับเข้าไปเลย อะใจเย็นๆ จอดรถเสร็จ ก็ไปสั่งอาหาร โอ้ววว คนเยอะมากจ๊ะ ดูวุ่นวายนิดๆ มีรออยู่ก่อนหน้า 2-3 โต๊ะ  แต่ก็ตัดสินใจว่าจะรอ เพราะร้านดูน่านั่ง บรรยากาศดีจริงอย่างที่เพื่อนบอก มีโต๊ะนั้งริมบ่อ ดูร่มรื่น เราก็เขียนเมนูรอ รอโต๊ะอยู่ประมาณ 45 นาที่ ในที่สุดก็ได้โต๊ะแล้วจ๊ะ เดินไปที่โต๊ะ ด่านแรกเจอพนักงานนั่งอยู่ที่โต๊ะ พอเราเดินไปเขาก็เงยหน้ามาถามว่า "โต๊ะนี้หรอ" เราบอก "ใช่ค่ะ" แล้วนางก็ถามต่อว่า "มาจากเค้าเตอร์รึเปล่า" เราก็ตอบไปอีกว่า "ใช่ค่ะ" ในใจคิดว่าถามอะไรเยอะแยะ ไอ้ถามหน่ะไม่เท่าไหร่ แต่หน้าเป็นซุเปอร์ตูดเนี่ยรับไม่ได้ พนักงานนี้ด่านแรกเลยนะ ต้อนรับลูกค้าแบบนี้หรอ  สรุปคือโต๊ะยังไม่เก็บ สกปรกมาก อันนี้โทษที่ร้านไม่ได้ คือโต๊ะตอนหน้าทานไว้เลอะมาก แต่ร้านก็ต้องมีวิธีการทำความสะอานที่ดี เรามายืนรอที่โต๊ะเลยเห็นวิธีการทำความสะอาดที่รับไม่ได้ ผ้าปูโต๊ะ เป็นผ้าเลอะๆ อาหารหก น้ำเปียก สิ่งที่พนักงานทำคือเอาไปสะบัดๆ ลงน้ำ เปลี่ยนด้านซึ่งก็สกปรกไม่แพ้กัน เอามาวางไว้ต่อ เศษอาหารกระเด็นอยู่บนเสื่อเพียบบบบบ ต้องใช้คำว่าเพียบ เยอะจริงค่ะ แบบนั่งไม่ได้ เราก็มองดูละว่าเค้าจะทำยังงัย สรุปคือไม่ทำยังงัยค่ะ ไม่มีวี่แววว่าจะกวาด หรือเก็บในใจก็คิดว่า แล้วฉันจะนั่งไปได้ยังงัย เราก็สั่งการเลยซิ เริ่มไม่ไหวละ "มีผ้าปูเปลี่ยนมั๊ยคะ อันนี้สกปรกมาก" คุณพนักงานที่เคารพตอบว่า "ไม่มีอะ" เราก็เลยบอกว่า "งั้นเอาออกไปเลยค่ะ ไม่ต้องใช้ผ้าปูโต๊ะก็ได้" นางเอาผ้าปูออกค่ะ แล้วเอาผ้าปูนั่นหน่ะออกมาเช็ดโต๊ะต่อ มันใช่หรอ คิดได้นะ แถมหลังจากนั้นผ้าปูโต๊ะ และผ้าเช็ดโต๊ะก็ถูกนำมาโบกไสวอยู่เหนือจากข้าวและแก้ว หืมมมมมมม แล้วอะไรมันจะหล่นลงไปบ้างหล่ะ แต่อะไรๆมันก็ไม่เจ็บจี๊ดเท่ากับการได้ยินพนักงานเริ่มบ่น และพูดว่า "ก็ตามเวรตามกรรม " งานบริการแบบตามเวรตามกรรมหน่ะ ไม่มีหรอกค่ะ คือถ้าคุณคิดจะทำงานบริการ ใจคุณต้องรัก และเคารพในงานของคุณด้วยค่ะ เพราะตัวเองก็เคยทำงานเกี่ยวกับงานบริการเหมือนกัน เราไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเกินไป แค่บริการพื้นฐาน ไม่ต้องเว่อร์มาพินอบพิเทาอะไรมากมาย เข้าใจว่าลูกค้าเยอะ งานหนัก แต่นี่ก็ไม่ใช่บริการที่ลูกค้าพึงจะได้รับเหมือนกัน สุดท้ายเราย้ายมานั่งโต๊ะที่เอาไว้ให้พนักงานนั่งพัก เช็ดโต๊ะ เช็ดเก้าอี้ เตรียมอุปกรณ์ใหม่เองทั้งหมดค่ะ ตัดปัญหารบกวนจิตใจ และคงนั่งโต๊ะที่พนักงานคนนั่นเตรียมไว้ไม่ได้ เพราะสกปรกเกินไป นอกจากพนักงานเสริฟ บริการแบบนี้ก็ลามไปถึงคนคิดเงินซึ่งคาดว่าอาจจะเป็นเจ้าของร้าน หน้าไม่รับแขก พูดจาไม่ดี คือตอนแรกว่าจะแนะนำการบริการ แต่คิดไปคิดมา ถ้าคุยกับเขา เราคงจะอารมย์เสียมากขึ้นไปอีก แล้วเราจะทำไปทำไม อย่างไรก็ตามในบรรดาพนักงานไม่ดี ก็ยังมีพนักงานที่ดีอยู่ค่ะ งานนี้ต้องขอบคุณคุณลุงที่เป็นอัมพฤก ที่ไม่สบายแต่ก็ยังบริการดีกว่าคนร่างกายดีจนเราสงสาร น้องพนักงานคนนึงที่ขยันมาก งานหนัก เดินไม่หยุด เหนื่อยแค่ไหนก็ยังพูดจาดีกับลูกค้าเสมอ ไม่มีสีหน้าไม่ดีที่แสดงออกมาเลย ขอขอบคุณและชื่นชมด้วยใจจริง เบ็ดเสร็จใช้เวลารออาหารทั้งหมด 2 ชั่วโมงกว่า ได้อาหาร 4 อย่างจาก 7 อย่างที่สั่งไป ไม่รอแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะได้ครบเมื่อไหร่ สุดท้ายอยากใช้โอกาสนี้แนะนำงานบริการของทางร้านสักนิดเผื่อเขามีโอกาสได้รู้ว่า อาชีพที่ต้องให้บริการ ตัวผู้ให้บริการต้องมีใจรักบริการ พร้อมที่จะให้บริการค่ะ เพราะคุณเลือกอาชีพนั้นเอง คนที่เป็นเจ้าของ เจ้านายต้องเป็นตัวอย่างที่ดีในการให้บริการ เข้าใจลูกน้อง ลูกค้าเยอะก็ควรจะให้กำลังใจบ้าง ไม่ใช่รับลูกค้าอย่างเดียว ไม่สนใจว่าลูกน้องตัวเองทำไหวมั๊ย ถ้าประเมินสถานการณ์แล้วว่าให้บริการไม่ไหว ก็ควรแจ้งลูกค้าตั้งแต่แรกไปเลยว่าร้านเต็ม โต๊ะไม่ว่างก็ว่าไป คนที่มาทานเข้าใจค่ะ ไม่ใช่ให้เขาต้องการเจอบริการแย่ๆมากมาย รออาหารนานมาก ถ้าคุณจัดการภายในได้ ค่อยรับลูกค้าเพิ่มก็ได้ค่ะ ให้ลูกค้าที่มารับบริการมีประสบการณ์ที่ดีจากร้านคุณไปดีกว่า อย่าให้เป็นแบบดิฉันเลย